پیش خور کردن نفت تولیدی سالهای آتی با چه هدفی صورت خواهد گرفت

بولتن نیوز: عقود اسلامی به قالب‌های تعیین شده برای روابط حقوقی افراد می‌پردازد. گرچه برخی فقها قرار داد میان افراد را منحصر به همین موارد دانسته‌اند، اما اکثریت فقها معتقدند که خارج از این چهارچوب نیز افراد می‌توانند به انعقاد قرار داد بپردازند.  در این راستا بانک‌ها در بانکداری اسلامی به طور مجاز به مردم تسهیلات مالی اعطا می‌کنند و مردم به طور غیرمستقیم در سرمایه گذاری شرکت دارند. عقود یازده گانهٔ اسلامی، اقتصاد را در اسلام شکل می‌دهند.

و معاملات سلف نیز یکی از عقود یازده گانه اسلامی است که می تواند مورد استفاده قرار گیرد در این روش، بانک محصولات تولیدی آیندهٔ بنگاه‌ها را پیش خرید می‌کند. نکته مهم در این جا این است که در روش مطرح شده از سوی مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران برای فروش نفت به شکل سلفی محصولی برای فروش وجود ندارد و آن چیزی که قرار است به فروش برسد یکی از منابع معدنی کشور به نام نفت است که ثروت ملی است و آنچه از فروش آن به صورت خام به دست می آید نیز درآمدی حاصل از ارزش افزوده ناشی از فعالیت اقتصادی که قابل باز تولید در چرخه اقتصاد باشد نیست.

به واقع اینکه دلاری که از محل فروش نفت به دست می آید عبارت است از عایدات حاصل از فروش ثروت ملی که هم متعلق به نسل امروز است و هم متعلق به نسل آینده و تنها می توان از آن برای ساخت زیربناهای اقتصادی کشور در جهت ایجاد واحدهای تولیدی بازتولید کننده ثروت استفاده کرد.

به این شکل که به طور مثال ما می توانیم با عایدی حاصل از فروش نفت برداشت شده در زمان حاضر یک واحد پالایشگاهی، یک  واحد پتروشیمی، 10 واحد نساجی و پارچه بافی و هزار واحد تولید پوشاک احداث نماییم که در یک چرخه صنعتی، نفت و گاز خام را تبدیل به محصولات نهایی مانند لباس و پوشاک بچه گانه و بزرگسال کرده و یک بشکه نفت ( حدود 170 لیتر) با بهای فروش حدود 100 دلار را به محصولاتی با ارزش بیش از 1000 دلار تبدیل می کنند.

در این روش و به دلیل ارزش افزوده هر یک از واحدهای واقع در زنجیره تولید محصول از نفت و گاز  علاوه بر اینکه درآمد بیشتری به دست می آوریم روند تولید منجر به استفاده از نیروی کار بیشتر و در نتیجه اشتغال بیشتر شده و مالیات بیشتری نیز به خزانه دولت واریز خواهد شد ضمنا درآمدهای ارزی و ریالی حاصل از صاردات با بازگشت به کشور مجددا هزینه های لازم برای بازتولید و حرکت زنجیره تولید محصول و همچنین توسعه اقتصادی کشور را تامین می نماید.

در این روش چنانکه می بینیم نفت و گاز به عنوان منابع غیر قابل تجدید پذیری و دارای نقطه پایان که از آنها به عنوان ثروت ملی و چیزی که متعلق به نسل امروز و فردای ایران اسلامی است  یاد می شود تبدیل می شود به مجموعه به هم پیوسته ای از کارخانه ها و واحدهای تولیدی که قادرند بقای آینده خود را تضمین نموده و تا قیام قیامت به تولید ادامه دهند. چیزی که نه پایان پذیر است و نه می توان آن را با تحریم ها محدود کرد.

به هر حال مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با مطرح کردن فروش سلفی نفت و انتشار اوراق مربوطه در آینده، در ابتدا به چند سوال مهم باید پاسخ دهد :

-هدف از فروش اوراق سلف نفتی چیست و چرا حد اقل 700 میلیارد دلار نفتی که در کمتر از یک دهه اخیر! فروخته شده است نتوانسته هزینه های لازم برای توسعه و سرپا نگاه داشتن صنعت نفت کشور را پوشش دهد.

-با فروش نفت تولیدی از میادین نفتی که به طور مثال قرار است در سال 1395 به فروش برسد در امروز و در سال 1391 ، قرار است چه کاری انجام شود که نمی شد با دلارهای نفتی که تا به حال به دست آمده انجام داد.

-شما با فروش نفت 5 سال آینده در امروز آیا ثروت ملی و منابعی را که در آینده باید برداشت شود و متعلق به فرزندان ما است را از دست آیندگان خارج نخواهید کرد. آیا با سر رسید شدن اوراق سلف نفتی به طور مثال در سالهای 1395 و پس از آن، عایدات حاصل از فروش نفت آیندگان را پیش خور نخواهید کرد.

-آیا دولتهایی که بعد از دولت احمدی نژاد می آیند خواهند توانست هزینه های اداره مملکت را با توجه به پیش خور آن در امروز تامین نمایند.

-بهتر نیست به جای طرح هایی از این قبیل که برای واحدهای تولیدی به کار می رود به دنبال روشی باشید تا بتوانید همین درآمد یکصد میلیارد دلاری حاصل از فروش نفت و گاز را هم برای تکمیل و راه اندازی حلقه های مفقوده زنجیره تولید ارزش افزوده در زیر مجموعه های نفت و گاز به کار ببرید.

- آیا بهتر نیست اگر قرار است اوراق سلفی نفتی منتشر شود محل باز پرداخت آن از همین ابتدا محصولات حاصل از تولید صنایع زیر گروه پتروشیمی ها و از این قبیل باشد و اگر هم قرار است کاری انجام شود کاری باشد در جهت تکمیل زنجیره تولیدات وابسته به صنعت نفت و گاز.

- آیا شرکت ملی نفت ایران  اجازه آن را دارد که علاوه بر نفتی که امروز می فروشد نفت سالهای آتی را هم پیش فروش کند.

-اگر همه اینها حق شرکت ملی نفت ایران است سود آن برای آیندگان ما چیست و چه تضمینی وجود دارد که در آینده به فلاکت نیفتیم و صنعت نفت ایران به عاملی خنثی که نفت آن از پیش فروخته شده مبدل نشود.

- در آخر اینکه چه تضمینی هست که پولهای حاصل از فروش اوراق سلف نفتی در نفت سرمایه گذاری شود و سر از جاهای دیگر در نیاورد!.

نهایتا اینکه به نظر میرسد نمایندگان ملت می بایست به جد در این مبحث حضور یافته و موضوع مطرح شده را بررسی نمایند

فروش نفت خام به مردم در قالب اوراق سلف در دستور کار قرار دارد