وی گفت: تنها یک هفته از مرگ مادرم گذشته بود که باید در دیدار برگشت رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا با لیورپول در استمفوردبریج بازی می‌کردیم. شب قبل از بازی آورام گرانت، سرمربی تیم، به اتاقم آمد و گفت نمی خواهد مرا در ترکیب قرار دهد.
لمپارد ادامه داد: من به او التماس کردم اجازه دهد بازی کنم. استیو کلارک، دستیار وی، با این مربی صحبت کرد و متقاعدش کرد که بازی کنم و من در وقت اضافه از روی ضربه پنالتی گل زدم.
فرانک لمپارد در کنار مادرش
بازیکن حال حاضر منچسترسیتی که در پایان فصل به نیویورک سیتی خواهد پیوست، ادامه داد: فوتبال بخش بزرگی از زندگی مرا تشکیل می‌دهد و این چیزی است که به من کمک کرد تا با مرگ مادرم کنار بیایم. من با فوتبال میتوانستم همه چیز را از ذهنم دور کنم. من یک فوتبالیست بودم و با آن میتوانستم چیزی را که نمی‌خواهم از خود دور کنم.
لمپارد گفت: مرگ مادرم نقشی محوری در زندگی و طرز تفکرم داشت. من همواره به موضوعات اصلی فکر کرده و در خصوص آنها نگرانی داشتهام. فوتبال میتواند نگرانیهای مرا تغییر دهد. مرگ مادرم برای من کمی ترس به همراه داشته چراکه خیلی ناگهانی اتفاق افتاد و بر زندگی همه آنهایی که اینگونه اتفاقات برایشان رخ داده، تاثیر گذاشته است. من اکنون با مقداری ترس از اینکه خبر بدی بشنوم، زندگی میکنم. این یک چیز وحشتناک است.
وی ادامه داد: من الان نسبت به قبل از اینکه مادرم بمیرد، آدم جسورتری شده ام. شاید این باعث شده که مرد شوم و خودم برای زندگیام تصمیمگیری کنم. وقتی که جوانتر بودم تلاش میکردم تا همه را راضی نگه دارم اما وقتی مادرم درگذشت فکر کردم باید شروع کنم به انجام کارهایی که واقعا برایم مهم هستند. من مصمم تر شدم تا بتوانم پیام درست را بگیرم.
