سکوت حاتمی کیا به هزار فریاد می ارزد

گروه فرهنگ و هنر-محمّدتاجیک، در یکی دو روز اخیر، سایت عصر ایران یادداشت تند و تیزی به قلم مهردادخدیر در انتقاد از ابراهیم حاتمی کیا منتشر کرده که چرا در هشت سال اخیر حاتمی کیا ساکت بوده است؟!!

به گزارش بولتن نیوز، به نظر می رسد عباراتی که در بالا به نقل از یادداشت آقای قوچانی آمده، بهترین جواب برای این سوال نویسنده محترم سایت عصر ایران است.


سیاستمداران هم گاهی لازم است با سکوت فریاد کنند

یادداشتی که قوچانی 4سال پیش درباره «به رنگ ارغوان» حاتمی کیا نوشته بود، آنقدر خواندنی است که من دلم نمی آید بخش های دیگری از آن را نقل نکنم.
آقای قوچانی دربخش دیگری از آن یادداشت نوشته بود: محسن مخملباف که روزی شاهکاری همچون "جراحی روح" و رمان"باغ بلور" را می نوشت، هم او که ما حتی تا "نوبت عاشقی"اش از او دفاع می کردیم سال هاست که ترجیح می دهد، به جای فیلمسازی و داستان نویسی به علاقه اصلی اش که که بیانیه نویسی و شعارسازی است، بپردازد.
اما به همان اندازه که محسن مخملباف با همۀ علایق پیدا و پنهان اش در تبدیل یک فیلمساز موثر به فعال سیاسی ناموفق موثر است، افرادی که زمینه فیلمسازی او را فراهم نکردند هم در این از دست دادن یک سرمایه هنری مقصرند.
اگر همان اتفاقی که امروز برای حاتمی کیا افتاده و اثر بی نظیرش"به رنگ ارغوان" از توقیف رهایی یافته است درباره محسن مخملباف هم رخ می داد هرگز اکنون به جای یک فیمساز محبوب با یک فعال سیاسی ناکام مواجه نبودیم. البته ابراهیم حاتمی کیا هم با هوشمندی اش در ایجاد این موقعیت موفق موثر است. نه تنها سیاستمداران که هنرمندان هم باید بدانند گاهی لازم است سکوت کنند. گاهی لازم است با سکوت فریاد کنند.


حاتمی کیا و واکنشش به بستن خانه سینما
نویسنده یادداشت  سایت عصر ایران درمطلب خود سوالات متعددی را از حاتمی کیا پرسیده است. یکی از سوالات نویسنده این سایت سیاسی این است که چرا حاتمی کیا در ماجرای بستن خانه سینما هیچ واکنشی از خود نشان نداد. درجواب نویسنده سایت سیاسی عصر ایران باید گفت، چون شما اخبار سیاسی را پی گیری می کنید، احتمالاً خبرهای سینمایی را با دقت دنبال نکرده اید. چون پس از بستن خانه سینما حاتمی کیا به همراه میرکریمی، تبریزی و درویش و... بیانیه ای شدیداللحن در انتقاد از بستن خانه سینما منتشر کرد.
نویسنده سایت عصر ایران چون اطلاع کافی از واکنش ها به بستن خانه سینما نداشته است به اشتباه درباره حاتمی کیا قضاوت کرده است. از سویی دیگر این مطلب به گونه ای نوشته شده که انگار حاتمی کیا در این سال ها طرفدار احمدی نژاد بوده است.

حاتمی کیا و اعتراص به دستگیری مستند سازان
نویسنده سایت عصر ایران در بخش دیگری از مطلب خود خطاب به حاتمی کیا نوشته: می‌گویید دوست دارید از دست همکاران تان جایزه بگیرید. اما آیا آن سینماگر و بازیگری که به دلایلی که من و شما می‌دانیم 4سال اجازه کارنداشت، همکار شما نبود و نیست؟ آیا یک کلمه دربارۀ آن ها گفتید و نوشتید؟ راستی برادر ابراهیم! آن 8 سال کجا بودید؟

درجواب نویسنده محترم سایت عصر ایران باید یادآوری کرد که حاتمی کیا در ماجرای دستگیری مستند سازان به اتهام همکاری با بی.بی.سی فارسی از معدود سینماگرانی بود که به این بازداشت اعتراض کرد. البته با لحن خودش!


