گروه اجتماعی: سال‌هاست که بولتن نیوز به عنوان یکی از رسانه‌های جسور در ایران، پرده از تخلفات و فسادهای اقتصادی برمی‌دارد؛ از ماجرای اختلاس‌های کلان تا سوءاستفاده‌های پنهان در سیستم‌های دولتی. یکی از موضوعاتی که این رسانه طی سال‌های اخیر به طور مداوم به آن پرداخته، تخلفات گسترده در حوزه نهاده‌های دامی است؛ کالایی که مستقیماً با معیشت مردم و امنیت غذایی کشور گره خورده.

گزارش‌های متعدد بولتن نیوز از سوءاستفاده‌های ارزی، رسوب نهاده‌ها در بنادر، و نقش شرکت‌های تازه‌تأسیس در این تخلفات، نشان‌دهنده عمق فاجعه‌ای است که سال‌ها در سایه بی‌توجهی مسئولین رشد کرده. اما انگار هر بار که بولتن قلم به دست می‌گیرد و فریاد می‌زند، باید مدت‌ها صبر کند تا صدایش به گوش مقامات برسد و تازه آن موقع، شاید، قدمی برای برخورد برداشته شود. حالا که غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، از ورود به یک پرونده فساد بزرگ دیگر با رقم یک میلیارد یورو سخن گفته، بار دیگر این سؤال مطرح می‌شود: چرا باید این همه زمان بگذرد تا گزارش‌های افشاگرانه به نتیجه برسند؟

سابقه بولتن نیوز در افشای تخلفات نهاده‌های دامی

بولتن نیوز از دو سه سال پیش، با گزارش‌هایی تکان‌دهنده، به موضوع تخلفات در واردات نهاده‌های دامی ورود کرد. یکی از اولین نمونه‌ها، گزارشی در سال ۱۴۰۰ با عنوان «چند ده هزار تن نهاده‌های دامی در بنادر شمال کشور رسوب و فاسد شده است» بود که به هدررفت منابع ارزی و بی‌کفایتی در مدیریت این کالای استراتژیک اشاره داشت. این رسانه در ادامه، با انتشار گزارش‌هایی مثل «پشت امضای طلایی مجوز واردات نهاده‌های دامی آریو تجارت کیست» و «اعتراض اتحادیه واردکنندگان نهاده‌های دام و فدراسیون طیور ایران در خصوص تخلفات موجود»، نام شرکت‌هایی مانند آریو تجارت سهیل را به میان آورد که با سوءاستفاده از رانت و ارز دولتی، بازار را به آشوب کشیده بودند.

در سال ۱۴۰۱، بولتن با گزارش «این حجم از سوءاستفاده در پرونده نهاده‌های دامی از اختلاس خاوری بدتر است»، ابعاد جدیدی از این فساد را افشا کرد و نشان داد که چگونه دلالان با نفوذ، با فریب وزارت جهاد کشاورزی، میلیاردها دلار از منابع کشور را به تاراج برده‌اند. گزارش دیگری با عنوان «پس از افشای پرونده واردات نهاده‌های دامی، مدیرعامل سازمان تعاون روستایی برکنار شد»، نشان داد که این افشاگری‌ها بی‌اثر نبوده، اما کافی هم نبوده است.

بولتن بارها هشدار داد که این تخلفات، نه تنها به دامداران و مرغداران ضربه زده، بلکه قیمت گوشت و مرغ را برای مردم به آسمان رسانده است. با این حال، واکنش مسئولین همیشه با تأخیر همراه بوده؛ گویی گزارش‌ها باید در کشوهای میز مدیران خاک بخورند تا روزی، شاید، به دادگاه برسند.

