سفر به دژ خفته

قلعه نوشواينزتين در سده نوزدهم ميلادي يك كاخ رومي بوده كه بر تپه‌اي سخت و ناهموار، درست بالاي روستايي كوچك در جنوب غربي ايالت بايرن آلمان ساخته شده است. اين كاخ توسط يك مقام دولتي به نام لودويگ دوم از باواريا براي خلوتگاهي دنج و ساكت و براي كناره‌گيري از مقامش و به عنوان اداي احترام به ريچارد واگنر سفارش داده شده است.

برخلاف باورهاي مردم كه فكر مي‌كردند لودويگ دوم اين كاخ را با بودجه عمومي باواريا ساخته است، او همه هزينه ساخت اين بنا را از ثروت شخصي خود پرداخته بود. كاخ به‌طور كلي به عنوان پناهگاهي براي خلوت و استراحت شاه در نظر گرفته شده بود كه بر ويرانه‌هاي دو قلعه قديمي ساخته شد، اما بنا ‌زماني ساختش تكميل شد و گشايش يافت كه شاه پيش از آن درگذشته بود. اين واقعه سال‌1886 ميلادي اتفاق افتاد.

امروزه اين كاخ كه همانند قلعه محكم است جاذبه‌اي براي گردشگري به حساب مي‌آيد و تا به امروز بيش از 60ميليون بازديدكننده داشته است و تعداد بازديدكنندگان آن در روزهاي تابستان به 6000 نفر هم مي‌رسد.

قابل توجه اين كه چند فيلم سينمايي در اين قلعه ساخته شده و نيز اين قلعه الهام‌بخش ساخت «ديزني‌لند» يا همان سرزمين ديزني و «قلعه زيباي خفته» و پس از آن، ساختارهاي مشابه آن بوده است.

‌شاه لودويگ دوم از قلعه‌اي كه پدرش ساخته و خود دوران كودكي‌اش را در آنجا گذرانده بود براي ساخت قلعه نوشواينزتين الهام گرفت.

در سال 1832 ميلادي پدر شاه لودويگ دوم ويرانه‌هاي قلعه‌اي به نام قلعه شوآنستين را خريداري كرد و ساخت كاخي به سبك معماري نو گوتيك را آغاز كرد كه به قلعه هوهونشوانگو شناخته مي‌شد. اين بنا در سال 1937 ميلادي به پايان رسيد و پس از آن اين كاخ اقامتگاه تابستاني خانواده لودويگ شد و پسر بزرگش لودويگ دوم دوران كودكي خود را در اين قلعه گذرانده بود.

شاه لودويگ دوم نخستين طرح قلعه خود را در سال 1859‌ميلادي در دفتر خاطرات خود ترسيم كرد، در حالي كه تنها ‌14‌سال داشت.

شاهزاده جوان ‌سال‌1964‌ميلادي به پادشاهي رسيد و در آن زمان به طور جدي به طراحي قلعه‌اي براي خود پرداخت.

نامي كه شاه لودويگ دوم براي قلعه خود انتخاب كرده بود نيز قلعه هوهونشوانگو بود، ولي اهالي محل پس از مرگش نام آن را به قلعه نوشواينزتين تغيير دادند.

پي قلعه نوشواينزتين از سنگ است. بدنه قلعه نيز با آجر كه در آن زمان از مصالح ساختماني مرسوم بوده، ساخته شده است و پس از آن با روكشي از سنگ بدنه آن را پوشاندند.

براي نماي جلوي قلعه از سنگ آهك سفيد استفاده كردند. براي سردر، ستون‌ها، سرستون‌ها و پنجره‌هاي آن نيز سنگ ماسه‌اي به كار برده‌اند.

اين كاخ بجز اتاق‌هاي خواب و ناهارخوري از اتاق‌هاي مخصوص بسياري برخوردار است همچون اتاق موسيقي، اتاق نقاشي و طراحي، شاه‌نشين و.... همه بخش‌هاي اين كاخ از امكانات كامل برخوردار است و ديوار و ستون‌ها با تزئينات بسيار زيبايي پوشانده شده است.

امروزه گردشگران بسياري با توجه به مشهور بودن قلعه و زيبايي‌هاي آن به اين منطقه سفر مي‌كنند و كاربري اصلي اين مكان تنها به عنوان كاخ موزه‌اي جهت بازديد گردشگران است.  (جام جم - ضميمه چمدان)