تیپ سازی نکردم/ علاقه به تجربه کردن متدهای مختلف کارگردان‌ها

به گزارش بولتن نیوز، رویا بختیاری بازیگر نمایش «آینه های روبرو» درباره حضور در این فیلم - تئاتر گفت: پیش از اجرای این اثر نمایشی آقای رحمانیان قرار بود نمایش «صدام» را به صحنه ببرد اما به دلایلی آن اجرا لغو و فیلمنامه «آینه های روبرو» جایگزین آن شد. با منتفی شدن اجرای «صدام» که من نیز قرار بود در آن نقشی ایفا کنم بازی در این فیلم - تئاتر به من پیشنهاد شد.

وی ادامه داد: در این اثر نمایشی در نقش مادر خیری که حبیب رضایی نقشش را ایفا می کند، بازی می کنم و بیشتر در صحنه های تصویری حضور دارم تا روی صحنه تئاتر. در این نمایش کاراکترهای مرد نسبت به خانم ها نقش های پررنگ تر و متنوع تری دارند اما از آنجا که من به آقای رحمانیان که ۱۹ سال است معلمم است ایمان دارم، هر نقشی را که به من بسپارد، قبول می کنم. آنقدر به وی اعتماد دارم که مطمئن هستم می‌داند چه نقشی را برای من در نظر بگیرد و با ایمان یک نقش را به من پیشنهاد می دهد بنابراین با ارادت و عشق در این نمایش حضور یافتم.

بازیگر نمایش «تارتوف» درباره نگرانی که از ایفای این نقش داشته است، بیان کرد: من به محمد رحمانیان اعتماد داشتم اما به دلیل اینکه قرار بود نقشی بزرگتر از سنم را بازی کنم از نظر حسی زیاد با خودم کلنجار رفتم. چون من بیشتر در بخش تصویری کار حضور دارم و نمی شد گریمی غلو شده روی صورت من انجام داد و از طرف دیگر بازیگر مقابل من هم بهزاد فراهانی بود که در نقشی متناسب با سن و سال خودش بازی می کرد به همین دلیل نگران این بودم که آیا بازی ام در نقش یک مادر میانسال پذیرفته می شود یا خیر. تا امروز نقش های کوچکتر از سنم را بازی کرده بودم اما اینکه در کنار بهزاد فراهانی در نقش زن و شوهر روی پرده دیده شویم برایم تجربه ای عجیب و جالب بود.

بختیاری متذکر شد: «آینه های روبرو» چهل و دومین نمایشی است که در آن ایفای نقش می کنم. البته در این نمایش بازی من روی پرده بیشتر از حضورم در سالن تالار وحدت است ولی با وجودی که این نقش، نقشی نبود که برای آن روی صحنه عرق بریزم و زیاد با آن کلنجار بروم اما برای ایفای آن انرژی زیادی گذاشتم چون ذاتا بازیگر پرانرژی هستم و این انرژی را باید روی صحنه تئاتر تخلیه کنم. بازیگران بزرگ زیادی در این نمایش حضور دارند که بعضا نقش های پررنگی هم ندارند اما به دلیل ارادتی که به محمد رحمانیان و بهرام بیضایی داشتند در این اثر نمایشی حضور پیدا کردند.

وی درباره شیوه آماده شدن بخش های تصویری توضیح داد: این نمایش تلفیق سینما و تئاتر است و آقای رحمانیان نیز اشراف کاملی به هر دو بخش نمایش داشت. ما برای حضور در بخش های تصویری مانند تمرین های تئاتری دورخوانی های طولانی با حضور همه بازیگران داشتیم. بعد از دورخوانی ها نیز برای تمرین با همه گروه حتی بازیگران بخش حرکت به طبقه هفتم تالار وحدت رفتیم.

این بازیگر تئاتر یادآور شد: برای حضور جلو دوربین تمرین های زیادی نمی کردیم چون قبلا در دورخوانی ها همه حس و حال و فضای کار در آمده بود و همه بازیگران نیز هنرمندان حرفه ای بودند پس نیازی به تمرین زیاد جلو دوربین احساس نمی شد و فقط آقای رحمانیان نکاتی را به ما متذکر می شد. تلاش من این بود که در اجرای این نقش به سمت صداسازی برای پیرتر نشان دادن خودم نروم چون شخصیت های کار همه رئالیستی هستند و باید بازی من هم تراز با آقای فراهانی که سن و سالشان از من بیشتر است، دیده می شد بنابراین همه تلاشم را کردم که در این کار به سمت تیپ سازی نروم که این کار بسیار سختی بود.

بازیگر نمایش «نام تمام مادران ...» در پایان صحبت هایش تصریح کرد: به این امر اعتقاد دارم که یک بازیگر خوب بازیگری است که متدهای مختلف کارگردان های مختلف را تجربه کند و باید تلفیق این متدها را در ذهن داشته باشد و به موقع از آنها استفاده کند. به عنوان نمونه من شیوه بازی اکسپرسیونیستی را از قطب الدین صادقی آموختم و هر جا احساس کنم که باید از این شیوه بهره ببرم خوب بلدم آن را بازی کنم. مثل هر کارگردانی که دوست دارد با فلان بازیگر کار کند من هم به عنوان بازیگر علاقه مندم با کارگردان هایی که شیوه های متفاوتی در کارشان دارند، کار کنم.

فیلم- ‌تئاتر «آینه‌های روبرو» نوشته بهرام بیضایی و کارگردانی محمد رحمانیان تا اواخر شهریور ماه ساعت ۱۸:۳۰ در تالار وحدت روی پرده می‌رود.