دانشمندان در انیستیتو ماکس پلانک آلمان، یک آزمایش هستهای انقلابی به راه انداختند. با استفاده از راکتورهای آزمایشی استلاریتور وندلشتاین7-x، شرایط را بهگونهای مدیریت کردند که هیدروژن پلاسما را پایدار نگهدارند. این امر قدمی کلیدی در راه خلق گداختهای هستهای کارا بهشمار میرود. این راکتور برای تولید هیچ نوع انرژی قابل استفادهای ساخته نشده، بلکه هدف آن، بازآفرینی شرایطی است که در خورشیدمان حاکم است. یعنی خلق یک پلاسمای فوق العاده داغ و پایدار.
به گزارش بولتن نیوز، صدراعظم آلمان آنجلا مرکل که خودش دکترای فیزیک دارد، کلید دستگاه را زد و آن را روشن کرد. بهعنوان یک منبع انرژی تمیز و تقریبا نامحدود غیرقابل انکار است که گداختهای هستهای کنترل شده (تکرار فرآیندی که خورشید را قدرت میبخشد) جهان را تغییر خواهد داد و چندین ملت تلاش دارند که در این زمینه نفوذهای بسیاری داشته باشند. کشور آلمان بدون شک از یک جهت در این زمینه پیشتاز است. این دومین باری است که این کشور با موفقیت راکتورهای گداخت استرالیتور آزمایشیاش را به راه میاندازد.
در دسامبر سال گذشته تیم تصمیم گرفت که هلیوم پلاسما را برای نخستینبار پایدار نگهدارد و اکنون چنین کاری را برای هیدروژن انجام داده و به موفقیت بزرگی در این زمینه دست یافتند. تولید هیدروژن پلاسما کار بسیار مشکلتری نسبت به تولید هلیوم است، بنابراین حفظ آن در آزمایشهای امروزی، حتی برای چندین ثانیه کوتاه بدون شک برای پژوهشگران موفقیت بزرگی محسوب میشود.
بهعنوان یک منبع قدرت، گداخت هیدروژن انرژیِ به مراتب بیشتری نسبت به هلیوم آزاد میکند و به همین دلیل است که حفظ یک هیدروژن پلاسمای فوق العاده داغ در یک استرالیتور برای تحقیق گداخت هستهای، گامی بزرگ درنظر گرفته میشود. جان جی لانگ، از فیزیکدانان انستیتو تکنولوژی کارلسرو رهبری تیمی که مسئول نصب اجزای گرمکننده بسیار قوی راکتور بودنند را رهبری کرد.
او به گاردین گفت: "ما این کار را برای خودمان انجام نمی دهیم، بلکه برای فرزندان و نوه هایمان انجام می دهیم."
برای شروع فرآیند همجوشی یا گداخت، دمای فوقالعاده بالایی در حدود 100 میلیون درجه سلسیوس(180 میلیون درجه فارنهایت) باید به راکتور برسد. در این دما اتمهای هیدروژن برانگیخته شده ویک ابر پلاسمایی را شکل میدهند. در جهت آنکه پلاسما حفظ شده و پایدار بماند، نباید با دیوارهای سرد راکتور تماس برقرار کند. بنابراین 245تن از آهنرباهای ابررسانا و بسیار سرد، برای معلق نگهداشتن پلاسما در یک مکان مورد استفاده قرار میگیرند.
در دمای احتراق ،که به قدر کافی بالاست، اجزای هیدروژن شروع به برخورد و همجوشی کرده، انرژی آزاد نموده و واجزای باردار و سنگینتری را شکل میدهند.
این راکتور گداخت آزمایشی 16 متری، یکی از بزرگترین راکتورها در جهان است. 19 سال زمان و 1 بیلیون دلار هزینه صرف شد تا این پروژه کامل شود.
این راکتور برای تولید هیچ نوع انرژی قابل استفادهای ساخته نشده، بلکه هدف آن، بازآفرینی شرایطی است که در خورشیدمان حاکم است. یعنی خلق یک پلاسمای فوق العاده داغ و پایدار.
سال گذشته پژوهشگران در موسسه ماکس پلانک با تولید و استخراج موفقیتآمیز هلیوم پلاسما نشان دادند که این کار شدنی است. تولید هلیوم پلاسما همچنین باعث تمیز شدن استلاریتور شد و ذرات کثیفی را که ممکن است در آزمایش تولید هیدرژن پلاسما (که امر بسیار مهمتری است) مداخله کنند را برطرف نمود.