آیا حاتمی کیا یک فیلمساز دوگانه است؟
آقای مهردادخدیر نویسنده عصر ایران دربخش دیگری از مطلب خود عنوان کرده: غرض اما این ها نیست. این است که شما می‌خواهید دوگانه بازی کنید. هم نقش یک اصولگرای منتقد دولت اعتدال‌گرا را که از مواهب مادی و معنوی هم برخوردار می‌شود و هم نقش یک فیلمساز مستقل را اما گاهی میان این دو، تناقض و تعارض پدید می‌آید.

حاتمی کیا نه اصلاح طلب است نه اصولگرا
این نکته ای که آقای خدیر در سایت عصر ایران مطرح کرده، سوالی است که خیلی ها می پرسند؟ اینکه حاتمی کیا بالاخره اصولگرا ست یا اصلاح طلب؟
چندسال پیش که با آقای حاتمی کیا صحبت می کردم جواب جالبی به این موضوع داده بود. او می گفت: هیچ جناح سیاسی نمی تواند من را در قالب تنگ خود محصور کند.
جالب است بدانید آقای قوچانی در همان یادداشت چهارسال پیش خود به همین مسئله نیز اشاره کرده بود: آژنس شیشه ای به نوعی نقد اصلاح طلبان بود در دوره حکمرانی اصلاح طلبان و "به رنگ ارغوان" به نوعی نقد اصولگرایان است در دوره حکرانی اصولگرایان. حاتمی کیا نه اصلاح طلب است و نه اصولگرا . در تردید است ودر ترددو مگر کار هنرمند جز این است.

مسئولانی که از پاریس آمده اند
نویسنده سایت عصر ایران در قسمت دیگری از تحلیل خود، این انتقاد را از حاتمی کیا مطرح کرده که چون از جشنواره فجر جایزه نگرفته از مسئولان سینمایی انتقاد کرده است. برای اطلاع نویسنده محترم سایت عصر ایران باید گفت آقای حاتمی کیا اتفاقا از مدتها قبل این نظر را داشته که مدیران سینمایی چندان نگاه مثبتی به سینمای فیلمسازانی مثل او ندارند. زمانی که درروزنامه مرحوم بهار کار می کردم یکبار تلفنی با آقای حاتمی کیا مفصل صحبت کردم او معتقد بود که مدیرانی که سالها درپاریس بوده اند خوب معلوم است که فیلمسازی مثل او چندان برایشان خوشآیند نیست.
 مدیرانی که از پاریس آمده اند بیشتر سینمای جشنواره ای را دوست دارند تا سینمای افرادی مثل حاتمی کیا. البته نگارنده(خودم) از طرفداران سینمای کیارستمی و فرهادی و پناهی ام. با آن اظهاراتی که آقای حاتمی کیا درزمان انتشار روزنامه بهار می گفت طبیعی است که این انتقاد ازمدیران سینمایی، ربطی به ماجرای جشنواره فجروجایزه دادن به حاتمی کیا نداشته است.


انتقادات راعی و جیرانی
در پایان این یادداشت باید بگویم نگارنده علی رغم همه علاقه ای که به حاتمی کیا وسینمایش دارم به هیچ وجه مخالف انتقاد کردن از حاتمی کیا نیستم. اتفاقاً به نظرم انتقاداتی که دیشب مجتبی راعی و فریدون جیرانی از حاتمی کیا به خاطر حواشی جشنواره مطرح کردند انتقادات درست و محترمانه ای بود و مطمئنم که آقای حاتمی کیا از این انتقادات دلخور نمی شود.

این یادداشتی هم که در واکنش به یادداشت آقای خدیر در سایت عصر ایران نوشتم بیشتر برای روشن شدن برخی ابهامات بود. در واقع آقای خدیر سوالاتی را مطرح کرده بود و سعی شد تاحدودی به سوالات او پاسخ داده شود.