در ابتدای این نشست شهبازی با اشاره به حضورش در جلسه گفت: من برای دو فیلم قبلیام در جلسه حاضر نشدم اما این بار به احترام تمام کسانی که فیلم را دیدند و برای دیده شدن بازیگر جدیدم به جلسه آمدم.
* شهبازی: علاقهمند به دانشجوها هستم
وی درباره تولید فیلم توضیح داد: از شهریور سال 90 نوشتن فیلمنامه را آغاز کردم اردیبهشتماه سال 91 فیلمبرداری شروع شد و تا 5 مرداد ماه ادامه داشت که سکانس پایانی را در آبانماه فیلمبرداری کردم.
شهبازی افزود: بعد از ساختن «نفس عمیق» برای ساخت «عیار 14» از تهران و شرایط شهری دور شدم بعد از 10 سال دوباره فیلمی ساختم که وقایع آن در مرکز تهران میگذرد. من علاقهمند به دانشگاه و دانشجویان هستم و برای این فیلم به سراغ این قشر از جامعه رفتم.
شهبازی درباره انتخاب هومن بهمنش برای فیلمبرداری گفت: سال گذشته در زمان جشنواره با ایشان صحبت کردم درباره کار سه کارگردان اظهارنظر کرد من از فکرش خوشم آمد احساس کردم صاحب سبک و سلیقه است.
وی درباره سوژه تکراری فیلم اخیرش گفت: اگر اینگونه فکر کنیم همه فیلمها تکراری است، من حاضرم فیلمنامهای بنویسم و این فیلنامه را به دو کارگردان بدهید کاملاً متفاوت ساخته میشود.
پگاه آهنگرانی در ادامه نشست به چگونگی حضورش در فیلم اشاره کرد و گفت: زمستان سال گذشته آقای سمواتی خواستند که به دفتر بروم قرار بود نقش نازنین (شخصیت اصلی داستان را بازی کنم) برایم خوشایند بود اما دیگر تماسی نگرفتند اوایل فروردینماه نیز با دوربین تست گرفتم و همچنان فکر میکردم نقش نازنین را برای من در نظر گرفته است اما بعد متوجه شدم خانم بیاتی نقش اصلی کار است بعد که فیلم را دیدم احساس کردم انتخاب بسیار درست و بجایی بود.
* شهبازی: سابقه بازیگر برایم اهمیتی ندارد
پرویز شهبازی در پاسخ به این سؤال که برای ایفای نقش اصلی انتخاب نابازیگر ریسک به شمار میآید، گفت: من از 400 یا 500 نفر تست گرفتم بعد که روی یک نفر متمرکز شدم یک ماه تأمل کردم و مطمئن شدم میتواند نقش را بازی کند در این سن بازیگر حرفهای نداریم انتخاب بازیگران برایم اهمیت زیادی دارد اما سابقه بازیگر و کارنامه کاریاش برای من مهم نیست. مهم این است که به نقشی که برایش در نظر گرفتم بخورد.
در ادامه این نشست نازنین بیاتی درباره حضورش در فیلم گفت: مطلع شدم آقای شهبازی برای فیلم جدیدشان تست میگیرند به دفتر مراجعه کردم در یک تایمی هر روز برای تست میرفتم اما نمیدانستم که قرار است نقش اصلی داستان را بازی کنم تا دو روز قبل از آنکه قرار بود فیلم جلوی دوربین برود قرارداد من بسته شد و ما هیچ فیلمنامهای را نمیخواندیم و نمیدانستیم در چه موقعیت مکانی باید جلوی دربین برویم قصه ابتدا و انتهایش برای ما مشخص نبود.
*شهبازی: فیلنامه به بازیگر نمیدهم
شهبازی درباره عدم ارائه فیلمنامه به بازیگر گفت: من هیچ وقت فیلمنامه به بازیگر نمیدهم برای اینکه روی فیلمنامه کار میکنم و بازیگر در نقطهای از فیلمنامه فیکس میشود و ایدههایی به من میدهد که به نوعی آزادی عمل من را سلب میکند. من با دورخوانی در سینما کاملاً مخالفم دورخوانی در تئاتر بوده و در سینما معنایی ندارد بدون دوربین هیچ اتفاقی نمیافتد و اعتقادی به تمرین به دوربین ندارم هر اتفاقی با دوربین رخ میدهد. همانگونه که به بازیگرها فیلمنامه نمیدهم اما از فیلمبردار، صدابردار، طراح صحنه میخواهم تا فیلمنامه را با دقت بخواند و هر لحظه برای من ایده و فکر نو داشته باشد همانطوری که در فیلمبرداری ایدههای خوبی از سوی آقای بهمنش پیشنهاد شد که در فیلم تنیده شده تفکیکپذیر نیست.
