پايان پارازيت ها

1- اين روزها در پي نوسانات بازار ارز و التهابات اقتصادي آنچه بيش از هر چيزي ضرورت و اولويت دارد «تحليل» صحيح از شرايط كشور است چرا كه در غير اين صورت «انگاره»ها و «پندار»ها به جاي واقعيت مي نشيند و ناظران و تحليلگران را به اشتباه مي اندازد.
ناگفته پيداست؛ در اين ميان دشمن تلاش مي كند صحنه واقعي و حقيقي مخدوش شده و به خوبي ديده نشود.
كافي است تا طي چند روز گذشته اخبار و گزارش هاي رسانه هاي ضد انقلاب و اپوزيسيون مورد دقت و تأمل قرار بگيرد تا بسياري از واقعيت ها روشن شود.
بخصوص اين ماجرا وقتي جالب تر مي شود كه از روز گذشته رسانه ها و سايت هاي دشمن با ذوق زدگي اين خط را بصورت فراگير دنبال و القاء مي كردند كه؛ «تحريم ها در ايران اثر كرده است».
اين رسانه ها از بي بي سي، صداي آمريكا، راديو فردا و ... تا سايت هاي ضد انقلاب با فضاسازي تبليغاتي كوشيدند تا از فاكتور افزايش قيمت ارز در كشور به اين نتيجه برسند كه موقعيت جمهوري اسلامي با «بحران» روبرو گرديده و در «تحليل»هاي ناشيانه ادعاي فروپاشي اقتصادي را پيش كشيدند.
اكنون در اين باره سؤالاتي مطرح است؛ آيا اين حجم از گزارش ها و اخبار پيرامون اثرگذاري تحريم ها بر ضد ايران آنهم تا سر حد فروپاشي اقتصادي مبتني بر مستندات است؟
تعميم و القاء آنچه كه بحران اقتصادي ناميده اند به بحران سياسي ناشي از چه تصوراتي است؟
ذوق زدگي رسانه هاي دشمن و ضد انقلاب مبتني بر عمليات رواني است و كاركرد رسانه اي دارد يا ادعاهاي آنها داراي پشتوانه است؟
و بالاخره اينكه تحريم هاي اقتصادي دشمن كه از اول ژوئيه سال جاري ميلادي با هدف به اصطلاح فلج كنندگي و گزندگي ايران اسلامي در بوق و كرنا كرده اند واقعاً تا چه ميزان بر موقعيت اقتصادي كشور تأثير داشته است؟
نكته مهم اين است كه رصد اخبار و گزارش هاي دشمن و ضد انقلاب طي چند روز اخير عليه جمهوري اسلامي به بهانه نوسانات بازار ارز حاكي از آن است كه همگي از اين شرايط بسيار خوشحال و خرسند هستند ولي سؤال اين است كه آيا اين مسئله تعجب آور است؟ بدون شك پاسخ منفي است و اگر دشمن و رسانه هاي آنها ذوق زده نمي شدند و در تلاش براي القاء اين مسئله كه تحريم ها اثر كرده نبودند جاي تعجب و شگفتي داشت.
اما اين خوشحالي و ذوق زدگي خالي از هرگونه تحليل درباره وضعيت جمهوري اسلامي است و بيشتر آرزوها، تصورها و پندارها محتواي اصلي گزارش ها و اخبار آنهاست.
براي همين است كه چون بيرون از دايره تحليل و واقعيت و فقط برمبناي پروپاگانداي رسانه اي و تصويرسازي به ايران اسلامي هجمه مي كنند، خالي بودن دست آنها رو مي شود.
به عنوان نمونه بي بي سي كه دروغ هاي سريالي آن در فتنه 88 نشان داد ماهيت رسانه اي ندارد و يك بنگاه خبرپراكني در خدمت سرويس هاي اطلاعاتي غرب است ديروز در به اصطلاح تحليل افزايش قيمت ارز به اينجا رسيد كه، ظرف ماه هاي آينده حوادثي بزرگتر از سال 88 رخ خواهد داد و آرزو كرد نظام ايران دچار تضعيف در ساختارها شود. اما آن سوي اين تلاش ها و تحركات نيز ديدني و خواندني است. مشكل اصلي رسانه هاي دشمن و ضد انقلاب اين است كه با فقد تحليل در مواجهه با ايران روبرو هستند و تنها از ميان حجم انبوه فضاسازي هاي تبليغاتي بر ضد ايران معدود رسانه هايي هستند كه در پاره اي موارد ناگزير واقعيت ها را به بيرون درز داده و مانند فارين پاليسي اذعان كرده اند كه؛ «ما نمي توانيم ايران را تحليل كنيم.»
گفتني است؛ اين اعتراف فارين پاليسي پاسخ به جرج سوروس كلان سرمايه دار آمريكايي است كه اسفند سال 89 با حضور در «سي ان ان» ادعا كرده بود حاضر است شرط ببندد ايران تا يكسال آينده سقوط خواهد كرد! يادآور مي شود كه اسفند سال 90، تحليل جرج سوروس به صورت كاملا معكوس جواب داد و ايران اسلامي با حضور 65 درصدي مردم در انتخابات مجلس نهم نشان داد آنچنان در اقتدار است كه دشمن چاره اي جز آرزو يا شرط بندي ندارد.
