۸۸؛ رتبه توانمندی سالمندانِ ایران

به گزارش بولتن نیوز،رئیس مرکز تحقیقات سالمندی ایران با بیان اینکه در زمینه شاخص قابلیت و توانمندی سالمندان، ایران در جایگاه ۸۸ قرار دارد، می‌گوید: در گذشته از بیماری‌های اصلی سالمندی بحث بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های زمینه‌ای ژنتیک عنوان می‌شد، درحالیکه اکنون باتوجه به گسسته شدن شبکه‌های اجتماعی افراد در دوران بازنشستگی، بسیاری از آنها دچار بیماری‌های روحی و روانی می‌شوند.

احمد دلبری در گفت‌وگو با ایسنا، یکی از مشکلات حوزه سالمندی را «بازنشستگی قبل از موعد» می‌داند و می‌گوید: در حال حاضر میانگین سن بازنشستگی در کشور ۵۲ سال است، درصورتی که افراد اغلب از ۷۰ سالگی از کار افتاده می‌شوند و بخش زیادی از بیماری‌ها به علت این بیکاری رخ می‌دهد که در این زمینه لازم است در قوانین حوزه سالمندی به موضوع بازنشستگی ورود شود.

 

رئیس مرکز تحقیقات سالمندی ایران علت پایین بودن سن بازنشستگی در کشور را «ایجاد اشتغال کاذب» عنوان می‌کند و می‌افزاید: در ایران معمولا بازنشستگی را زودتر از موعد در نظر گرفته و افراد زودتر بازنشسته می‌شوند تا جای آنها را نیروهای جوان بگیرند.

 

در همین راستا دلبری به گزارش حاصل از ارزیابی شاخص دیده‌بان سالمندی که اخیرا توسط سازمان بازنشستگی انجام شده است، اشاره و خاطرنشان می‌کند: در این ارزیابی ۹۷ کشور موردبررسی قرار گرفتند و ایران رتبه ۶۴ را به خود اختصاص داد؛ به عبارتی ۶۴ کشور در جهان از ایران وضعیت بهتری دارند. از سوی دیگر در زمینه شاخص قابلیت و توانمندی سالمندان، ایران در جایگاه ۸۸ بوده و در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.

 

به گفته وی، باتوجه به اینکه شاخص قابلیت و توانمندی سالمندان ترکیبی از اشتغال و توانمندی و میزان تحصیلات سالمندان است، تنها ۳۴ درصد از سالمندان در ایران شاغل هستند.

 

رئیس مرکز تحقیقات سالمندی ایران در ادامه درخصوص وضعیت اشتغال سالمندان در کشورهای دیگر بیان می‌کند: انتظاری نمی‌رود که سالمندان کار یدی انجام دهند اما اکثر کشورها از سالمندان به عنوان مشاور در رده‌های بالا بهره می‌برند و همانگونه که در کشورهای توسعه یافته بازنشستگی فرآیندی دو ساله است و طی این مدت فرد تجربیات چند ساله خود را در اختیار می‌گذارد، ارائه مشاوره و تجارب در سال‌های بعد نیز به نیروهای جوان در این کشورها ادامه می‌یابد.

 

 

دلبری به تشریح عوارض بازنشستگی زودهنگام بر سالمندان می‌پردازد و می‌افزاید: بیکاری و نداشتن هویت و هدف، منشاء بسیاری از بیماری‌های روحی و روانی است و از آنجایی که هویت بیشتر بر شغل است، قطعا بیکاری می‌تواند زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌ها شود. در گذشته از بیماری‌های اصلی سالمندی بحث بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های زمینه‌ای ژنتیک عنوان می‌شد، درحالیکه اکنون باتوجه به گسسته شدن شبکه‌های اجتماعی افراد در دوران بازنشستگی، بسیاری از آنها دچار بیماری‌های روحی و روانی می‌شوند.

 

وی با تاکید بر اینکه از علل اصلی آلزایمر و دمانس، کاهش تعاملات اجتماعی است، می‌گوید: میزان شیوع بیماری‌های روحی و روانی سالمندان در کشور، نسبت به کشورهای توسعه‌یافته بیشتر است.