آخرین خبر و عکس از تولید «خاله قورباغه»

به گزارش بولتن نیوز، پیش تولید سنگین این پروژه که تماما در دکورهای مستقر در یک پلاتوی آماده شده برای جلوه‌های بصری ساخته می‌شود، در تابستان 94 آغاز شد و فیلم در روز 7 اسفند 95 کلید خورد و تا امروز بدون وقفه تولید آن ادامه داشته است.

فرشته طائرپور، نویسنده و تهیه کننده این فیلم که تاکنون ترجیح داده درمورد این فیلم و پشت صحنه آن خیلی خبررسانی نکند، با اعلام این مطلب به خبرنگار ایسنا توضیح داد: پیش بینی اولیه برای مدت فیلمبرداری این پروژه بین پنج تا شش ماه بود که با همدلی ستودنی و کار فشرده عوامل، به احتمال زیاد قبل از ورود به ماه پنجم پایان خواهد یافت.

طائرپور ابراز امیدواری کرد که "خاله قورباغه" بتواند مانند "گلنار" با استفاده از ادبیات، مناسبات و فضاهای ایرانی، موج تازه‌ای را درعرصه تولید فیلم‌های مفرح و جذاب برای کودکان و خانواده‌ها ایجاد کند.

طائرپور درمورد اسامی عوامل گفت:"خاله قورباغه" یک کار به معنای واقعی گروهی است که همه عوامل هنری و تکنیکی آن به‌ نوعی مشارکت در امور تولید هم دارند. شاید اصلا فیلم در نهایت یک تیتراژ الفبایی داشته باشد؛ هنوز تصمیم قطعی درمورد تیتراژ آن نگرفتهام. شما هم اجازه بدهید فهرست عوامل را در پایان کار و بعد از دوبله و ضبط ترانه‌های فیلم که حتما حاوی اسامی جدیدی خواهد بود، خدمتتان اعلام کنم.

تهیه‌کننده فیلم‌های سینمایی «گلنار»، «پاتال» و «آرزوهای کوچک»، «مدرسه پیرمردها»، «پسر مریم»، «یکی بود-یکی نبود» و... درمورد شرکت فیلمش در جشنواره اصفهان پاسخ داد:فیلم برای تیرماه آماده نمی‌شود؛ البته اگر آماده هم می‌شد یقینا برای شرکت دادن آن در جشنواره و رقابت با سایر فیلم‌هایی که امسال با حمایت فارابی و "شورای سیاستگزاری و راهبری سینمای کودک و نوجوان" ساخته شده و در جشنواره شرکت می‌کنند، تردید می‌کردم.

وی خاطرنشان کرد: اگرچه من در بهمن ماه 95 از دبیری شورای مربوطه استعفا دادم، اما همچنان ترجیح می‌دهم برای دور ماندن از شائبه‌ها و شایعه‌ها از حق فیلم خود گذشته و احتیاط کنم. ضمن آنکه اصلا دلم نمی‌خواهد بخاطر رساندن فیلم به جشنواره، شتابی در کار همکارانم ایجاد کنم که به کیفیت فیلم لطمه بزند. به یاری خدا وقتی فیلم در اواخر تابستان و اوایل پاییز اکران شد، به من حق می‌دهید که آن را با ترجیح کیفیت بر هر مطلب دیگری ساخته باشم.

طائرپور در بیان توضیح کوتاهی درباره فیلم گفت: فیلم در واقع دعوتنامه عاطفی و شیرین مادر بزرگ‌ها به نوه‌های دور و نزدیکشان است. مثل یک نامه عاشقانه است از زبان مادربزرگی شاد و مهربان که کودک درونش همچنان فعال است، به نوه‌هایی که اگر به دیدارش بروند و در کنارش قرار بگیرند، دنیا برای همه شان شیرین و پر نشاط می‌شود و گره مشکلات، در یک همدستی پر ماجرا، گشوده می‌شود.