همچنان كه پيش از آن نشريه آمريكايي «فوربس» در آرزوي براندازي ايران نوشت: «تصورش را بكنيد تغيير رژيم در ايران چه تحولاتي را براي ما آمريكايي ها در دنيا به وجود مي آورد... برنامه هسته اي ايران مهار مي شود، عراق دست شيعيان نخواهد بود، خطر حزب الله لبنان از بين مي رود، امنيت اسرائيل تامين مي شود، قيمت نفت ارزان خواهد شد و...».
اما براي آنكه از محور اصلي اين نوشته دور نشويم درباره موج هجمه رسانه اي دشمن و ضدانقلاب در القاء اينكه تحريم ها عليه ايران تاثير كرده و در ادامه فلان و بهمان مي شود تحليل روز گذشته گاردين خواندني است؛ «اظهار شادماني از تاثير تحريم ها بر ايران زودهنگام است، واقعيت آن است كه تحريم ها ايران را تقويت مي كند.»
بنابراين آنچه محرز است عمليات رسانه اي و جنگ رواني دشمن بدين معنا نيست كه آنها اصل ماجرا را ندانند و در خيلي از موارد مي دانند كه تحريم ها قدرت اخلال در موقعيت و تصميمات كلان كشور را ندارد.
براي همين است كه انديشكده بروكينگز در تحليل اثرگذاري تحريم ها مي نويسد؛ «ايران در طول تاريخ نشان داده است كه ظرفيت مقابله با مشكلات را براي رسيدن به اهداف موردنظر خود دارد، اين كشور در نتيجه تاثيرات انقلاب و جنگ با عراق در تحمل مشكلات شديد اقتصادي تجارب گسترده اي دارد.»
2- مقارن با فضاي ساختگي و رواني دشمن و رسانه هاي آنها از آنچه كه بحران اقتصادي و سياسي كشور مي نامند؛ در داخل مسئولان و رسانه ها نبايد در زمين افراط يا تفريط بازي نمايند. بنابراين اگر سهم تحريم را نبايد به طور كامل انكار كرد از سوي ديگر نبايد تنها عامل دشمني و خصومت جبهه استكبار را سبب نابساماني هاي اقتصادي قلمداد كرد.
بايد تمام مسئولان و نهادهاي اجرايي، تقنيني و قضايي با تحليل صحيح از شرايط موجود، راهكارهايي براي مشكلات اقتصادي كشور ارايه دهند.
رهبر معظم انقلاب اسلامي ديروز در بياناتي حكيمانه و راه گشا در جمع صدها نفر از نخبگان كشور ضمن تاكيد بر تحليل درست از وضعيت كشور، لازمه رسيدن به تحليل درست پيرامون جايگاه و موقعيت كشور را وجود «ارزيابي صحيح از توانايي ها و نقاط قوت نظام اسلامي»، «فشارهاي جبهه دشمن» و در عين حال «ناكامي هاي اين جبهه» دانسته و بيان فرمودند؛ «اين تصور كه علت دشمني جبهه استكبار با ملت ايران، اتخاذ برخي مواضع يا تصميم ها بوده، غلط است؛ علت اصلي همه اين فشارها، جايگاه مستقل ملت ايران و تسليم نشدن در برابر نظام سلطه است.»
بنابراين لازم است كه اكنون به صدر اين نوشته بازگرديم. آنچه كه باعث شده رسانه هاي ضدانقلاب و دشمن در حجمي گسترده يك مشكل اقتصادي را تا سر حد بحران سياسي [!] بزرگ نمايي كرده و در اين ميان آرزوهاي خود را به جاي واقعيت ها پمپاژ كنند ناشي از آن است كه طي 34 سال گذشته، ايران اسلامي به خواسته ها و زياده خواهي هاي آنها يك «نه بزرگ» گفته و آنها از شدت عصبانيت از هر فرصتي براي انتقام گيري استفاده مي كنند.
به قول سردبير فارين پاليسي، ايران به اين دليل كه از آمريكا سرپيچي مي كند مورد غضب اين كشور قرار گرفته است.
3- نكته ديگري كه بايد به نكات بالا علاوه كرد اين است كه مسئولان كشور نبايد ناخواسته به شرايط التهاب اقتصادي كمك كنند و بسياري از اظهارنظرها، نشست هاي خبري و يا مصاحبه ها نبايد خداي ناكرده به تسويه حساب هاي سياسي منجر شود.
راه روشن است و جاي هيچ ترديدي وجود ندارد كه براي حل مشكلات اقتصادي تنها مسئولان نهادهاي مختلف بايد طبق وظيفه قانوني شان عمل نمايند.
اين فرمول مشخص بيشترين نقش را در جلوگيري از حاشيه سازي ها و جنجال سازي ها خواهد داشت كه به انضمام تحليل صحيح از شرايط كشور مي تواند موانع موجود را از سر راه بردارد.
البته نقش رسانه هاي متعهد در تبيين و تحليل صحيح شرايط كشور و مطالبه گري از مسئولان در بستر وظايف قانوني آنها همچون كاتاليزوري خواهد بود كه مي تواند به حل پاره اي از نابساماني ها و التهابات اقتصادي شتاب و سرعت ببخشد و اينچنين است كه با پايان پارازيت ها تصوير روشن و شفاف خواهد شد.
حسام الدين برومند