ملاقات دو خانواده بعد از 250 سال!

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از  بویر نیوز، جوانی به نام خون احمد بیش از ۲۵۰ سال پیش از شهرستان بهمئی استان کهگیلویه و بویراحمد از خانواده خود دور می شود و به یکی از شهرهای استان فارس پناه می بردودر منطقه ترک نشین با یکی از زنان ترک ازدواج می کند.

به گزارش بویرنیوز، این فرد لر زبان( خون احمد) که به قصد ماندن راهی این شهر و منطقه ترک زبان در استان فارس شده بود با موافقت کدخدای این منطقه ، در استان فارس ماندنی می شود (ساکن می شود) که از آن روز خون احمد را به اسم ماندنی صدا می زدند.

نتیجه ی آقای خون احمد به نام بهروز کریمی ساروئی از ایل قشقایی ، درحالی‌که از شادی در پوست خود نمی گنجید ، بسیار خوشحال است در توضیح ماجرا می‌گوید : زمانی که خون احمد یا ماندنی ‌جوان بود، استان کهگیلویه بویراحمد واستان خوزستان را به مقصد شهرستان لارستان استان فارس ترک می‌کند ودر همان جا تشکیل خانواده می دهد.

اما از ۲۵۰ سال پیش به بعد تا فروردین ۱۳۹۲ ، دیگر طایفه برزو در استان خوزستان وکهگیلویه وبویراحمد از سرنوشت فرزند خود به نام خون احمد( ماندنی) هیچ اطلاعی نداشت تا اینکه یکی از اهالی استان کهگیلویه و بویراحمد که در شهرستان بهمئی ساکن می باشد برای فعالیت کاری و پیمانکاری به شهرستان خُنج در استان فارس عازم می شود که در گفتگو با کارکنان و همکاران خود به تاریخچه زندگی خود اشاره می کردند، با تشابه اسمی شرکت و نسبت طایفه و قوم این گروهِ ترک زبان که در شهرستان لارستان استان فارس ساکن هستند و بیش از ۲۰۰ خانوار ترک را تشکیل می دهند مواجه می شود و جدائی این قوم ترک و لر بعد از بیش از ۲۵۰ سال به پایان می رسد.

این کنجکاوی اهالی لر برای یافتن خانواده‌ و طایفه برزو انگیزه‌ای می‌شود تا بار دیگر اهالی لر استان های کهگیلویه وبویراحمد و خوزستان در جست‌وجوی آنها برآیند .

مسن ترین نتیجه های برزو که در شهرستان لارستان استان فارس ساکن هستند هم‌اکنون حدود ‌٩٠ و ‌٨٠ سال دارند، اما آنها نیز از هیچ تلاشی برای یافتن فامیل های خود دریغ نکردند ولی قسمت نبود که آنها همدیگر را ببینند.

اهالی لر زبان که هم اکنون در استان خوزستان ( از جمله شهرستان بهبهان) و شهرستان بهمئی و منطقه خون احمد (خان احمد) شهرستان گچساران زندگی می کنند مدعی هستند که بیش از ۲۵۰ سال پیش ، فردی به نام خون احمد از خانواده اش در استانهای کهگیلویه و بویراحمد وخوزستان جدا می شود و دیگر خبری از او نمی شود.

اهالی استان کهگیلویه وبویراحمد وخوزستان درصدد پیداکردن خانواده او برآمدند تا اینکه یکی از اهالی شهرستان بهمئی که برای کارپیمانکاری به استان فارس رفته بود در آنجا به‌طور اتفاقی به کارخانه‌ای که در آنجا کار می‌کردند می‌رود و در آنجا با یکی از فامیل های خود آشنا می‌شود.

این فرد لُر زبان، داستان زندگی خود و دوری از فامیل های خود را با یکی از کارکنان کارخانه در میان می‌گذارند و او هم به‌دلیل نیت خیری که در دل برای رساندن دو طایفه لر و ترک زبان داشت، تصمیم می‌گیرد که به شهرستان لارستان سفر کند و آنها را پیدا کند، بعد از برگشتن مرد لُر زبان از شهرستان لارستان، با پیگیری‌هایی که او انجام می‌دهد بالاخره سرنخ‌هایی از محل زندگی خون احمد یا همان ماندنی که در استان فارس ساکن بود پیدا می‌کند و بعد از ارتباط با خانواده تُرک، این خبر خوش را به اهالی استاهای خوزستان ، کهگیلویه وبویراحمد و فارس اطلاع می‌دهد.

نتیجه ی آقای برزو به نام بهروز کریمی ساروئی از ایل قشقایی که در شهرستان لارستان استان فارس زندگی می کند بی نهایت خوشحال بود و احساس شادمانی می کرد و گفت : نمی دانستیم همچنین قومی داریم بلکه در تاریخ مطالعه کردیم که جد ما از بهمئی آمده و جدائی ماندنی(خون احمد) به پایان حکومت صفویه ( یعنی دو سالِ پایانی حکومت صفویه) برمی گردد.

ماندنی( خون احمد) که اصلیتی کهگیلویه بویراحمدی دارد و به طایفه برزو منصوب می شود الان فقط بیش از ۶۰۰ نتیجه در استان فارس دارد.

سرانجام طایفه ترک زبان از استان فارس وارد شهرستان بهبهان استان خوزستان شد که با استقبال گرم وصمیمی مردم استانهای کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان مواجه شدند و به جشن وشادمانی پرداختند.