دو حزب حاکم در آمریکا دو روی یک سکه

رسانه هاي فارسي زبان بيگانه معتقدند دو حزب حاكم آمريكا در زمينه سياست خارجي و مسكوت گذاشتن شكست ها و جنايت ها در اين عرصه اشتراك نظر دارند.
وبسايت بي بي سي فارسي با اشاره به كمرنگي موضوع افغانستان در اظهارات اوباما و رامني در جريان تبليغات انتخاباتي نوشت: در مورد اينكه جنگ نامحبوب افغانستان جايگاه چنداني در رقابت هاي انتخابات رياست جمهوري 2012 آمريكا نداشت، دلايل زيادي را مي توان برشمرد، اما شايد يكي از بزرگترين دلايل اين باشد كه از يكطرف دستاوردهاي آمريكا در افغانستان با مصرف بيش از 500 ميليارد دلار و كشته شدن بيش از 2000 تن از سربازان اين كشور متناسب نبوده، هنوز سياسيون آمريكايي قادر به قانع كردن شهروندان اين كشور نسبت به حضور نظامي سنگين و خرج بردار يازده ساله شان در افغانستان نيستند و از جانب ديگر مجبورند به اين بازي پر از آزمون و خطا در افغانستان و منطقه ادامه دهند و هزينه هاي بيشتر و شايد سنگين تري را بر اقتصاد تازه رهايي يافته از بحران آمريكا تحميل كنند.
شبكه دولتي انگليس در تحليل ديگري در همين زمينه خاطرنشان كرده است: مفهوم سكوت اوباما و رامني درباره افغانستان چه بود؟ در انتخابات سال 2012 نبرد افغانستان يك بار ديگر تبديل شد به «جنگ فراموش شده». هر دو نامزد رياست جمهوري، كمپين هاي انتخاباتي و مناظره هاي تلويزيوني شان، از پرداختن به بحث فراگير درباره افغانستان خودداري كردند. در جريان آخرين مناظره انتخاباتي اوباما و رامني از پاسخ روشن به پرسش گرداننده مناظره طفره رفتند كه پرسيد با توجه به اينكه مي دانيم افغان ها نمي توانند امنيت خود را تأمين كنند، اگر وضعيت اضطراري پيش آيد، شما چه خواهيد كرد؟ آيا همچنان آن كشور را ترك خواهيد كرد؟
بي بي سي مي افزايد: چرا جنگ افغانستان كه طولاني ترين جنگ در تاريخ آمريكاست، نبايد مطرح شود؟ يك دليل اين است كه به افغانستان ديگر به چشم يك «جنگ خوب» نگاه نمي شود و حمايت افكار عمومي آمريكا از اين جنگ كاهش چشمگيري يافته است. نظرسنجي هاي اخير نشان مي دهد كه نزديك به دو سوم از مردم آمريكا اكنون معتقدند كه جنگ افغانستان ديگر ارزش ادامه دادن را ندارد. اين جنگ تاكنون براي ماليات دهندگان آمريكايي حدود 500 ميليارد دلار هزينه داشته است. ماه اكتبر امسال، تراژدي غم انگيز اين بحران براي آمريكايي ها به اوج خود رسيد، زماني كه اعلام شد دو هزارمين سرباز هموطن شان در افغانستان كشته شده و هنوز 68 هزار سرباز آمريكايي ديگر در اين كشور حضور دارند. بدتر از همه اينكه هيچ چشم انداز روشني از پيروزي هم در اين جنگ متصور نيست. اكنون پليس افغانستان به نيروهاي خارجي شليك مي كند و همين كاهش اعتماد به چالش مهم بر سر راه استراتژي آمريكا تبديل شده است.
از سوي ديگر وبسايت راديو زمانه وابسته به دولت هلند با اشاره به رويكرد اوباما در حوزه سياست خارجي نوشت: 4 سال پيش گرچه خبر پيروزي باراك اوباما موجي از شور و شعف را در سرزمين هاي خاورميانه موجب شد اما گذشت زمان و عملكرد دولت اوباما، باعث شد تا خبر پيروزي مجدد او، آن شور و شوق چهار سال پيش را در خاورميانه ايجاد نكند. براي خيلي ها، سياست خارجي دولت اوباما خصوصاً در منطقه مهم خاورميانه ادامه سياست هاي دولت جمهوري خواه بوش بود و اگر تفاوتي ميان اين دو به چشم مي خورد، تنها در كلام و پوسته سياست ها بود. در اساس نگاه واشنگتن به خاورميانه تغيير معناداري رخ نداد.
در اين تحليل آمده است: تشديد جنگ در افغانستان، ادامه كار بازداشتگاه بدنام «گوانتانامو»، استفاده گسترده از هواپيماهاي بدون سرنشين، حمايت از ديكتاتورهاي ساقط شده عربي تا آخرين روزهاي حكومت آنها، تبعيض در حمايت از قيام هاي عربي و ناديده گرفتن تظاهرات و قيام هاي مردمي عليه دولت هاي متحد واشنگتن و حتي در برخي از كشورها همچون بحرين، حمايت از دولت براي سركوب مخالفان، حمايت بي دريغ از اسرائيل به خصوص در دو سال اخير، از مهم ترين محورهاي انتقاد از دولت اوباما و اشتراكات دولت دموكرات او با دولت جمهوري خواه جرج بوش است. به نوشته آرون ديويد ميلر از پژوهشگران روزنامه نيويورك تايمز «از زمان جنگ سرد تاكنون چنين ميزاني از همسويي بين دو حزب دموكرات و جمهوري خواه وجود نداشته است.»