شهاب حسینی به حواشی‌ اخیر پاسخ داد/ انتقاد تند به انصراف کیمیایی از جشنواره فجر

به گزارش بولتن نیوز، نشست خبری فیلم «شین» ساخته میثم کزازی با حضور شهاب حسینی (تهیه‌کننده و بازیگر)، آتش تقی‌پور، هوشنگ توکلی، غزل نظر، سیامک اطلسی (بازیگران)، کامران کیان‌ارثی (صدابردار)، خسرو نقیبی (منتقد) و با اجرای محمدرضا مقدسیان، بامداد یکشنبه بیستم بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

در ابتدای نشست آتش‌تقی‌پور بازیگر فیلم «شین» به حضار در جلسه خسته نباشید گفت و برای همه آرزوی دلی خوش و جیبی پرپول کرد.

در ادامه هوشنگ توکلی دیگر بازیگر فیلم بیان داشت: «شین» فیلم پر قدرت و پیچیده‌ای بود که من بسیارتحت تاثیر آن قرار گرفتم. میثم را چند سالی است می‌شناسم. امیدوارم این فیلم اکران خوبی داشته باشد. به این دلیل که این جنس کار از ذهن فضای مسئولان سینمایی دور است ممکن است در پخش دچار مشکل شود. همچنین باید این نکته را متذکر شوم که رنگ‌آمیزی و صدای فیلم باید مجددا بازبینی و تنظیم شود.

توکلی در ارتباط با حضور خود در فیلمی از ژانر وحشت گفت: ژانر وحشت با ساموئل خاچیکیان وارد سینمای ایران شد. این ژانر کار سخت و پیچیده‌ای است که از فرهنگ سینمایی ما نیز دور است. چنین ژانری به کارگردانی احتیاج دارد که ژانر وحشت را از نگاه ایرانی‌ها بشناسد.

سیامک اطلسی نیز درباره حضور در فیلم «شین» بیان داشت: زمانی که به این فیلم دعوت شدم، نمی‌دانستم فیلم ژانر وحشت است. احساس کردم فیلم فضای متفاوتی دارد. من تاکنون ژانر وحشت کار نکردم و تجربه این فیلم در کنار بازیگران دیگر برایم بسیار لذت‌بخش بود.

او در ادامه افزود: نقش کمرنگی در این فیلم داشتم که با وجود کارنامه بازیگری پر تعدادم تجربه این ژانر برایم با ارزش بود. امیدوارم در اکران نیز فروش خوبی داشته باشد.

کارگردان فیلم هم در ارتباط با «شین» اظهار داشت: معتقد به ژانر نیستم و سعی کردیم درام فیلم در بستر وحشت شکل گیرد. امروزه برای ساخت فیلم در ژانر وحشت می‌توان از امکانات جدیدی استفاده کرد.

او در ادامه توضیح داد: در فیلم می‌گویم ظلم در جهان است و همیشه وقت برای جبران کردن نداریم. سعی کردیم فضای فیلم متفاوت باشد و‌ای کاش این ژانر‌ها در سینما جای خود را باز کند. در صورتی که اکران این فیلم موفق باشد به سمت ساخت ژانر‌های وحشت و ساخت نمونه‌های موفق خواهم رفت.

شهاب حسینی صحبت‌هایش را با این شعر سعدی که بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند، آغاز کرد و ادامه داد:امکان ندارد در گوشه‌ای از این سرزمین اتفاقی بیفتد و ما رنجیده خاطر نشویم. هر واقعه تلخی که در این مدت رخ داده مایه تاسف است و قلب آدم را به درد می‌آورد. ما باید راه و اهداف عزیزانی که ازدستشان دادیم را ادامه دهیم.

او در ادامه گفت: چهارسال بود که در جشنواره حضور نداشتم و اساسا من دینی به این جشنواره ندارم که بخواهم از آن دفاع کنم. من از وحدت بین مردم دفاع و از تفرقه جلوگیری می‌کنم.

حسینی جشنواره فیلم فجر را امکانی برای همکاری با فیلمساز‌های جوان دانست و افزود: من با این فیلمسازان کاردارم که قرار است پتانسیل‌های جدید سینما باشند.

او در ادامه به درخواستش برای حضور بهروز وثوقی در ایران اشاره کرد و گفت: اینجا کشوربهروز وثوقی است و باید به کشورش بیاید. حق بودن را نمی‌توان از کسی گرفت و کسی حق گرفتن این حق را از کسی ندارد.

وی با ابراز ناراحتی از برخی موضع‌گیری‌ها که علیه‌اش صورت گرفت افزود: در این مدت تکلیفم با مخاطبان روشن شد و تعارفی که بین من و مخاطبانم وجود داشت از میان رفت. از این به بعد لزومی احساس نمی‌کنم ورای توانایی خودم تواضع داشته باشم.

او با بیان اینکه جشنواره فیلم فجر سقف آرزو‌های من نیست افزود: من در امریکا در حال کار کردن و فیلمسازی هستم و فقط برای بیان ادبیات و فرهنگ کشورم قدم برمی‌دارم.

