برای روز تولد خود چه اندوخته اید؟

اما واقعیتی است که باید با آن دست و پنجه نرم کرد؛ این حادثه که همیشه گویی برای همسایه رخ می دهد چنان غیر منتظره می نماید که گویی هیچ کس منتظر آن نیست.

وعده ای که خداوند بسیار از آن یاد کرده است و رسیدن آن را بشارت داده است: تولدی دیگر در دنیایی دیگر...

برای روز تولد خود چه اندوخته اید؟

دست و پا زدن های دنیوی برای به روز کردن اسباب منزل و افزودن متراژ خانه بعید است توشه مناسبی برای این سفر باشد.

کم فروشی و گران فروشی و طمع را نمی توان همراه برد سنگینی این رفتار کمر بسیاری را خم کرده است بنابراین دلشکسته و غم آلود آنان را با خود می برید.

دروغ و تهمت پیامدهایش بسیار گران تر از آن است که با جسمی نحیف و بی جان حمل کنید .آبرو ریخته شده و حق پایمال شده اطرافیانتان را با خود می برید که بسیار کم حجم ولی پرتاوان است.

ریا و چاپلوسی این کالای پر رونق در بازار دنیا را با خود می برید که می پندارید دستگاه عدالت پروردگار هم به جاه طلبی هایتان گوش می سپارد و می توانید با ریا طبقات منزل جمهنی خود را بالا پایین کنید!

چند سالی است حضرت عزرائیل گویی مسافران دیار باقی را صنفی قرار داده است و در زمان مشخص بزرگان و سالخورده های صنفی خاصی را با خود همراه می کند!!

مراسم یکی را با یادش به کف و سوت میگذرانند و دیگری را با آوازخوانی و گوش سپردن به آثار هنریش راهی دیار باقی می کند..

اما همه حظار در این مراسمات خود را بری میدانند در مقابل این حادثه..و گمان نمی برند که آنها مسافر بعدی این سفر ناشناخته اند.

نگاه به مرگ؛ به این تولد دوباره مطمئنا نمی تواند مختص به گروه خاصی باشد. در جامعه کنونی عاقبت اندیشی و دور نگری کمرنگ و به نوعی از بین رفته است.

عاقبت اندیشی در رفتار و اخلاق می تواند در ارتباطات روزانه تاثیر گذار باشد و این تاثیر در نگرش، بازتاب خوبی در جرم های اجتماعی و ناهنجار های انسانی دارد.

اگر به ناپایدار بودن دنیا و محتویاتش بیاندیشیم درمی یابیم که خلق و خو و اصلاح الگوی زندگی بزرگترین کمک به عاقبت به خیری افراد است.

تجمل گرایی و دنیا دوستی از خصوصیات دنیاست و هر فردی با نگاهی محدود شیفته آن می شود و برای رسیدن به آرزوهای ناپایدار خود از هر تلاش و هر رفتاری فروگذار نمی کند.

ترویج دنیا پرستی و شهوت های جسمانی راهی است برای دوری از دین و آخرت.

دشمن بی دین، علاقه به مال و منال را گسترانیده تا چشم ها را از حرص و حسرت پر کند تا خصوصیات انسانی که باعث جلال و جبروت انسان هاست کمرنگ شود و رحم و مهربانی کوله بار خود را بربندد.

لذت گرائی افراطی و غیر مشروع با چشم پوشی بر رفتارهای انسانی پدید می آید که یکی از آثار و شرایط آخرالزمان است.

امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:

(یکونُ هَمُّ النَّاسِ بُطُونُهُم و فروجُهُم، فَلا یُبالُونَ بِما أکَلُوا و لا بِما نَکَحُوا.) (۷)

«هم و غم مردم (در آخرالزمان) همه همت مردم به سیر کردن شکم و رسیدگی به شهوتشان خلاصه می شود، دیگر اهمیت نمی دهند که آنچه می خورند حلال است یا حرام؟ و اینکه آیا راه اطفای غرایزشان مشروع است یا نامشروع؟!»

--