چرا آملی‌ لاریجانی رئیس مجمع‌ تشخیص مصلحت‌ شد؟

انتصاب آقای آملی لاریجانی در فاصله کوتاهی از وفات آیت الله شاهرودی نشان می دهد که رهبری در شرایط فعلی بر سرو سامان گرفتن مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکید ویژه‌ای دارند. عمده اصرار رهبری نیز نشان می دهد که ایشان چابک تر کردن و کارآمدتر کردن این نهاد مهم را در فاصله کوتاهی مدنظر دارند. این در حالیست که ایشان پیش از این نیز برکارآمدتر کردن مجلس خبرگان توصیه های کرده بودند که تشکیل هیات اندیشه ورز در این نهاد تعیین کننده و حساس یکی از خروجی های آن بود. می توان در اینباره گفت که جدای از اینکه انتخاب بهترین و جامع ترین گزینه برای ریاست مجمع تشخیص و انجام موفق ماموریت های ویژه این نهاد مدنظر رهبری بوده، این مساله مهم که چه فردی هم توانایی تحول فوری -مدنظر ایشان- در شرایط فعلی را در مجمع نیز داشته است، را نیز نباید مورد غفلت قرار داد. به تعبییر ساده تر به نظر می رسد رهبری تنها به دنبال یک فرد جامع و مدیر برای اداره جلسات مجمع تشخیص نبوده بلکه علاوه بر آن به دنبال فردی توانمند در متحول کردن ساختار و بهینه تر کردن این مجموعه مهم در کشور بودند.

همچنانکه گرچه از برخی کلمات کلیدی در حکم رهبر معظم انقلاب این مساله را نیز برداشت کرد که رهبری با توجه به زمان نزدیک شدن نه چندان دور پایان حکم ریاست آیت الله آملی لاریجانی بر قوه قضاییه به سرانجام رساندن و نظم بخشی برخی امور در قوه قضاییه را همچنان مورد تاکید و توجه قرار دادند ولی ساماندهی ارکان مجمع تشخیص مصلحت در روزهای آتی را به عنوان اولویت خاص از ایشان مطالبه کردند.

 از سوی دیگر تجربه قبلی آیت الله آملی لاریجانی در شورای نگهبان و همچنین ریاست قوه قضاییه عملا از ایشان یک فرد باتجربه و آشنا و مسلط به امور و مصالح اساسی جمهوری اسلامی ساخته است. ضمن اینکه سوابق علمی برجسته و تسلط ایشان به مبانی و مصالح اسلامی که مورد توجه ویژه رهبر معظم انقلاب نیز است را باید به این مسایل اضافه کرد.

همچنین علاوه بر سیره سیاسی مستقل ، فراجناحی و همچنین بر عهده داشتن سالها مسئولیت های کلان در نهادها و مجموعه های فراسیاسی حاکمیت، مزیت دیگری است که ریاست بر مجمع تشخیص را برای آیت الله آملی لاریجانی مناسب تر می‌کند.

درباره عضویت آقای لاریجانی در شورای نگهبان نیز این نکته نباید غفلت شود که ایشان پیش از این نیز عضو فقهای شورای نگهبان بوده اند و به علت ریاست بر قوه قضاییه اجبارا از این مجموعه کنار رفتند. یعنی رهبری از سالها قبل ایشان را فردی مناسب برای عضویت در شورای نگهبان می دانستند و عملا ایشان به خانه اول خود بازگشته اند.

درپایان درباره انتصاب آیت الله لاریجانی می توان یک نکته ظریف دیگری را نیز اشاره کرد؛ ایشان در حالی چند سال قبل از سوی رهبری به ریاست قوه قضاییه رسیدند که با وجود جامعیت علمی، می توان گفت چهره ای جوان در آن مقطع محسوب می‌شدند و اینک نیز در یک شرایط سنی مناسب به ریاست مجمع رسیده اند. این تدبیر خودبه نوعی یک نمونه از تربیت نیرو و کادرسازی رهبرمعظم انقلاب برای سطوح عالی مدیریتی در جمهوری اسلامی محسوب می‌شود.