«بولتن تئاتر»؛ مجلۀ خبری روزانۀ تئاتر و هنرهای نمایشی (25 دی)

گروه تئاتر، در آستانۀ برگزاری سی و سومین جشنوارۀ بین المللی تئاتر فجر و باوجود حاشیه های فراوانی که این دور از جشنواره با آن روبروست، اخبار حوزۀ تئاتر و هنرهای نمایشی همچنان با هیجان بسیاری دنبال می شود.

به گزارش بولتن نیوز، اعلام اسامی 27 نمایش برای شرکت در بخش مسابقه مرور تئاتر ایران و نیز معرفی آثار راه یافته به بخش مسابقه و نمایشگاه پوستر جشنواره تئاتر فجر، صحبت های «مصطفی عبدالهی» کارگردان نمایش «در اعماق گورکی»، اعلام عدم آمادگی تماشاخانۀ فرهنگسرای «خاوران» برای جشنوارۀ امسال و بلاخره گفت و گویی صمیمانه «خسرو احمدی» بازیگری که می گوید "مردم هنوز به اسم دولنگ صدایم می زنند!" سرخط مهمترین اخبار تئاتر و هنرهای نمایشی امروز بود.

 27 نمایش در بخش مسابقه مرور تئاتر ایرانِ به رقابت می پردازند

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روابط عمومی سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، از میان آثار پذیرفته شده در بخش های مرور و مناطق پنج نمایش از تهران و باقی آثار از شهرهای میناب، ملایر (دو نمایش)، مریوان، رشت، گچساران (دو نمایش)، اردبیل، قم، بابل، آبادان، کرمانشاه (دو نمایش)، تبریز، خمین، کرج (دو نمایش)، بوشهر، بندرعباس، شیراز، سنندج و خرم آباد هستند.

آثار حاضر در بخش مسابقه مرور و مناطق تئاتر ایران سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به شرح زیر است:

- نمایش «آقای قاضی صدایم را می شنوید؟» به نویسندگی مرتضی شاه کرم و کارگردانی حسن سبحانی از میناب/ بخش مرور

نمایش«ایران- استرالیا» به نویسندگی و کارگردانی سجاد افشاریان از تهران/ بخش مرور

-نمایش«برف سرخ» به نویسندگی ابوالفضل حاج­علی­خانی و کارگردانی ژاله صامتی از تهران/ بخش مرور

نمایش «چهار نمایشنامه منتشر نشده از مهران صوفی» به نویسندگی و کارگردانی میلاد محمدی از تهران/ بخش مرور

نمایش «روایتی تازه از قصه ای کهن» به نویسندگی محمد قاسمی و کارگردانی پری بارانی از ملایر/ بخش مرور

-نمایش«سایه سار سکوت» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا عطایی فر از تهران/ بخش مرور

- نمایش «رقص برای بازگشت عروس» به نویسندگی تریفه کریمیان و کارگردانی فاتح بادپروا از مریوان/ بخش مرور

نمایش «عبور از مه» به نویسندگی و کارگردانی مجید کاظم زاده مژدهی از رشت/ بخش مرور

نمایش«کابوس زنی در خواب» به نویسندگی اورنگ نارکی و کارگردانی مسلم نارکی از گچساران/ بخش مرور

نمایش «کافه سایه» به نویسندگی ابراهیم عادل نیا و کارگردانی مجید واحدی زاده از اردبیل/ بخش مرور

نمایش «امیر کبیر» به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا شاه مردی از قم/ بخش مناطق

نمایش «به لی لی پوت خوش آمدید» به نویسندگی و کارگردانی حسن میرزائی از بابل/ بخش مناطق

نمایش «بهشت 50 درجه بالای صفر» به نویسندگی و کارگردانی علی حیدری از آبادان/ بخش مناطق

نمایش «بیتل ها» به نویسندگی محمد چرمشیر و کارگردانی مهدی سالاری از کرمانشاه/ بخش مناطق

