رضا ساكی، طنزپرداز، بیان كرد: در كنار طنز، یك بخش اخمو و جدی هم داریم كه قرار است در كنار خنداندن مخاطب، او را به فكر وادارد.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ رضا ساكی، طنزپرداز، در یكی دیگر از كارگاههای آموزشی «مكتبخانه طنز»، ضمن اشاره به اینكه شوخی با خبرها، از قالبهای قدیمی طنز است كه هنوز هم طرفدار دارد، ادامه داد: این كار، سهل و ممتنع است و لازم است اصولی درباره نگاه طنزآمیز به خبرها رعایت كرد.
وی با بیان اینكه طنزنویس، ابتدا باید خبرها را به خوبی رصد كند، گفت: بعضی از خبرها هستند كه آنقدر طنز پررنگی در آن ها دیده میشود و خودشان جهان وارونه دارند كه نیازی به جستوجوی زیاد ندارند و فقط كافی است، طنزنویس كمی زمان و حوصله صرف كند، اما برخی خبرها هستند كه عناصر متناقض آن ممكن است به راحتی به چشم نیایند و این هنر و هوشمندی طنزنویس است كه درونمایه طنز را در آنها پیدا كند.
نویسنده داستان طنز «سمساری» ادامه داد: خبرهایی كه عدد و رقم و آمار دارند، معمولا سوژه خوبی برای نگاه طنز دارند و می توان از ظرفیت بزرگ و كوچك بودن اعداد برای آن نوشتن طنز درباره آن واقعه استفاده كرد. جابهجا كردن كلمات و بازی گرفتن از آن ها به عنوان مثال بازی با مشاغل، نگاه نوستالژیك به موضوعات و بسیاری از راهكارهای دیگر نیز برای طنزنویسی به كار می آید.
ساكی افزود: وقتی با خبری مواجه می شویم كه می خواهیم آن را در قالب طنز مطبوعاتی به نگارش دربیاوریم، باید ببینیم می توان نسبت به آن شوخی كوچكی كرد و بعد آن را ادامه داد یا نه؛ اگر چنین قابلیتی را در آن خبر دیدیم، بعد می توان اركان خبر را جدا كرد و دید به كدام بخش آن می توان بیشتر با نگاه طنز پرداخت؛ درواقع باید روایت خودمان را از خبر پیدا كنیم.
این طنزپرداز همچنین گفت: موضوع مهم دیگری كه لازم است در هنگام نوشتن طنز به آن توجه داشته باشیم، این است كه بدانیم برای هر خبر چقدر باید توضیح طنزآمیز بدهیم. گاهی بسنده كردن به یك جمله كافی است و اگر بیشتر بگوییم و در دام توضیح دادن خودمان بیفتیم، بار طنز را از آن می گیریم و بعضی سوژه ها هستند كه این امكان را به ما می دهند كه موضوع را بیشتر بپرورانیم.
مدرس جلسات «مكتبخانه» طنز حوزه هنری تاكید كرد: همیشه در كنار طنز، یك بخش اخمو و جدی هم داریم كه قرار است در كنار خنداندن مخاطب، او را به فكر وادارد. بنابراین مهم است كه، در ابتدا، طنزنویس هنگام مواجه شدن با خبر، تكلیفش را با آن موضوع روشن كند، موضعش را بشناسد و بداند چه می خواهد بگوید. در این صورت است كه انسجام در متن رعایت می شود و خواننده هم منظور اصلی نویسنده را درك می كند.