شهاب حسینی در پاسخ به سوال یک خبرنگار درباره‌ی تقدیم جایزه در کن و ایران عنوان کرد: در جشنواره کن آدم نمی‌تواند از امام زمان (عج) صحبت کند.آمدم در سرزمین خودم جایزه‌ام را تقدیم کردم.من تا آخرین لحظه نمی‌دانستم برنده شدم.

حسینی خطاب به رفتار قهرآمیز برخی هنرمندان و تحریم جشنواره از سوی آن‌ها بیان داشت: قهر کردن از فجر راه چاره نیست. باید حضور داشت و حرف زد. مشکلات ما به عنوان یک ایرانی با هیچ دستی از خارج از کشور حل نخواهد شد. ما باید مشکلاتمان را خودمان برطرف کنیم و منتظر هیچکسی از خارج از گود نباشیم.

در ادامه این نشست غزاله نظر در ارتباط با نقش خود در این فیلم گفت: برای من حضور در این فیلم و بازی در کنار بازیگران حرفه‌ای بسیار ارزشمند بود. این فیلم حرفی برای گفتن دارد و مخاطب را به فکر فرو می‌برد.

او‌ادامه داد: سعی می‌کنم همیشه همه فیلم‌ها را به عنوان یک مخاطب نگاه و تحلیل کنم. تمام تلاشم را کردم که از پس این نقش بربیام و احساس خوبی از دیدن این فیلم داشتم.

در ادامه هوشنگ توکلی بازیگر این فیلم نیز تصریح کرد: در ۴۱ سالی که از انقلاب می‌گذرد سه نسل عوض شده است و نسل چهارم ما شاید بهترین نسل هستند.

او با اشاره به اینکه در سال ۵۸ امکان حضور وثوقی در ایران نبود گفت: تا سال ۶۱-۶۲ که ما نیز در عرصه فرهنگی موثر بودیم اجازه سانسور نمی‌دادیم. ما بهترین هنرمندانمان را در این سال‌ها از دست دادیم.

توکلی با بیان اینکه در حوزه تئاتر و سینما در بهترین شرایط آثاربه لحاظ کیفی هستیم، تصریح کرد: همیشه ممیزی‌ها وجود داشته و آدم‌های نامتخصصی بر سرکار هستند که مانع فعالیت‌های سینما شوند. امیدوارم سانسور از سینمای ایران حذف شود.

شهاب حسینی هم درباره فیلم «شین» گفت: این فیلم را ژانر وحشت نمی‌دانم. ژانری که فیلمساز برای فیلم انتخاب می‌کند به بیان مفهوم موجود در فیلم کمک می‌کند.

حسینی درباره انتخاب غزل نظر گفت: چندین سال پیش با او کارکردم و در فیلم «مقیمان ناکجا» تجربه خوبی با او داشتم. از بازی او نیز بسیار راضی بودیم.

شهاب حسینی در ادامه بیان داشت: ما این فیلم را با مسائل و‌مشکلات زیاد ساختیم. شخصا هزینه بازیگران را پرداخت کردم.

او درباره دلیل حضورش به عنوان تهیه‌کننده فیلم عنوان کرد: من در ابتدا به عنوان تهیه‌کننده در فیلم نبودم. در میانه راه برای رفع مشکلات و تسویه حساب‌های مالی تهیه فیلم را عهده‌دار شدم.

تهیه‌کننده «شین» در خصوص نقش خود در فیلم گفت: نقش کوچک وجود ندارد. من برای بازی وجب نمی‌گذارم. البته نقدی به میثم کزازی دارم که او در تدوین دست برده و باعث کمتر شدن نقش شده است.

حسینی در ارتباط با اکران فیلم گفت: اگر پخش خوبی برای فیلم پیدا کنیم، راه را برای اکران عمومی باز خواهیم کرد. همچنین اکران در جشنواره‌های فیلم خارجی را در دستور کار داریم.

تقی‌پور در ادامه نشست ابراز داشت: همه ما به اندازه مسئولیت‌هایی که داریم در اتفاقات اخیر مقصریم. این روز‌ها چقدر کارفرهنگی انجام دادیم؟ ما تفکر خیلی از پیشکسوت‌های فرهنگی را نمی‌توانیم تغییر دهیم.

او در ارتباط با فیلم «شین» گفت: این فیلم ژانر وحشت نیست و خانه قدیمی در فیلم نماینگر فرهنگ قدیمی ما است.

کزازی در ارتباط با نقش غزال نظر در فیلم «شین» گفت: بسیاری از بازیگر‌ها در ابتدا با خواندن فیلمنامه آن را پذیرفتند و نداشتن پیش‌زمینه ذهنی او به روایت قصه و فیلمنامه کمک کرد.

کارگردان فیلم ادامه داد: در فیلم‌های خارجی موزیک‌هایی را گوش می‌دهیم و با آن‌ها آشنایی داریم که به اقتضای قصه ما را به چاشنی ترس نزدیک می‌کنند و تصمیمی نداشتیم فیلم ترسناک بسازیم.