گروه سیاسی: حسین دهباشی تاریخپژوه و مستند نگار، در یادداشت پیش رو، معتقد است آنچه در مذاکرات هستهای، چشمانمان را بست، بسیار بیشتر از مکر طرف مذاکره و معامله، غرور و تفرعن بیحد و احساس استغنای بیجهت دستگاه دیپلماسی بود.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در صفحه اجتماعی نگارنده نیز منتشرشده، به شرح زیر است:
۱. موقع ساخت مستند «کاخِ شیشهای سیاست»، جناب آقای دکتر ظریف سفیر در نیویورک بودند. فرمودند: «همه ارکان سازمان ملل، بهجز دیوان لاهه، سیاسی است و نه حقوقی؛ و سازوکار سیاست، قدرت است، نه حق»
عجیب است و چطور میشود گاهی انسان دانستههایش را فراموش میکند. یا به کناری مینهد.
۲. جناب آقای دکتر ظریف، نماینده ایران در مهمترین مذاکرات گذشته با آمریکاییها بودند و گواه روش همیشه رندانهشان: در توافق صلح دیتون برای بوسنی و هرزگوین، در کنفرانس بن برای افغانستان، در مذاکرات آزادی گروگانهای غربی در لبنان، در توافقات سعدآباد و...
چطور این بار اعتماد کردند؟
۳. بله. بهاحتمال بسیار جناب آقای دکتر ظریف و همکارانشان، درسخواندهترین و غرب دیدهترین و زباندانترین دیپلماتهای ایرانمان هستند؛ اما آیا کافی بود؟
راستش آنچه چشمانمان را بست، بسیار بیشتر از مکر طرف مذاکره و معامله، غرور و تفرعن بیحد و احساس استغنای بیجهت دستگاه دیپلماسی بود. نبود؟
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com