نمایش «ترانه های تلخ تارا» به نویسندگی فریدون ولایی و کارگردانی علی فتوحی از تبریز/ بخش مناطق

نمایش «دردسرهای مرد مرده» به نویسندگی کامران شهلایی و کارگردانی گروهی از کرمانشاه/ بخش مناطق

نمایش «رویش ناگزیر دخی­ها» در حاشیه به نویسندگی رضا شاهبداغی و کارگردانی مهدی محمدی از خمین/ بخش مناطق

نمایش «سوگواره سرد سکوت» به نویسندگی و کارگردانی محمد قاسمی از ملایر/ بخش مناطق

نمایش «سیا رود» به نویسندگی و کارگردانی سینا شفیعی از کرج/ بخش مناطق

نمایش «سیه سول» به نویسندگی حسن رضایی و کارگردانی محسن حلوایی و حسن رضایی از بوشهر/ بخش مناطق

نمایش «غزل پری دریایی» به نویسندگی و کارگردانی علیرضا داوری از بندرعباس/ بخش مناطق

نمایش «کسوف» به نویسندگی ایوب آقاخانی و کارگردانی ابوالفضل فرهادی از شیراز/ بخش مناطق

نمایش «کسی دست به عصا توی شکمم راه می رود» به نویسندگی صابر محمدی و کارگردانی علی شفیعی از گچساران/ بخش مناطق

نمایش «کفش هایم را قدم بزن» به نویسندگی و کارگردانی عبید رستمی از سنندج/ بخش مناطق

نمایش «من یه قهوه می خوام یا یه چیزی شبیه شکلات» به نویسندگی و کارگردانی فرانک فروتن از کرج/ بخش مناطق

نمایش «هزار شلاق» به نویسندگی ناصر حبیبیان و احسان ملکی از خرم­آباد/ بخش مناطق

نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» به نویسندگی فردریش دورنمات و کارگردانی هادی حجازی­فر از تهران/ بخش مرور

جشنواره تئاترفجر بهمن ماه امسال به مدت 10 روز برگزار می شود.

 آثار راه یافته به بخش مسابقه و نمایشگاه پوستر جشنواره تئاتر فجر معرفی شد

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روابط عمومی سی و سومین جشنواره بین المللی تئا تر فجر، آثار راه یافته به بخش مسابقه پوستر سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اعلام شد.

بر این اساس اسامی آثار یافته به شرح زیر است:

1- جواد آتشباری (چشم در برابر چشم، خون و گل سرخ)

2- شکوه احمدی (گفت و گوی فراریان، منو تلخک 2)

3- ایمان ارضی (مسافران)

4- امیر اسمی (دن کامیلو، مرگ فروشنده، شکلک)

5- مهدی آشنا (همه چیز درباره اقای ف)

6- محمد افشار (خروس، کافه های همین حوالی، لبخند بزن هاگ، خرمگس)

7- علیرضا الهی (صندلی ها)

8- فریده براتی (نانبشته)

9- نصیر بشیری (مجلس سیاه بازی)

10 –حبیب پروین قدس (اپرای استخوان ها)

11- مازیار تهرانی (گزارش به آکادمی، الاویاتان)

12- ایلیا تهمتنی (فقط چهل روزه بودم، گمشده در یانکرز، جشن بی خودی، مرگ نویسنده)

13- الیاس جهانیان (انتظار از گودو)

14- بهراد جوانبخت (ردپای صورتی)

15- عقیل حسینیان نسب (دوبز، کارگاه نمایش)

16- رسول حق جو (روز نو)

17- یونس دهقانی (رقص مردگان)

18- ساغر راد نژاد (گاو میش)

19-مهدی رایگانی (مرگ تصادفی یک آنارشیست)

20- سعید رضوانی (بی چگونگی، ملاقات بانوی سالخورده) - (مشروط به تأیید مجوز اجرای نمایش)

21- سعید شکرنیا (طرپ و طرپ)

22- حمید شیرزاده (مم و زین، آوازهای سر شام)

23- جلال صابری (خروس زری پیرهن پری)

