دله دزدها را دستگير كنيد
سارقان گوشي و كيف‌قاپ‌ها براي خود محدوده سرقت تعيين كرده‌اند! برخي‌هايشان فقط در حوالي يك ميدان خاص فعاليت مي‌كنند، بعضي‌هايشان در يك بلوار خاص و گروهي هم در يك محله خاص! عده‌اي از ساكنان و مغازه‌داران اين محدوده‌ها به دليل سرقت‌هاي مستمر و ادامه دار سارقان در حوالي محل زندگي يا كار آنها، سارقان را مي‌شناسند اما يا جرئت نمي‌كنند گزارش دهند يا تعهد لازم را براي گزارش دادن ندارند!
مرجع : روزنامه جوان
گزارشگر : محمدصادق زمانی
جرئت
ندارند چون اينگونه استدلال مي‌كنند كه به فرض ما دزد را معرفي كنيم،
نهايتاً او را دستگير مي‌كنند و بعد از مدت كوتاهي- يا شايد همان روز- آزاد
مي‌شود و بعد براي انتقام‌گيري سراغ ما مي‌آيد و لحظه‌هاي ما را جهنم
مي‌كند! آنها با اين توجيه كه از جان خودشان سير نشده‌اند، ترجيح مي‌دهند
جرئت معرفي كردن سارق يا سارقان به كلانتري‌ها را نداشته باشند!
برخي‌ها هم تعهد لازم را براي معرفي كردن ندارند چون به قول خودشان هزار جور مشغله و گرفتاري دارند و ديگر وقتي براي اين كارها ندارند! آنها مي‌گويند اين وظيفه پليس است كه سارقان را شناسايي و دستگير كند كه البته حرفشان بيراه نيست.
اين سارقان هرچند در ظاهر «دله دزد» هستند اما چون موارد متعدد و زيادي سرقت گوشي يا كيف‌قاپي دارند، ديگر نمي‌توان آنان را جدي نگرفت.
پرسشي كه براي رسانه‌ها، مالباخته‌ها و افكار عمومي شكل گرفته، اين است كه مگر مي‌شود چند نفر سارق كه سال‌هاست در يك محدوده خاص با سرقت گوشي تلفن همراه يا كيف قاپي، امنيت و آسايش شهروندان را سلب كرده‌اند، مجهول و ناشناخته باشند؟!
براي نمونه در تهران، محدوده بلوار كشاورز، حد فاصل خيابان فلسطين و خيابان عبدالله زاده، نزديك به شش سال است كه چند جوان سارق، صدها گوشي تلفن همراه را به سرقت برده‌اند. بعد از شش سال، هنوز هم كه هنوز است اين چند جوان راه گم كرده در اين محدوده به عابران حمله‌ور مي‌شوند و گوشي‌هايشان را به يغما مي‌برند. حتي جالب است كه گوشي چند شخصيت سياسي و اجتماعي شناخته شده از جمله «ع- س» و «ن- الف» را هم همين چند نفر از بيخ گوش آنها قاپيده‌اند. آنها علاوه بر هنر موبايل قاپي(!) به هنر ضرب و شتم هم آراسته‌اند. اين فقط يك نمونه است. اما چرا بايد آنها شش سال در اين محدوده مشخص به سرقت و برهم زدن امنيت شهروندان مشغول باشند اما هنوز براي مأموران گمنام باقي مانده باشند؟! آزادي اين چند سارق براي شش سال و دستگير نشدنشان چيزي شبيه معجزه است و بايد در كتاب ركوردهاي گينس ثبت شود! آيا آنها هنر چشم‌بندي و غيب‌شدن هم دارند كه اينگونه در حاشيه امن قرار گرفته و به سرقت و زورگيري مشغولند؟! آيا سوپرمن هستند و دستگيري آنها امكانپذير نيست؟!
به هر حال، آزادي سارقاني از اين دست كه آرامش رواني، فردي و اجتماعي شهروندان را مغشوش كرده‌اند هيچ توجيهي ندارد.
برخي‌ها هم تعهد لازم را براي معرفي كردن ندارند چون به قول خودشان هزار جور مشغله و گرفتاري دارند و ديگر وقتي براي اين كارها ندارند! آنها مي‌گويند اين وظيفه پليس است كه سارقان را شناسايي و دستگير كند كه البته حرفشان بيراه نيست.
اين سارقان هرچند در ظاهر «دله دزد» هستند اما چون موارد متعدد و زيادي سرقت گوشي يا كيف‌قاپي دارند، ديگر نمي‌توان آنان را جدي نگرفت.
پرسشي كه براي رسانه‌ها، مالباخته‌ها و افكار عمومي شكل گرفته، اين است كه مگر مي‌شود چند نفر سارق كه سال‌هاست در يك محدوده خاص با سرقت گوشي تلفن همراه يا كيف قاپي، امنيت و آسايش شهروندان را سلب كرده‌اند، مجهول و ناشناخته باشند؟!
براي نمونه در تهران، محدوده بلوار كشاورز، حد فاصل خيابان فلسطين و خيابان عبدالله زاده، نزديك به شش سال است كه چند جوان سارق، صدها گوشي تلفن همراه را به سرقت برده‌اند. بعد از شش سال، هنوز هم كه هنوز است اين چند جوان راه گم كرده در اين محدوده به عابران حمله‌ور مي‌شوند و گوشي‌هايشان را به يغما مي‌برند. حتي جالب است كه گوشي چند شخصيت سياسي و اجتماعي شناخته شده از جمله «ع- س» و «ن- الف» را هم همين چند نفر از بيخ گوش آنها قاپيده‌اند. آنها علاوه بر هنر موبايل قاپي(!) به هنر ضرب و شتم هم آراسته‌اند. اين فقط يك نمونه است. اما چرا بايد آنها شش سال در اين محدوده مشخص به سرقت و برهم زدن امنيت شهروندان مشغول باشند اما هنوز براي مأموران گمنام باقي مانده باشند؟! آزادي اين چند سارق براي شش سال و دستگير نشدنشان چيزي شبيه معجزه است و بايد در كتاب ركوردهاي گينس ثبت شود! آيا آنها هنر چشم‌بندي و غيب‌شدن هم دارند كه اينگونه در حاشيه امن قرار گرفته و به سرقت و زورگيري مشغولند؟! آيا سوپرمن هستند و دستگيري آنها امكانپذير نيست؟!
به هر حال، آزادي سارقاني از اين دست كه آرامش رواني، فردي و اجتماعي شهروندان را مغشوش كرده‌اند هيچ توجيهي ندارد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
ناشناس
| 
۱۰:۲۰ - ۱۳۹۱/۰۹/۲۱
پاسخ
زندان مشکل را حل نمی کند بلکه مشکلاتهای ديگر به دنبال دارد، اگر حل کرده بود حال مشکل نداشتيم، بايد کار ايجاد شود دله دزد بيکاری بهانه نکند، همزمان حلال و حرام آموخته شود. برابر آماری که دريکی از همين رسانه ها تعداد زندانی در سال 1339 برابر 180 نفر بوده حال 7000 نفر است يعنی 150 برابر! پاسخ ها
فدایی رهبرررر ازآذربایجان
| | ۱۰:۲۰ - ۱۳۹۱/۰۹/۲۱
جناب ناشناس بهتره قبل ازارائه نظرتان جمعیت کشوردرسال 1339باجمعیت فعلی کشورهم مقایسه کنیدبعدا نظرات کارشناسی خودتان راارائه دهید 
