به گزارش بولتن نیوز: سايت خبري "گلوبال ريسرچ " در مقالهاي با اشاره به روند رو به افزايش بازداشت مهاجران غير قانوني در آمريكا، به تصريح سرنوشت اين افراد پرداخت:
* حدود 415000 مهاجر غير قانوني در زندانهاي مخفي در داخل آمريكا
مقالهاي كه در ماه دسامبر در مجله "نيشن " به چاپ رسيد از وجود دست كم 186 بازداشتگاه مخفي درون آمريكا خبر داد؛ اين بازداشتگاهها توسط اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك (ICE) آمريكا اداره ميشوند. اين مقاله به گزارش سازمان عفو بينالملل (AI) با نام "زنداني بدون عدالت " اشاره ميكند و تصريح ميكند كه حدود 415000 نفر تا كنون در اين زندانها بازداشت شدهاند؛ اين زندانها تحت نظر وزارت امنيت داخلي و با عنوان به اصطلاح "دفاتر زيردست " اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك آمريكا اداره ميشوند. هدف اين زندانها سلب حقوق اوليه و ابزارهايي است كه مهاجران غير مجاز در آمريكا با استفاده از آنها ميتوانند به حقوق خود برسند.
* براي محكوم كردن يك فرد تنها كافي است فكر كنيد كه وي به طور غيرقانوني در آمريكا حضور دارد
به گزارش سازمان عفو بينالملل، "جيمز پندرگراف "، مدير اجرايي دفتر هماهنگي دولتي و محلي اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك "، در كنفرانس مأموران پليس و كلانتري در آگوست 2008 اعلام كرد: "اگر شما براي محكوم كردن كسي مدارك كافي نداريد؛ اما فكر ميكنيد كه او به طور غير قانوني در آمريكا حضور دارد، ما ميتوانيم آن فرد را گم و گور كنيم. "
در ماه اكتبر سال 2009، براي اولين بار معاون وزير امنيت داخلي، "جانت ناپوليتانو "، وجود اين زندانها را به وزارت امنيت داخلي اعلام كرد؛ اما مكان آنها را علني نكرد. "جاكولين استيونس "، نويسنده مقاله 16 دسامبر در مجله "نيشن "، توانست "يك ليست ناقص " از اين زندانها را از يكي از مأموران اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك به دست آورد.
* اتاقهاي بدون نشان، تخت، دستشويي و حتي پنجره در زندانهاي مخفي آمريكا
اين زندانها داراي اتاقهاي بدون نشان و فاقد تخت، دوش، دستشويي و هر گونه پنجره به محوطه پارك اداري و فضاهاي ساختماني تجاري است. "استيونس " گزارش داد كه تقريباً 84 درصد از افرادي كه توسط اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك بازداشت ميشوند، ابتدا در اين دفاتر زيردست "سكني ميگزينند ".
* يك پاركينگ زير زميني در لسآنجلس روزانه 100 مهاجر را بدون خدمات بهداشتي، درماني و قانوني در خود جاي ميدهد
به عنوان مثال بنا به گزارش او و "آهيلان آرولانانتهام "، مدير حقوق مهاجران و امنيت ملي اتحاديه آزاديهاي شهروندي كاليفرنياي جنوبي، پاركينگ زيرزميني در ساختمان فدرال در لسآنجلس موسوم به "بي 18 " روزانه 100 مهاجر را بدون خدمات بهداشتي، درماني و قانوني در خود جاي ميدهد.
* جابهجايي دائم زندانيان مانع از پي بردن اقوام و وكلاي آنان به هويت و وضعيت آنان ميشود
متخصصين قانوني كه براي كمك به اين افراد تلاش ميكنند، اين اسيران را در حالي ديدند كه به يكديگر زنجير شده بودند. اين افراد مرتباً در خودروهاي ون بدون نشان و پنجره، ميان ساختمانهاي بازداشت درون پاركينگهاي پايينتر از سطح زمين و زندانهاي محلي جابهجا ميشوند. اين اقدام باعث ميشود تا پي بردن به هويت و وضعيت افراد بازداشت شده به شدت دشوار شود. اقوام و وكلاي اين افراد هفتهها و ماهها براي يافتن اعضاي خانوادههايشان جستجو كردهاند؛ اما به نتيجهاي نرسيدهاند.
* پرونده "مارك لايتل "، زنداني دچار اختلال دوقطبي و ناتواني در يادگيري
"استيونس " در مقاله خود به بررسي پرونده "مارك لايتل " ميپردازد؛ وي دچار اختلال دوقطبي و ناتواني در يادگيري است. او زماني كه 31 سال داشت در شهر "كاري " در ايالت كاروليناي شمالي و در يك دفتر "زيردست " در "يك محوطه پارك اداري در كنار مناطق حفاظتشده، حوضچههاي مصنوعي بزرگ و يك ساختمان محصولات انتشارات دانشگاه آكسفورد " نگهداري ميشد. وي از "بخش جرائم پزشكي يكي از زندانهاي نزديك " دستگير شده بود و دوره بازداشتش را در حالي سپري ميكرد كه به مأموران اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك التماس مينمود تا او را به مكزيك نفرستند.
