نکته مهم در تولید و رکورد شکنی تولید گندم در سال جاری در کشور این است که این میزان گندم با وجود کاهش سطح زیرکشت حاصل شده است که نشان دهنده افزایش بهره وری درکشور است.
گروه اقتصادی:برخی این اقدام را نقد می کنند و عنوان می کنند که پایدار نیست اما محمد حسین شریعتمدار، مشاور وزیر جهاد کشاورزی به خبرنگار ما می گوید که الان وقت انتقاد از دستاوردهایی که به دست آوردیم نیست بلکه باید برای حفظ آن بکوشیم. گفت و گوی ما را با وی بخوانید:
درباره رکورد شکنی تولید گندم و آمارهایی موفقیت آمیزی که از سوی مسئولان دولتی و وزارت جهاد و کشاورزی اعلام شده است. آیا این آمارها دقیق و صحیح است؟به گزارش بولتن نیوز،اولا آمارهای ارائه شده کاملا صحیح و دقیق است و واقعا کشور به این دستاورد مهم دست پیدا کرده است؛ توجه داشته باشید که آمار تولید گندم در کشور براساس خرید گندم و پولی که پرداخت می شود، اعلام می شود یعنی در اعضا تحویل این گندم ها وزارتخانه پول به بانک کشاورزی داده است، بنابراین آمارها دقیق و صحیح است.
آیا این میزان تولید گندم و رکود شکنی اصلا در راستای مصالح کشور است؟چرا نباشد؟ نکته مهم در تولید و رکورد شکنی تولید گندم در سال جاری در کشور این است که این میزان گندم با وجود کاهش سطح زیرکشت حاصل شده است که نشان دهنده افزایش بهره وری درکشور است و این یک موفقیت مهم محسوب می شود. سطح زیر کشت گندم آبی ما درسال های گذشته حدود 2 میلیون و 550 تا 600 هزار بوده است که در سال جاری این به 2 میلیون 200 هزار کاهش پیدا کرده بود ولی در مقابل شاهد بالا رفتن تولید گندم و رسیدن آن به حدود 11.5 میلیون تن بودیم در شرایطی که تولید ما در سال پیشین حدود 4 میلیون تن بوده است یعنی ما رشدی حدود 3 برابری را در تولید گندم آبی تجربه کرده ایم. از طرف دیگر در کشت گندم دیم هم با رشد رو به رو بوده ایم. آمارها نشان می دهد که سطح زیرکشت دیم ما از متوسط 4 میلیون هکتار در سال جاری به حدود 3 میلیون و 700 هزار هکتار کاهش پیدا کرده است ولی در این بخش نیز به لطف بارندگی های خوب در سال زراعی با افزایش تولید رو به رو بوده ایم.
به نظر شما تولید این میزان گندم باتوجه به بحران آب و غیره در کشور مشکلاتی به دنبال خواهد داشت؟پاسخ من خیر است زیرا اولا گندم محصولی است که به دلیل زمان زراعی و کشت بخشی از آب مورد نیاز خود را از بارندگی های پاییزی تامین می کند و دوما ما در زمینه اصلاح آبیاری هم دستاوردهای مناسبی را داشته ایم؛ و همان گونه که باوجود کاهش سطح زیر کشت گندم بیشتری تولید کرده ایم از منابع آبی کمتری هم برای کشت و تولید این میزان گندم بهره برده ایم. آمارها نشان می دهد با استفاده از سیستم های نوین آبیار و آبیاری قطره ای میانگین مصرف ما از 6 هزار 500 مترمکعب به زیر 4 هزار متر مکعب کاهش پیدا کرده است که این هم باز یک موفقیت و دستاورد است که باید حفظ شود و ادامه پیدا کند.
آیا این اقدامات پایدار خواهد بود؟ ما در سال های قبل نیز تجربه خودکفایی در تولید گندم را داشتیم اما دوامی نداشت.
در این زمینه نگرانی هایی وجود دارد. ببینید رسیدن به این میزان تولید اتفاق مهمی است ولی حفظ آن کاری بزرگ تر است؛ ما پیش از این نیز در سال هایی مانند 1382، 1383 و 1384 با افزایش تولید گندم در کشور و حتی آن چه خودکفایی گفته شد رو به رو بودیم ولی اتفاقی که افتاد این بود که نتوانستیم آن را حفظ کنیم و چندی بعد به بزرگ ترین وارد کننده گندم هم حتی تبدیل شدیم؛ به اعتقاد من از این پس کار اصلی ما و مسئولان کشور با همکاری فعالان بخش خصوصی و کشاورزان باید ثابت نگهداشتن و رشد دادن این وضعیت است که آن هم با مدیریت صحیح حاصل خواهد شد. واقعیت این است که الان به جای ایراد گرفتن از این دستاورد و رد کردن آن باید حمایت های صحیح از آن به عمل آورد و دولت و بازیگران دیگر این موفقیت را به ادامه مسیر تشویق کرد تا علاوه بر کاهش سطح زیر کشت و استفاده بهینه از منابع آبی تولید را افزایش دهند.
برای حفظ این دستاوردها چه اقداماتی باید انجام شود؟باید از کشاورزان و تولید کنندگان حمایت شود و تسهیلات ویژه ای در اختیار آن ها قرار گیرد؛ تسهیلات بانکی، پرداخت های به موقع، ارتقاع سیستم های آبیاری، نوسازی و بهینه سازی تکنولوژی ها و ماشین آلات، رساندن به موقع کود و موادی که کشاورزان لازم دارند و مواردی از این دست به اعتقاد من می تواند بهترین حمایت ها از کشاورزان و تشویق آن ها برای ادامه راه باشد.