«والسی برای تهران» سراغ نوازنده قدیمی‌ موسیقی خیابانی رفت

به گزارش بولتن نیوز، زینب تبریزی کارگردان مستند «والسی برای تهران» که به تازگی در گروه سینمایی «هنر و تجربه» به نمایش در آمده است  گفت: این اثر درباره موسیقی خیابانی با نگاهی به زندگی مهرداد مهدی یکی از قدیمی ترین نوازنده های خیابانی در ایران است که در این فیلم قصد دارد یک فستیوال موسیقی خیابانی برگزار کند اما با چالش های مختلفی رو به رو می شود.

وی با اعلام اینکه «والسی برای تهران» یک مستند نیمه بلند ۵۰ دقیقه ای است که ساخت آن ۲ سال طول کشید، توضیح داد: من در امتداد فیلم های شهری که قبلا ساخته بودم دوست داشتم این بار فیلمی با موضوع موسیقی خیابانی بسازم و هر بار که بچه های موسیقی خیابانی را می دیدم بیشتر به ساخت چنین فیلمی علاقه‌مند می شدم. به همین ترتیب طرح را نوشتیم و به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ارایه دادیم و در عین ناباوری این طرح پذیرفته شد زیرا من هیچگاه فکر نمی کردم چنین طرحی با این موضوع پذیرفته شود.

تبریزی درباره پیدا کردن مهرداد مهدی سوژه فیلمش بیان کرد: یک مسیر عجیب و غریبی طی شد تا من توانستم به این کاراکتر برسم. آن زمانی که شروع به تحقیق درباره این مساله کردم به صفحه ای در فیسبوک با نام «حمایت از موسیقی خیابانی» برخوردم که این صفحه طرفداران زیادی داشت و بسیاری از افراد ویدیوهای خود را برای هم ارسال می کردند به همین ترتیب با خیلی از گروه های موسیقی خیابانی آشنا شدم و کارهای آنها را رصد می کردم البته خیلی از آثار آنها را نمی پسندیدم چون آن نوع از موسیقی که ارایه می دادند برای من بسیار مهم بود.

این کارگردان اظهار کرد: به همین ترتیب از طریق یکی از دوستان موسیقایی ام در رشت با یک فردی که مغازه سازفروشی داشت، آشنا شدم که به نزد او رفتم و توانستم شماره یکی از دوستان مهرداد مهدی را از او بگیرم و سپس با مهرداد مهدی ارتباط گرفتم. پس از این که او را دیدم بعد از حدود چهار ساعت صحبت به این نتیجه رسیدم که او به طور قطع کاراکتر اصلی فیلم من است و بر همین اساس به طور کلی قصه فیلم تغییر کرد و براساس شخصیت مهرداد مهدی نوشته شد.

وی با اشاره به اینکه در این فیلم قصد داشته به سختی های زندگی یک هنرمند موسیقی خیابانی بپردازد، اضافه کرد: در این فیلم به صورت تعمدی به زندگی شخصی کاراکترها ورود نکردیم زیرا می خواستیم زندگی این افراد را در محیط کاری و اجتماعی به تصویر بکشیم و زندگی شخصی آنها اصلا در این مستند موضوعیت ندارد.

تبریزی در پایان عنوان کرد: از آنجا که تمرکز فعالیت گروه های موسیقی خیابانی در تهران بیشتر است صحنه های این مستند هم در تهران ضبط شد.