حمله به مخزن نفتی عربستان پیام های مهمی به ریاض مخابره کرد

به گزارش بولتن نیوز، این روزنامه روز یکشنبه در سرمقاله خود نوشت که حمله نیروهای انصارالله با ۱۰ فروند پهپاد انتحاری به میدان و پالایشگاه وابسته به شرکت ملی نفت عربستان (آرامکو)، تحولی مهم در جنگ یمن از زمان شروع حمله ائتلاف عربستان و امارات به یمن در مارس سال ۲۰۱۵ است.

رای الیوم اشاره کرد که یکی از نکات مهم میدان نفتی الشیبه و نوار خاکی شرق این است که این منطقه ۴۰ کیلومتر در طول خلیج فارس و جنوب خور العدید قطر امتداد می یابد، محل اختلاف و منازعه میان دو شریک اصلی در این ائتلاف یعنی امارات و عربستان است. در سال ۲۰۰۷ میلادی، امارات نقشه مرزهایش را رسما اصلاح کرد تا مالکیت این میدان را نیز شامل شود؛ میدانی که تولید روزانه نفت در آن به یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز می رسد و ذخایری به ارزش یک میلیادر بشکه را داراست اما امارات تصمیم گرفت نزاع بر سر این میدان نفتی را ولو به طور موقت به حالت تعلیق درآورد.

اهمیت این حمله؛

نخست: این حمله مانند حمله انصارلله به خطوط لوله های نفت عربستان سعودی که ماه می گذشته با هفت پهپاد صورت گرفت، راهبرد نظامی حوثی ها را نشان می دهد که محوریت آن هدف قرار دادن منافع نفتی عربستان به عنوان ستون فقرات اقتصاد این کشور است.

دوم: رسیدن این پهپاد به امارت ابوظبی در چند کیلومتری ساحل خلیج فارس، نشان دهنده پیشرفت چشمگیر نظامی و نفوذ امنیتی این نیروها است که در نوع خود بی سابقه است؛ بر همین اساس سوال کارشناسان نظامی و امنیتی، نحوه رسیدن این تعداد پهپاد به میدان نفتی راهبردی مذکور بدون رهگیری آنها است.

سوم: هدف قرار دادن میدان نفتی «الشیبه» و مورد منازعه میان امارات و عربستان، شاید هدف رساندن پیامی دوگانه به متحدان اصلی ائتلاف را دنبال می کند؛ نخست اینکه تلاش می شود تا آنچه از این ائتلاف شکننده باقی ماندهاست، نابود شود و دوم: ایجاد شکاف در روابط میان دو متحد اصلی و جانب داری از امارات و پاداش دادن به این کشور به دلیل خروج از یمن و شاید هم یادآوری منازعه دو طرف بر سر این میدان نفتی باشد که البته احتمال آنضعیف است.

چهارم: مهمترین پیامی که حوثی ها از طریق این حمله می خواهند برسانند این است که طرفی که هواپیماهایش به میدان الشیبه می رسد، می تواند به میادین دیگری نظیر میدان نفتی الغوار بزرگترین میدان نفتی عربستان هم برسد که روزانه حدود ۵ میلیون بشکه نفت تولید می کند و حدود نیمی از مجموع تولید نفت عربستان را تشکیل می دهد.

پنجم: هشدار روشن و صریح به امارات متحده عربی مبنی بر اینکه در صورت بازگشت دوباره به یمن و پیوستن به ائتلاف سعودی، امکان رسیدن پهپادها به دو شهر ابوظبی و دبی و فرودگاه های آنها ممکن و آسان است.

ششم: بیشتر حملات جنبش انصارالله در عمق عربستان سعودی برعکس حملات جنگنده های ائتلاف سعودی - اماراتی، تلفات جانی نداشته است این در حالی است که هواپیماهای ائتلاف سعودی، بییمارستان ها، مدارس، بازارها، مجالس عزا و جشن هایی عروسی را هدف قرار می دهند.

هفتم: جنگ یمن که در چهار سال گذشته، یک طرفه بود اکنون دیگر دو طرفه شده است و به نظر می رسد در صورت تداوم این جنگ و با توجه به حمله اخیر به میدان نفتی الشیبه و دقیق بودن آن، حملات طرف یمنی در روزها و ماه های آینده گسترده تر شود.

هشتم: این رخدادها را نمی توان از تنش فعلی میان ایران و آمریکا در تنگه هرمز جدا کرد؛ علی رغم اصرار حوثی ها برای مجزا دانستن این موضوع، جنبش انصارالله و متحدانش رکن اصلی محور مقاومتی شده اند که ایران آن را رهبری می کند وشامل سوریه، عراق، حزب الله لبنان، دو جنبش حماس و جهاد اسلامی در فلسطین اشغالی می شود. چنین حمله ای چه با تنش در تنگه هرمز در ارتباط باشد و چه نباشد، اهرم فشاری بر عربستان و آمریکا بوده که نتایج آن به نفع ایران و متحدانش و نیز توقف جنگ در یمن خواهد بود.

این روزنامه اینترنتی در ادامه نوشت که اذعان «خالد الفالح» وزیر انرژی عربستان به این حمله و تأیید آن و مهار آتش سوزی ناشی از آن، شفافیت غیرقابل انکار ریاض را نشان می دهد اما فالح تلاش کرد که تلفات مادی آن رااندک جلوه دهد اما قطعا در مقایسه با تلفات معنوی و روانی و تاثیر آن برافکار عمومی داخل عربستان، تلفات مادی آن اندک است.

این روزنامه اضافه کرد که تحولات جنگ یمن چه نظامی و چه سیاسی نظیر عقب نشینی امارات، موفقیت نیروهای شورای انتقالی جنوبی در تصرف کاخ المعاشیق و بیشتر مراکز نظامی نیروهای دولت مستعفی یمن و اخراج وزرایکابیینه اش، تاکیدی بر این قضیه است که گزینه های عربستان برای تداوم این جنگ و پیروزی در آن محدود بوده و مستلزم تجدید نظر فوری آن است بطوری که در نهایت به تصمیم سریع عقب نشینی از یمن جهت کاهش تلفات وگفتگو با جنبش انصارالله منتهی شود همانند گفتگوی آمریکا با جنبش طالبان که تلاش می کند با دستیابی به توافقی در این زمینه، آبروی خود را حفظ کند و مجوز خروج نیروهایش از افغانستان را بگیرد.