نخستین کارت زرد و تذکر نرم رهبری به رویکرد دولت آقای روحانی در حوزه سیاست خارجی

گروه مانیتورینگ -اظهارات اخیر آیت الله خامنه ای در خصوص نوع تعامل نظام با آمریکا و غرب را می توان نخستین کارت زرد و تذکر نرم ایشان به رویکرد دولت آقای روحانی در حوزه سیاست خارجی محسوب کرد.

به گزارش بولتن نیوز، داریوش سجادی در مطلبی تحت عنوان "اسیران قالب!" به بررسی رویکرد سیاست خارجی دولت روحانی در موضوع رابطه با آمریکا پرداخت.
داریوش سجادی نوشت: به گفته آیت الله خامنه ای:«دولت، مسئولان، سیاسیون، دیپلماتها و مردم باید تحرکات و رفتارهای پیچیده و ظاهرسازی های حقوق بشری غرب و امریکا را با نگاه واقع بینانه و در چارچوب رویارویی عمیق و مبنایی غرب با اسلام تحلیل کنند زیرا در غیر اینصورت در تمایز میان تاکتیک‌ها و راهبردهای طرف مقابل و حتی شناخت دشمن دچار اشتباه خواهیم شد ... در غیر این صورت، واقعیات را نخواهیم دید و علاوه بر آنکه سرمان کلاه خواهد رفت، ضربه هم خواهیم خورد ... باید در مقابل دنیای غرب، مقتدر بود زیرا آنها نشان داده اند که به هیچکس رحم نمی کنند و برخلاف ادعاهای حقوق بشری و ظاهر سازی هایشان، کشته شدن میلیونها انسان نیز، وجدان آنها را متأثر نخواهد کرد ... باطن قضیه آن است که غربی ها از کشتار هیروشیما، از کشتار میلیونها انسان در جنگ های جهانی اول و دوم، و از کشتار مردم بیگناه پاکستان، افغانستان و عراق، احساس ناراحتی نمی کنند و در آینده هم هر جا منافع شان اقتضا کند از کشتار انسانها ابایی نخواهند داشت، بنابراین باید اقتدار درونی خود را در عرصه های گوناگون سیاسی، حکومتی، معیشتی و مردمی افزایش دهیم»
هر چند تذکر رهبری در اولویت متوجه مسئولین کشور بود اما ظاهراً قبل از همه این ارگان وزارت خارجه انگلستان بود (BBC) که از ناحیه این سخنان دچار دل چرکینی شد و بلافاصله BBC در وب سایت خود واکنش نشان داد و بنقل از «منتقدانی ناشناس» نوشت:
تحریم های بی سابقه و بحران اقتصادی عمیق ایران تا حدود زیادی ناشی از سیاست خارجی تهاجمی ایران در سال های اخیر بوده است و اکثر نامزدهای انتخابات اخیر ریاست جمهوری ایران در جریان تبلیغات انتخاباتی از سیاست خارجی دولت محمود احمدی نژاد و نحوه اداره مذاکرات اتمی ایران انتقاد می کردند و «حسن روحانی» نیز که در این انتخابات پیروز شد صریح ترین منتقد در میان نامزدها بود و وعده داد که روابط ایران و جهان را بهبود بخشد.

صرف نظر از تکدر خاطر ارگان وزارت خارجه انگلستان از ناحیه اظهارات اخیر آیت الله خامنه ای لاکن می توان مخاطب خاص ایشان را متوجه دکتر محمد جواد ظریف وزیر خارجه دولت روحانی دانست که علی رغم توقع و برخورداری از تبحر و فراست در حوزه دیپلماسی، اخیراً در مراوده توییتری خود با دختر رئیس سابق کنگره آمریکا بی مبالاتی کرد و ضمن تبریک سال نوی عبری در گلایه دختر نانسی پلوسی بابت نفی هولوکاست توسط رئیس جمهور سابق ایران اظهار داشت:
«ایران هیچ‌گاه هولوکاست را انکار نکرده و آن مردی که در ایران هولوکاست را انکار می‌کرد رفته است»
ماهیت اظهارات آقای ظریف فاقد سنجیدگی متوقع از جانب فردی کارآزموده در عرصه سیاست خارجی بود و ایشان در پاسخگوئی به دختر نانسی پلوسی عنایت به این ملاحظه نداشته اند که:
اولاً هر اندازه هم که معترض و منتقد رویکردها و مواضع رئیس دولت سابق بوده و هستند در مجموع «محمود احمدی نژاد» رئیس جمهور قانونی کشور بوده و به اعتبار احترام به ملت ایران موظف اند به نماینده جمهور مردم ایران آن هم در برابر یک فرد اجنبی احترام «ولو تصنعی» بگذارند.
ثانیاً و متاسفانه جنس اظهارات آقای ظریف در مراوده مزبور ضمن آنکه به تاسی از سرایش لسان الغیب (آشنایان ره عشق گرم خون بخورند ـ ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم) نافی سنت و فرهنگ شناخته شده ایرانیان در «مذمت شکوه به اجنبی» بوده و ناخواسته ادبیات خاکساری و چاکر پیشگی مستوفیان قجری در مقابل نمایندگان دول راقیه را تداعی به ذهن می کند!
هر چند به اعتبار حسن سلوک و سلیم النفسی شناخته شده دکتر ظریف این مورد را باید به حساب سهو لسان ایشان گذاشت. اما یک واقعیت را نیز باید گوشزد کرد که ژنرال های آقای روحانی و حتی شخص آقای روحانی نباید از این نکته غفلت کنند که در تعقیب «سیاست تعامل با دنیا» نباید و نمی توانند بدون توجه به ماهیت نظام بین الملل خود را اسیر فرم نگاه دارند.
مبادی آدابی و خوش بیانی و رعایت آداب کنسولی قالب های نظام بین الملل اند و در عرصه عمل آنچه که ملاک تامین و بسط و تعمیق منافع ملی یک کشور در حوزه سیاست خارجی می شود تعامل متکی بر محتوای حاکم بر نظام بین الملل است و شوربختانه مصادیق این محتوا همان هائی است که رهبری نظام در اظهارات خود انگشت تاکید بر آن گذاشته است.
نفی «نافی هولوکاست» شاید بتواند اسباب تشفی خاطر غرب را فراهم کند اما واقعیت آن است که:
«باطن قضیه آن است که غربی ها از کشتار هیروشیما، از کشتار میلیونها انسان در جنگ های جهانی اول و دوم، و از کشتار مردم بیگناه پاکستان، افغانستان و عراق، احساس ناراحتی نمی کنند و در آینده هم هر جا منافع شان اقتضا کند از کشتار انسانها ابایی نخواهند داشت»