در ادامه این نشست بهرنگ علوی درباره حضورش در فیلم توضیح داد: اولینبار با فیلم «عیار 14» در کار آقای شهبازی بازی کردم اسفندماه با من تماس گرفتند و گفتند نقشی را برای من دارند به عقیده من آقای شهبازی شهری را برایمان ساختند و ما در آن زندگی کردیم بخشهایی از آن شهر در فیلم دیده میشود که من نام آن را شهر من دربند میگذارم. کار گروهی خوبی بود آقای شهبازی از شیوههای منسوخ شده در سینما برای بازی گرفتن استفاده نمیکند بلکه فضای ذهنی خودشان را برای ما تعریف میکنند و ما جلوی دوربین میرویم. بهرنگ فیلم از من خیلی دور بود.
* بهمنش: دوربین روی دست در برخی فیلمها شلخته و آزاردهنده است
در ادامه نشست هومن بهمنش درباره ویژگیهای فیلم و استفاده از دوربین روی سه پایه گفت: فیلم را به طریقه 35 میلیمتری فیلمبرداری کردیم وقتی فیلمنامه را خواندم متوجه تفاوت آن با جنس کارهای قبلیام متوجه شدم این فیلم سینمایی رئالیستی است با صحبتهایی که با کارگردان داشتم به این نتیجه رسیدیم که حذف مطلق فیلمبرداری و نورپردازی در این فیلم مناسب است. این سختترین کار است که فیلمبرداری به رخ کشیده نشود سعی کردیم فضای فیلم شبیه زندگی واقعی باشد. از نوعی از نورپردازی کلاسیک استفاده نکردیم در بعضی از صحنهها حتی بازیگر دیده نمیشود سعی شده یک تصویر استریزه و نزدیک به زندگی واقعی با شیوه کارگردانی آقای شهبازی ارائه دهیم.
وی درباره استفاده از تنکیک دوربین روی دست توضیح داد: ما در این فیلم سعی کردیم دوربین روی سه پایه باشد تنها در چهار یا پنج پلان حرکتی دوربین به دنبال بازیگر است به اعتقاد من باید برای استفاده از تکنیک دوربین روی دست طراحی مناسبی صورت گیرد که متأسفانه در جاهایی میبینیم که بدون هدف و به صورت شلخته و آزاردهنده از تکنیک دوربین روی دست استفاده شده است.
شهبازی در ادامه درباره حضور سماواتی و پسرش گفت: سماواتی برای من زارعی و پسرش یک پکیج بود اگر امیر سمواتی بازی نمیکرد نمیتوانستم از پسرش استفاده کنم اینها باید شبیه هم میبودند من به اندازه کافی به شخصیت فرید نزدیک شدم او در مهمانی منزوی است و در نهایت نیز او در مقابل پدرش و فساد او شورش میکند.
امیر سمواتی تهیهکننده گفت: نگاه آقای شهبازی به جوانان بسیار ارزشمند است او به تکتک جوانها و دانشجوها علاقهمند است و جنس فیلمسازیاش متفاوت است او تعقل و تفکر مخاطب را هدف قرار میدهد.
وی درباره بودجه فیلم توضیح داد: بودجه فیلم یک میلیارد تومان است سه فیلمبرداری داشتیم و پایان فیلم را در زمان دیگری گرفتیم از نظر فارابی این ممکن است عدم مدیریت تهیهکننده باشد اما من معتقد بودم باید شرایطی فراهم کنم تا آقای شهبازی با صبوری، دقت و وسواس بتواند موفق عمل کند.
شهبازی در خاتمه به مشارکت بنیاد سینمایی فارابی در این فیلم اشاره کرد و گفت: زمانی که برآورد هزینه ارائه دادیم فارابی نپذیرفت و در حال حاضر بحثهایی داریم بنیاد فارابی یک مشارکت در فیلم دارد و هر کسی که فیلمنامه مینویسد برای ساخت و حمایت به فارابی ارائه میدهد فارابی اظهار تمایل برای شراکت کرد و الان هم از کار راضی هستند البته ما میتوانستیم خودمان فیلم را بسازیم بدون کمک فارابی اما باید 20 تا 25 روز فیلمبرداری میکردیم و دیگر این کیفیت را نداشت.
بنابر این گزارش، در این نشست امیر سماواتی سئوالات خبرنگاران را سطحی خواند و تاکید کرد که پرویز شهبازی منت بر سر ما گذاشته و به این نشست آمده است که این حرف با واکنش اهالی رسانه مواجه شد و شهبازی تاکید کرد از حضورم در این نشست خوشحالم و به آن افتخار میکنم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com