24- علی آقا حسین پور (کابوسهای شکسته خاک)

25- هومن علیزاده ثانی (روبرتو زوکو)

26- مهدی فاتحی (قاتل بی مزد)

27- مازیار قنبری (آش سرخ پشت پا)

28- کمال کچوئیان (طلسم صبحگل، 13 روی 13)

29- پرناز کریمی (پینوکیو)

30- کار گروهی: (سعید رضوانی، سمن لطفی، الهه محمد حسینی) نمایش رابطه علی (مشروط به تأیید مجوز اجرای نمایش)

31- آرمان کوچکی (مکانیکی جمال، دل سگ)

32- سهیل مجتبوی (اشتراک 532)

33- سعید مزینانی (من تمامی مردگان بودم)

34- خیام مویدی (اینجا کسی پنهان است)

35- احسان نقابت (اندر حکایت ناکامی ببری خان، یوبیتسوم)

36- میثم نامدار (در دوزخ نوشتم)

سی و سومین جشنواره بین المللی تئا تر فجر از یکم تا 12 بهمن ماه برگزار می شود.

درپی بستری شدن کارگردان در بیمارستان، ماکسیم گورکی سرگردان شد!

مصطفی عبدالهی که قصد دارد نمایش «در اعماق گورکی» را در جشنواره سی و سوم تئاتر فجر روی صحنه ببرد با تغییر سالن اجرای نمایش با مشکلاتی مواجه شد.

عبدالهی درباره وضعیت اجرای نمایش «در اعماق گورکی» در سی و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر گفت: نمایش «در اعماق گورکی» را برای اجرا در جشنواره تئاتر فجر ارائه دادم و قرار بود نمایش را در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه ببریم و به همین دلیل دکور سنگین و میزانسن‌های نمایش بر اساس سالن اصلی طراحی شدند.

وی ادامه داد: متأسفانه بعد از اینکه نمایش از سوی ستاد جشنواره دیده شد، اعلام کردند امکان اجرای «در اعماق گورکی» در سالن اصلی وجود ندارد و می‌توانم از میان تالار محراب و تماشاخانه سنگلج، سالن اجرای نمایش را انتخاب کنم.

این کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه این تغییر باعث سردرگمی او شد، یادآور شد: این موضوع من را به هم ریخت و طی یک هفته گذشته به دلیل شدت گرفتن بیماری‌ام، مدام در بیمارستان بستری بودم و به جشنواره نیز اعلام کردم که با تغییر ایجاد شده نمی‌توانم نمایش را در این رویداد تئاتری اجرا کنم. در نهایت به من اعلام شد که در یکی از سالن‌های تماشاخانه ایرانشهر می‌توانم «در اعماق گورکی» را روی صحنه ببرم.

عبدالهی با اشاره به ایجاد تغییراتی در طراحی صحنه و میزانسن‌های نمایش خود برای اجرا در تماشاخانه ایرانشهر، تأکید کرد: ای کاش دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر شورایی را متشکل از کارگردان‌ها و طراحان صحنه نمایش‌های شرکت کننده در هر دوره راه بیندازد تا در آن شورا کارگردان‌ها و طراحان صحنه، نکات مدنظر در طراحی و میزانسن‌های خود را با هم هماهنگ کنند. 

این بازیگر و کارگردان تئاتر متذکر شد: ما دکور سنگینی داشتیم و با بیش از 10 بازیگر، صحنه و میزانسن‌های خود را برای سالن اصلی طراحی کرده بودیم و تغییر سالن باعث شد تا تغییراتی در صحنه و میزانسن‌ها انجام دهیم. 

