تولد 65 سالگی بزرگترین کارگردان معاصراسپانیا

گروه سینما و تلویزیون، «پدرو آلمادوار» متولد 25سپتامبر 1949، فیلم‌ساز، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس نام‌دار اسپانیایی فردا (پنجشنبه) پا به 65 سالگی می‌گذارد.

به گزارش بولتن نیوز، آلمادوار که فیلم‌هایش از مقبولیت فراوانی در آمریکا بهره می‌برند، در آثارش از مشخصه‌های بارزی چون داستان‌سرایی پیچیده،‌ ترانه‌های عامه‌پسند، طنز، دکورهای تاریک و فرهنگ پاپ استفاده می‌کند.

این فیلم‌ساز سرشناس در دنیای سینمایی‌اش از کارگردانان نام‌داری چون «لوئیس بونوئل»، «راینروارنر فاسبندر»، «آلفرد هیچکاک»، «جان واترز»، «اینگماربرگمن»، «فدریکو فلینی» و «لوئیس گارسیا برلانگا» الهام گرفته است.

آلمادوار در سال 1967 برخلاف خواسته والدین‌اش به مادرید رفت تا رویای همیشگی‌اش یعنی فیلم‌سازی را دنبال کند. اما عدم پشتوانه مالی و تعطیلی مدرسه ملی سینما در مادرید او را مجبور کرد تا به شغل‌های متعددی چون فروشندگی لوازم دست دوم رو بیاورد.

در اوایل دهه 70 بود که آلمادوار به تئاتر و سینمای تجربی علاقه‌مند شد و اولین نقش‌های حرفه‌ای‌اش را بر روی صحنه اجرا کرد و به نوشتن آثار کمیک مشغول شد. او در سن 22 سالگی با خرید دوربین 8 میلی‌متری شروع به ساخت فیلم‌های کوتاه کرد و یک سال بعد اولین فیلم کوتاه او در مادرید و بارسلون نمایش یافت.

پس از چهار سال، آلمادوار اولین فیلم بلندش را ساخت و در سال 1984 فیلم «چه‌ کرده‌ام که شایسته این باشم» را به عنوان اولین فیلم بین‌المللی خود روانه سینما کرد.

اما موفق‌ترین عملکرد آلمادوار در آن سال‌ها با فیلم «زنان در آستانه فروپاشی عصبی» رقم خورد که اعتبار فراوانی در سطح جهانی برای او به‌همراه آورد و او را به‌عنوان کارگردانی که تبحر خاصی در بازی گرفتن از بازیگران زن دارد مطرح کرد. این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی اسکار شد.

آلمادوار که فیلم‌نامه همه فیلم‌هایش را خودش نوشته است، در سال 1999 «همه چیز درباره مادرم» را ساخت که به موفقیت جهانی بی‌نظیری دست یافت. طراحی صحنه و پلات این فیلم اقتباس از آثار فدریکو گارسیا لورکا و تنسی ویلیامز است. این فیلم بیش از هر فیلم دیگری در میان کشورهای اسپانیولی‌زبان موفق به کسب جوایز جهانی، از جمله اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی شد.

فیلم بعدی آلمادوار «با او حرف بزن» (2002) بود که جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه را برای او به‌ همراه آورد. آلمادوار سال گذشته پرهزینه‌ترین فیلم کارنامه فیلم‌سازی‌اش یعنی «آغوش‌های شکسته» را ساخت که «پنه‌لوپه کروز»، بازیگر سرشناس اسپانیایی برنده اسکار در آن ایفای نقش داشته است. پس از آن آلمادوار اعلام کرد، «آغوش‌های شکسته» که هفدهمین فیلم بلند اوست، ابراز علاقه شخصی وی به دنیای سینما است.

یکی از آخرین ساخته‌های این کارگردان 65 ساله فیلم «جسمی که در آن زندگی می‌کنیم» است که با بودجه‌ای در حدود 13 میلیون دلار در گونه آثار تریلر تهیه شده و براساس فیلم‌نامه‌ای از خود او و با نگاهی به داستان « رطیل» نوشته «تیری ژانکوئه» فرانسوی ساخته شده است. این فیلم قصه ترسناک زندگی دکتر جراحی را به‌تصویر می‌کشد که درصدد انتقام‌جویی از مردانی است که دخترش را مورد اذیت و آزار قرار داده‌اند. این فیلم که در بخش رقابتی جشنواره کن نامزد نخل طلای کن بود، اولین همکاری «آنتونیو باندراس» و «آلمادوار» پس از فیلم «مرا حبس کن، مرا آزاد کن» در دهه 90 است.

آلمادوار طی چند دهه فعالیت سینمایی جوایز جهانی متعددی کسب کرده است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه (2003)، جایزه بهترین فیلم‌نامه و بهترین فیلم غیرانگلیسی (2003) و جایزه بهترین فیلم غیرانگلیسی (1999) از جوایز بافتا، جایزه بهترین فیلم اول جشنواره برلین (1987)، جایزه بهترین فیلم‌نامه (2006)، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم معنوی (1999) جشنواره کن، دو جایزه بهترین فیلم خارجی و بهترین فیلم اتحادیه اروپا (2000) از جوایز سزار فرانسه، جایزه منتخب تماشاگران (2006) و بهترین فیلم از جوایز فیلم اروپا، جایزه بهترین فیلم خارجی از جوایز فیلم آلمان (2000)، دو جایزه بهترین کارگردانی (2007) و (2000) از جوایز گویا اسپانیا، جایزه بهترین فیلم خارجی لومیر فرانسه (2000)، جایزه پرنس آستوریاس برای یک عمر دستاورد هنری (2006)، دو جایزه بهترین فیلم سال از جشنواره سن‌سباستین (1999) و (2006)، جایزه منتخب تماشاگران جشنواره تورنتو (1988)، جایزه بهترین فیلم‌نامه جشنواره ونیز (1988) اشاره کرد.