فراصوت،درتسخير«كنكورد»ها+عکس
با گسترش دنياي فناوري در حوزه هوا و فضا، شركتهاي بسياري به توليد خودورهاي فضايي جديد با فناوريهاي نوين و ظاهر مدرن پرداختهاند كه نويدبخش يك آينده راحت و پر سرعت براي مسافران پروازي است.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بر اساس يك گزارش جديد، هواپيماهاي فراصوت، پرواز با آرايش خاص و سوختگيري مجدد در ميان آسمان، برخي از مفاهيمي هستند كه ميتوانند سفرهاي هوايي را كاملا تغيير دهند.
در همين راستا، سايت نشنالجئوگرافيك به معرفي پنج فناوري آينده براي مسافران سفرهاي هوايي پرداخته است.
ادغام عناصر
مدل آزمايشي بوئينگ X-48B از طراحي خاصي برخوردار بوده كه بالها و بدنه آن را بطور يكنواخت با هم تركيب كرده است. بر اساس يك گزارش جديد از موسسه مهندسان مكانيك انگلستان، مدل « مخلوط بدن و بال» X-48B در دهههاي آينده با توجه به پتانسيل صرفهجويي در سوخت آن ميتواند به يك الگوي محبوب براي هواپيماهاي مسافربري تجاري تبديل شود.
اين گزارش با عنوان «ايرو 2075: پرواز به سوي آيندهاي روشن» به بررسي مفاهيم تغييردهنده پرداخته كه ميتوانند سفرهاي هوايي را اصلاح كنند.
براي مثال، طراحي ادغام بال و بدنه، به ادغام بدنه هواپيما، بالهاي آن و موتورها در يك سطح پرداخته، بدين معني كه تنها يك سطح براي بلند شدن از زمين وجود داشته و بازده آيرو ديناميکي را افزايش دهد.
يك كنكورد ديگر؟
خودروي سبز فراصوت لاكهيدمارتين كه شبيه يك دارت بزرگ است، از قابليت پرواز با سرعت بيش از 1.6 ماخ يا دو برابر سرعت صوت برخوردار است.
در صورت ساخته شدن، هواپيماهايي مانند خودروي سبز فراصوت، ميتوانند جانشين كنكورد باشند كه اولين و تنها هواپيماي مسافربري فراصوت هستند.
با اين حال، هواپيماي كنكورد به دليل هزينههاي تعمير و نگهداري و بليتهاي گرانقيمت آن كه تا چندين هزار دلار نيز ميرسيد، يك شكست اقتصادي محسوب ميشد. با پيشرفتهاي مهندسي، امروزه ميتوان يك هواپيماي فراصوت بهتر با هزينه كمتر ساخت. طبق اين گزارش، طراحي موتور و مواد مورد استفاده كنكورد، جلوتر از زمان خود قرار داشت و اكنون ميتوان به شكل بهينهتر آن را ساخت.
همچنين به گفته ديويد گيلن، كارشناس سياستگذاري حملونقل در دانشگاه بريتيشكلمبيا، ايده هواپيماي فوق صوت ميتواند دوباره محبوبيت خود را بدست آورد.
به گفته گيلن، با نگاهي به بازارهاي رو به رشد هند، برزيل و چين، نياز به ايجاد ارتباط بين آنها ميتواند از سفرهاي سريعتر هوايي بهره ببرد.
تقلا براي قدرت
يك موتور جت سريع SJX61-2 در سال 2008 در مركز تحقيقات لانگلي ناسا در يك تونل باد براي شبيهسازي شرايط پرواز در سرعت پنج ماخ مورد آزمايش قرار گرفته است.
موتورهاي جتسريع از هيچ بخش متحركي برخوردار نبوده و به جاي آن به سادگي تمام اكسيژن مورد نياز خود را براي سوخت هيدروژن از هوا ميگيرند. با اين حال، جتهاي سريع براي جمعآوري هوايي كه به حد كافي جهت احتراق، بايد گرم و فشرده باشند، تنها در سرعتهاي بسيار بالا يعني پنج ماخ يا بيشتر كار ميكنند.
البته به دليل وجود موانع فني بزرگ در اين راه، به نظر نميرسد بتوان در آينده نزديك اين هواپيما را در اختيار داشت.
استفاده از تجربه طبيعت
در اين تصوير، چهار جت همراه، در يك آرايش بسيار نزديك به هم بر فراز نيوجرسي آمريكا پرواز ميكنند. در آينده هواپيماها ميتوانند در پروازهاي طولاني مدت با آرايش وي (V) شكل پرواز كرده كه تا 12 درصد در سوخت آنها صرفهجويي خواهد شد.
غازها و ساير پرندگان از اين استراتژي براي ذخيره انرژي در پروازهاي طولاني استفاده ميكنند. با برخورد هوا با پرنده، بالهاي آن به سمت پايين رفته و منجر به توليد گردباد ميشود كه يك كشش را بر روي پرنده تنها اعمال ميكند. در پرواز گروهي، پرندگان پشتي ميتوانند بر روي گرباد توليد شده، حركت كرده و كشش را بر روي ساختار كلي كاهش دهند.
مهندسان از مدتها قبل به دنبال استفاده از اين شيوه در پرواز هواپيماها بودند، اما سنجش فاصله مناسب جانبي بين هواپيماها براي پرواز ايمن آنها در نزديكي يكديگر بسيار مشكل بوده است.
بر اساس ادعاي مطرح در گزارش موسسه مهندسان مكانيك انگلستان، فناوري لازم براي انجام چنين سيستمي اكنون آماده بوده و پروازهاي طولانيمدت، بيشترين بهره را از اين شيوه خواهند گرفت.
سوختگيري دوباره در آسمان
يكي از تمرينات متداول در ارتش، سوختگيري مجدد در ميانه آسمان بوده كه هنوز در صنعت هوايي تجاري گسترش نيافته كه بخشي از آن به دليل نياز به زيرساختهاي گسترده براي پشتيباني از آن است.
يكي از مباحث استفاده از اين شيوه در صنعت تجاري آن است كه سوختگيري در آسمان ميتواند هواپيماها را بهصرفهتر كند؛ چرا كه ديگر نيازي به برخاست با تانكر سوخت پر نيست.
البته بحثهاي ديگري نيز مطرح شده كه از آن جمله ميتوان به هزينهبري وجود يك هواپيماي ديگر در آسمان و همچنين احتمال ناراحتي مسافران در زمان سوختگيري مجدد در آسمان اشاره كرد.
يك فرودگاه كامل
در اين تصوير، ترمينال چهار فرودگاه «باراجاس» مادريد اسپانيا نشان داده شده كه جايزه بهترين معماري فرودگاهي سال 2006 را بدست آورده است.
ساختار كليسا مانند اين فرودگاه از طاقهايي برخوردار است كه در نور طبيعي غرق شدهاند.