وی که به دلیل نامطلوب بودن شرایط جسمانی در بیمارستان و در نوبت تزریق پلاکت خون به سر می‌برد و در صورت مناسب بودن آزمایش خون به منزل منتقل می‌شود، درباره گروه بازیگری و عوامل نمایش «در اعماق گورکی» توضیح داد: شهین علیزاده، زندیش حمیدی، صنم صالحی، فرناز جهان‌سود، مژده ارجمندی، محمد پورحسن، عباس توفیقی، علی زرینی، فرشید صمدی‌پور، محسن بهرامی، سیامک علمی و مهدی لهراسبی از جمله بازیگران این نمایش هستند. احمد یوسفی دستیاری کارگردان و برنامه ریزی، جواد مرآتی طراحی صحنه و لباس و امید یوسفی نیز موسیقی «در اعماق گورکی» را عهده‌دار هستند.

برخلاف اعلام قبلی، سالن های نمایش پردیس خاوران در اختیار جشنواره تئاتر فجر قرار نگرفت و جدول اجراهای صحنه ای این رویداد هنری بدون حضور این پردیس منتشر شده است.

 با وجود به بازسازی مجموعه تئاتر شهر و تعطیل شدن برخی از تالارهای نمایشی این مجموعه اعلام شده بود که در این دوره از جشنواره بین المللی تئاتر فجر احتمالا پردیس خاوران با داشتن یک سالن مجهز و 5 بلک باکس به جمع تالارهای اجرای آثار نمایشی جشنواره خواهد پیوست.

حتی عنوان شده بود طبق برنامه ریزی های صورت گرفته آثار بخش تازه های تئاتر ایران و بین الملل در این بخش به صحنه خواهند رفت اما روز گذشته اردشیر صالح پور در نشست رسانه ای سی و سومین جشنواره تئاتر فجر اعلام کرد اگر ستاد جشنواره بتواند با شهرداری تهران تفاهم نامه ای امضا کند این پردیس به جمع سالن های میزبان جشنواره خواهد پیوست. حتی دو جدول برای اجراهای صحنه ای جشنواره طراحی شده یک جدول با حضور پردیس خاوران و دیگری بدون حضور این مجموعه.

حتی جدولی که در اختیار رسانه ها در نشست خبری قرار گرفت جدولی بدون حضور پردیس خاوران بود و از زمزمه ها اینطور به نظر می رسید که شهرداری تهران با ستاد جشنواره به توافق نرسیده است. این احتمال به تحقق پیوست و حسین نوش آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جلسه روز گذشته 23 دی ماه خود در پاسخ به خبرنگار مهر از حضور نداشتن پردیس خاوران در این دوره از جشنواره خبر داد.

سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به خبرنگار مهر مبنی بر اینکه آیا با توجه به بازسازی مجموعه تئاتر شهر و تعطیل شدن برخی از تالارهای نمایشی این مجموعه، مجموعه تئاتر خاوران به عنوان مرکز جشنواره تئاتر فجر انتخاب شده است یا خیر؟ توضیح داد: البته نظر بر این بود که مجموعه تئاتر خاوران به عنوان مرکز جشنواره تئاتر فجر به فعالیت خود بپردازد اما این تصمیم قطعی نشد و ما مقرر کردیم که آثار نمایشی شرکت‌کننده در جشنواره در تالارهای چهارسو، حافظ، وحدت و اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار شود. مطمئن باشید که امسال جشنواره تئاتر فجر نیز باشکوه برگزار خواهد شد و فکر می‌کنم به نظر نمی‌آید مشکل خاصی در این رابطه داشته باشیم اما می‌توانم بگویم که مجموعه تئاتر خاوران، مرکز جشنواره تئاتر فجر نیست.

به این ترتیب نمایش های بخش صحنه ای سی وسومین جشنواره تئاتر فجر در تالار اصلی تئاتر شهر، چهارسو، سنگلج، تالار هنر، حافظ، دو سالن استاد سمندریان و ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر، تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان، تماشاخانه باران و تماشاخانه مهر حوزه هنری اجرا خواهند شد.

مردم هنوز به اسم دولنگ صدایم می زنند!

خسرو احمدی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزون می گوید مردم بعد از گذشت بیش از 20 سال از پخش مجموعه «النگ و دولنگ» هنوز هم او را در خیابان با نام دولنگ صدا می کنند و از او درباره بازی در آن سریال می پرسند.