ورود اژه‌ای: یک میلیارد یورو و سایه نهاده‌های دامی

حالا، در روزهای پایانی سال ۱۴۰۳، غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، از یک پرونده فساد جدید سخن گفته که به گفته او، شبیه ماجرای چای دبش است و پای یک میلیارد یورو در میان است. بولتن نیوز در گزارشی با عنوان «روایت محسنی اژه‌ای از یک پرونده چای دبش دیگر | پای یک میلیارد یورو در میان است»، این خبر را منتشر کرد. اگرچه اژه‌ای به صراحت نگفته که این پرونده مستقیماً به نهاده‌های دامی مربوط است، اما با توجه به سوابق قبلی و اظهارات او در سال ۱۴۰۳ (مثل محکومیت جواد ساداتی‌نژاد، وزیر سابق جهاد کشاورزی، به سه سال زندان به اتهام تخلفات نهاده‌های دامی)، به نظر می‌رسد این همان ادامه ماجرایی است که بولتن سال‌ها پیش فریادش را زده بود.

پست‌های اخیر در فضای مجازی نیز این گمان را تقویت می‌کند. کاربری اخیراً نوشته بود: «فساد واردات نهاده‌های دامی پیش از چای دبش بود اما هنوز به دادگاه نرفته بود. در این پرونده بحث یک میلیارد یورو پول در میان است. درود بر شرافت آقای اژه‌ای برای این روحیه.» این اظهارات نشان می‌دهد که مردم و رسانه‌ها هنوز منتظرند تا ابعاد کامل این فساد روشن شود. اما سؤال اینجاست: چرا باید این همه مدت از گزارش‌های بولتن بگذرد تا قوه قضائیه وارد عمل شود؟

تأخیر در برخورد: الگویی تکراری

نگاهی به تاریخچه گزارش‌های بولتن نشان می‌دهد که این تأخیر، یک الگوی ثابت است. در سال ۱۴۰۰، وقتی بولتن از رسوب نهاده‌ها در بنادر نوشت، ماه‌ها طول کشید تا مسئولین واکنشی نشان دهند. در سال ۱۴۰۱، افشای نقش شرکت آریو تجارت در تخلفات ارزی، ابتدا با سکوت مواجه شد و فقط پس از بالا گرفتن اعتراضات دامداران و افزایش فشار رسانه‌ای بود که قوه قضائیه به آن ورود کرد. حالا هم، اگر این یک میلیارد یورو به نهاده‌های دامی مربوط باشد، باز همان داستان تکرار شده: بولتن افشا می‌کند، اما مسئولین با تأخیر وارد می‌شوند.

این تأخیرها نه تنها اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند، بلکه به فساد اجازه می‌دهد ریشه‌هایش را عمیق‌تر کند. وقتی نهاده‌های دامی در بنادر فاسد می‌شود، وقتی دامداران ورشکست می‌شوند و وقتی گوشت و مرغ از سفره مردم پر می‌کشد، این تأخیر دیگر فقط یک نقص اداری نیست؛ یک فاجعه ملی است. بولتن بارها هشدار داده که این تخلفات، زنجیره‌ای از سوءمدیریت و رانت‌خواری است، اما انگار هر گزارش، باید ماه‌ها یا سال‌ها در انتظار بماند تا روزنه‌ای برای برخورد باز شود.

نتیجه‌گیری: زمان پاسخگویی فرا رسیده است

ورود اژه‌ای به این پرونده، هرچند دیرهنگام، نشان‌دهنده عزم قوه قضائیه برای مقابله با فساد است. اما نمی‌توان از این واقعیت چشم پوشید که اگر گزارش‌های بولتن نیوز زودتر جدی گرفته می‌شد، شاید ابعاد این فاجعه تا این حد بزرگ نمی‌شد. یک میلیارد یورو، فقط یک عدد نیست؛ سرمایه‌ای است که می‌توانست زندگی میلیون‌ها نفر را بهبود دهد، اما حالا باید در دادگاه‌ها دنبالش بگردیم.

بولتن نیوز ثابت کرده که چشم بیداری است، اما این چشم تا کی باید منتظر گوش شنوای مسئولین بماند؟ زمان آن رسیده که فاصله بین افشاگری و برخورد، از سال‌ها به روزها کاهش یابد. مردم حق دارند بدانند چرا باید این همه منتظر عدالت بمانند.