چهره خسرو احمدی هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون ایران برای بچه های دهه 60 یادآور یکی از برنامه های محبوب تلویزیون به نام «النگ و دولنگ» است. این برنامه که کاری از گروه کودک و نوجوان شبکه یک سیما بود محبوبیت بسیاری بین بچه ها داشت. کارگردانی این برنامه بر عهده ایرج طهماسب بود و عیسی یوسفی‌پور در نفش النگ و خسرو احمدی در نفش دولنگ بازی می‌کردند. در برخی از قسمت ها هم افشین سنگ چاپ در نقش پسر همسایه ظاهر می شد.

با گذشت سال ها از پخش این مجموعه و با وجودیکه خسرو احمدی در طول این مدت بازیگر فعال سینما، تلویزیون و البته تئاتر بوده است و تجربه همکاری با هنرمندان بسیاری را دارد اما شاید مخاطبان عام و مردم عادی بیشتر او را به عنوان شخصیت «دولنگ» به خاطر آورند.

عمو خسرو بچه های تئاتری شخصیتی خوش برخورد و خوش اخلاق دارد که البته کمتر تن به مصاحبه می دهد. او بعد از سال ها بازیگری با برعهده گرفتن تهیه کنندگی نمایش های پسرش علی، تجربه تهیه کنندگی را هم به دیگر تجربیاتش اضافه کره است. به بهانه اجرای تئاتر «شازده فیل هوا می کند» که به تازگی اجرایش در دو تماشاخانه استاد انتظامی و مشایخی به پایان رسیده با این هنرمند گفتگویی انجام دادیم و پای صحبت ها و خاطراتش درباه همکاری با پسرش، بازی در برنامه «النگ و دولنگ» و پیشنهادهایی که برای گذراندن آخر هفته ای فرهنگی به مردم می دهد، نشستیم.

دراین گفتگو با ما همراه باشید:

*مدتی است که در کنار بازیگری در کارهای تصویری و تئاتر، به تهیه کنندگی هم روی آورده اید آن هم تهیه کنندگی نمایش های پسرتان علی. تجربه این همکاری پدر و پسری برایتان چطور رقم خورد و از چه زمانی تصمیم گرفتید در کنار هم فعالیت کنید؟

- تهیه کنندگی من تنها به دو نمایش «شب بخیر آقای کیارستمی» و «شازده فیل هوا می کند» که پسرم علی کارگردانی کرده بود محدود نمی شود بلکه از مدتها قبل من در کنارش هستم و تهیه سه فیلم کوتاهی را هم که پیش از این ساخته بود بر عهده داشتم. فیلم های کوتاه علی تاکنون بیش از 30 جایزه گرفته است. علی الان درحال آماده شدن برای ساخت اولین فیلم بلندش است که البته شخص دیگری تهیه کنندگی اش را بر عهده دارد.

*استقبال از نمایش«شازده فیل هوا می کند» چطور بود؟ چقدر مخاطبان با کارتان همراه شدند؟

- استقبال از نمایش زمانی که در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان اجرا می رفتیم بسیار خوب بود و با وجودیکه به دلیل تراکم اجراها تنها 17 اجرا داشتیم اما مخاطبان بسیاری به دیدن کار آمدند. به اجبار مجبور شدیم نمایش را به سالن مشایخی بیاوریم. آنجا هم استقبال مناسب بود اما نه به اندازه سالن انتظامی. متاسفانه بسیاری از تماشاگران و مهمانان ما به دلیل پیدا نکردن جای پارک و مشخص نبودن پلاکارد و ورودی سالن انتظامی دیدن این اجرا را از دست دادند. از آنجا که در این سالن هر روز سه نمایش دیگر غیر از ما هم به صحنه می فت ما نمی توانستیم دیرتر اجرایمان را آغاز کنیم به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که بهترین کار این است که اجرای کار را متوقف کنیم. علی تصمیم دارد برای اجرا در سالن دیگری اقدام کند تا مخاطبانی که موفق به دیدن کار نشدند بتوانند به دیدن نمایش بیایند.

علی فکرهای زیادی در سرش دارد که البته من هم همیشه حمایتش کرده ام. فعالا درگیر و دار ساخت یک تله فیلم است و برنامه ریزی برای اجرای این نمایش در شهرستان های مختلف دارد که البته با توجه به فشردگی کارهایش باید ببینیم چطور پیش می رود. در واقع لیدر کار او است و ما باید خودمان را با او هماهنگ کنیم. درست است که من تهیه کننده کار هستم اما زورم به او نمی رسد و باید پیرو کار کارگردان باشیم.

*علاوه بر تهیه کنندگی به پسرتان هم در انتخاب کارهایش مشاوره هم می دهید؟ ارتباط پدر و پسری تان تاثیری در نتیجه کارهایتان نمی گذارد.

- بله او از همه ما در کارهایش مشاوره می گیرد اما تصمیم نهایی با خود اوست. علی فکرهای و ایده های زیادی در سرش دارد و من هم از او حمایت خواهم کرد. در نمایش قبلی که «شب بخیر آقای کیارستمی» نام داشت من برای اولین بار بود که می خواستم در نمایش پسرم بازی کنم اما چون اطمینان زیادی به او داشتم این کار را پذیرفتم. ارژنگ امیرفضلی هم ابتدا به خاطر حضور من بازی در این نمایش را پذیرفت اما بعد که ایده های علی را دید و به خوش فکری اش پی برد خود را در اختیار کارگردان گذاشت.

*در کار با علی اختلاف نظر هم دارید؟

البته. در کار، ما دعوا و جدل و اختلاف نظر هم با هم زیاد داریم اما چون علی امتحانش را به من پس داده او را قبول دارم و ایده هایش را می پذیرم. باید پذیرفت که نسل جدید دیدگاه دیگری درباره مسائل مختلف دارد. من معتقدم که نسل جدید حد متوسط ندارد یا خوبِ خوب است یا بد. یک نمونه از جوانان بسیار خوبی که من با او کار کردم آرش دادگر است. دادگر بسیار خلاق است و آدم از کار کردن با او کیف می کند.

مثلا گاهی من به علی گله می کنم که چرا مثل دوران جوانی من همه آثار شکسپیر و چخوف را نمی خواند و او می گوید که دوره خواندن و زیر و رو کردن همه آثار یک نویسنده تمام شده است. در دنیای امروز می توان با یک کلیک وارد خانه شکسپیر شد و حتی با او یک قهوه نوشید و با اندیشه و تفکراتش آشنا شد. وراث شکسپیر زنده هستند و با پیشرفت دنیای مجازی به راحتی می توان درباره یک هنرمند شناخت پیدا کرد. بعد می بینم که حرف پسرم درست است و زمانه با دوران جوانی ما خیلی تفاوت پیدا کرده است. وقتی که فیلمی را که آن سر دنیا اکران است به راحتی می توان دید حرف پسرم برایم سندیت پیدا می کند.

*شما در فرهنگ عامه مردم به عنوان یک بازیگر طناز و شیرین شناخته می شوید. تجربه ای هم که بیشتر از بازی شما در ذهن مخاطب مانده حضور در برنامه «النگ و دولنگ» و بازی در نقش دولنگ است. شاید مردم عادی ندانند که شما از کودکی سابقه حضور در تئاتر داشته اید و اصلا از تئاتر پا به عرصه تصویر گذاشتید. کمی درباره سبقه تئاتری تان توضیح می دهید؟

- من از یازده سالگی با بازی در نمایش «چوب بدست های ورزیل» نوشته زنده یاد غلامحسین ساعدی پا به عرصه تئاتر گذاشتم. من خیلی وقت است که فقط و فقط دوست دارم تئاتر کار کنم. جمله ای خانمم دارد که حال این روزهای من است. همسرم می گوید «خدا نکند خسرو 200 هزار تومان پول در جیبش داشته باشد. از زمین و زمان هم که به او زنگ بزنند قبول نمی کند و می رود به سراغ تئاتر بازی کردن. خسرو هر وقت بی پول است می رود سراغ تلویزیون و سینما.» من تئاتر را به همه چیز ترجیح می دهم و خودم را بیشتر بچه تئاتری می دانم.

* بازی در مجموعه «النگ و دولنگ» چندمین کارتان در تلویزیون بود؟

- «النگ و دولنگ» پانزدهمین سریالی بود که من بازی کرده بودم. اما با وجود اینکه 26 - 27 سال از ساخت این مجموعه گذشته و بعد از آن من 23 فیلم سینمایی و نزدیک به 38 سریال بازی کردم هنوز من را با «النگ و دولنگ» می شناسند و در خیابان با همین اسم صدایم می کنند.

*شما نقش دولنگ را بر عهده داشتید؟

- بله من دولنگ بودم. شخصیت شیطان داستان. اصولا شخصیت های شیطان در یاد مردم بیشتر می مانند. یادم است وقتی که این سریال پخش شد و من به خانه آمدم مادر در ایوان ایستاده بود و بلند شد برایم دست زد و گفت «خسرو بالاخره پریدی. تمام شیطنت بچگی ات را در این سریال دیدم». آن موقع من همیشه می گفتم بالاخره کی می شود که من به اصطلاح معروف شوم و بپرم و مادرم با این حرفش من را بسیار دلگرم کرد.

* هنوز در کوچه و خیابان از شما درباره آن نقش سوال می کنند؟

- خیلی زیاد. هنوز بعد از گذشت این همه سوال مردم چون این سریال در یادشان ماندگار شده از من درباره اش سوال می پرسند.

*اصولا ارتباط شما با بچه ها چطور است؟

- من خوشبختانه سه نسل از بچه ها را در منزل دارم. اولین پسرم علی مربوط به همان دهه 60 است و آخرین فرزندم مرتضی 13 سال دارد. خوشبختانه امروز با وجودیکه هرکدام برای خودشان کسی شده اند و در یک حوزه فعالیت می کنند اما ارتباطمان با هم بسیار خوب است. همسرم همیشه می گوید «زمانی که خسرو در خانه است انگار که من چهار پسر در خانه دارم». همه ما برای خودمان شَری هستیم و شیطنت هایمان راداریم(می خندد). بنده خدا همسرم که باید مدام ما را کنترل کند. خدا به او صبر بدهد.

چون سه فرزندم در کارهای هنری و ورزشی هستند روحیه شیطنت و کودکی در وجودشان است. مثلا حتی با وجودیکه آپارتمان ما آنقدرها هم بزرگ نیست اما گاهی اوقات در خانه فوتبال هم بازی می کنیم. پسرم مرتضی قهرمان تکواندو است. امیر فرزند دومم یکی از نخبه های ریاضی است و کار موسیقی هم می کند. علی هم که دارد کارگردانی می خواند و برای خودش برنامه های زیادی در سر دارد.

* به عنوان یک هنرمند آخر هفته تان را چگونه می گذرانید؟

- چون من معمولا سر کار هستم سعی می کنم آخر هفته ها را در کنار خانواده ام باشم و با آنها به پیک نیک و گردش و به دل طبیعت بروم. مطالعه کتاب را به طول هفته اختصاص می دهم.

پیشنهادتان به مردم برای گذراندن آخر هفته ای فرهنگی چیست؟

- من از زندگی مردم بی اطلاعم ولی اگر تمام هفته را به کار و فعالیت بیرون از خانه می گذرانند به آنها پیشنهاد می کنم بیشتر در کنار خانواده هایشان باشند. دیدن تئاتر را هم به همه مردم پیشنهاد می کنم چون فرهنگ یک ملت را تئاتر مشخص می کند. شما وقتی که می خواهید ببینید مردم یک کشور چقدر فهمیده، باهوش، دوست داشتنی و با فکر هستند باید به دیدن تئاتر آن مملکت بروید. پس پیشنهادم این است که آخر هفته بروند تئاتر ببینند.