* قاضي دادگاه دفاعيه "لايتل " را رد و حكم بازداشت او را "امضا " كرد
بنا به گزارشها، سند اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك از افبيآي، "لايتل " را به عنوان يك شهروند آمريكايي ميشناخت. وي ابتدا از سخن گفتن در مقابل قاضي دادگاه مهاجرت منع شد تا زماني كه مأموران ترتيبي دادند تا در شهر لومپين در ايالت جورجيا در دادگهاه حاضر شود. او هيچ نمايندگي قانوني نداشت و قاضي، يك دادستان پيشين اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك، "دفاعيه "لايتل " را ناديده گرفت... و حكم زندان او را امضا كرد ". مادر و دو برادر وحشتزده او ستونهاي خبري در مورد درگذشتههاي حوالي شهر "كاري " را جستجو كردند و در نهايت فهميدند كه او كريسمس را در "پناهگاهي براي لوس ديپورتدوس (افراد تبعيدي) " در مكزيك سپري خواهد كرد.
* شرايط زندانهاي مخفي درون آمريكا شبيه به بازداشتگاههاي اين كشور در مناطق ديگر جهان است
شرايطي كه سازمان عفو بينالملل در مورد زندانهاي مخفي آمريكا توضيح ميدهد شبيه به بسياري از بازداشتگاههاي غير اين كشور در مناطق ديگر جهان است. در حقيقت، يكي از وكيلاني كه در مورد يك مهاجر بازداشتشده فعاليت ميكرد اين زندانها و برخورد مسئولين آنها با موكلش را با برنامه توقيفهاي غير عادي واشينگتن مقايسه كرده است. مقاله "زنداني بدون عدالت " حداقل 90 نفر را معرفي ميكند كه در اين زندانها جان خود را از دست دادهاند؛ يا به دليل بدرفتاري مأموران و يا عدم رسيدگي به وضعيت پزشكي آنان.
رويداد زير كه ابتدا در گزارشي در ماه مه 2008 در روزنامه "واشينگتنپست " به چاپ رسيد بار ديگر در گزارش سازمان عفو بينالملل نيز آمده است.
* خودكشي يك زنداني در روز تولد 28 سالگياش
"جيوواني گارسيا مجيا، 27 ساله، از كشور هندوراس، در تاريخ 18 مارس 2006 جان خود را از دست داد. وي در "مركز تأديبي نيوتن كانتي " در تگزاس بازداشت شده بود. گزارشهاي داخلي نشان ميدهند كه وي در يك واحد پزشكي قرار داده شده بود؛ او در واحد با خون خود روي زمين مينوشت. با اين حال يك روانشناس در پرونده او نوشت "مشخص نيست چرا او در سلول خودكشي قرار دارد " و سپس او را به بخش عمومي زندان بازگرداندند. وي 12 روز بعد در تاريخ بيست و هفتمين تولدش خودش را دار زد. كلانتر محلي تشخيص داد كه نگهباناني كه بايد هر 15 دقيقه به او سر ميزدند، "در طول شب اين كار را انجام ندادهاند... " ".
* مكزيك، السالوادور، گواتمالا، فيليپين و چين آمار بيشترين مهاجران را در زندانهاي مخفي آمريكا دارند
مكزيك، السالوادور، گواتمالا، فيليپين و چين پنج كشوري هستند كه بيشترين تعداد مهاجران زنداني را در ساختمانهاي بازداشت اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك دارند. مقامات آمريكايي، از عدم مهارت اين افراد در زبان انگليسي استفاده ميكنند و حقوق اوليه آنان را پايمال ميكنند و يا (همچنين) با ايجاد وحشت در آنان، اين افراد را مجبور به پذيرش تبعيد ميكنند. اضطراب ذهني ناشي از شرايط بازداشتگاه بسياري را نااميد ميكند.
* دستگيري مادر 34 ساله در مقابل پسر سه سالهاش به اتهام يك دزدي جزئي
مقاله "زندان بدون عدالت " ماجراي يك زن 34 ساله مكزيكي را بيان ميكند كه جلوي خانهاش و در مقابل پسر سه ساله و "درخودمانده "اش، كه متولد آمريكا است، توسط پليس محلي دستگير شد؛ آن هم به دليل يك اتهام دزدي جزئي. وي 24 روز در زندان ماند. او اصلاً نميتوانست انگليسي صحبت كند و در مصاحبهاش با يكي از مقامات اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك مجبور شد فوراً تبعيد را بپذيرد. وي در دوران بازداشتش از ترس جدايي دائم از خانوادهاش و از دست دادن فرزندش اقدام به دار زدن خود كرد.
* همكاري قضات آمريكايي با درخواست باج از خانواده زندانيان
تلاشهاي اقوام اين افراد براي آزادي عزيزانشان و مقابله با تبعيد آنان اغلب هزينههاي گزافي در بردارد. به عنوان مثال، سازمان عفو بينالملل داستان يك مرد هندي را گزارش كرد كه در سال 1999 پس از بارها زنداني و شكنجه شدن به دليل "فعاليتهاي سياسي " به آمريكا فرار كرده بود. اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك در سال 2006 وي را دستگير و براي آزادي او سند پرداختي را به مبلغ 15000 دلار درخواست كرد. همسر وي با يك برده براي تهيه اين سند هماهنگي كرد و مرد هندي نيز خود درخواست پناهندگي كرد. وي پس از آزادي، بنا به اجبار، به مدت بيش از دو سال در تمام جلسات دادرسي مهاجرت خود حاضر شد. وي در آخرين دادرسياش به جزئيات شكنجه شدنش اشاره كرد؛ اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك پس از اين دادرسي دوباره وي را بازداشت و به حضور مقابل دومين قاضي دادگاه مهاجرت مجبور كرد. اين بار نيز قاضي يك سند پرداختي 80000 دلاري را براي آزادي وي درخواست كرد. خانواده و دوستان اين فرد، كارتهاي اعتباري خود را خالي كردند و خانههاي خود را به رهن گذاشتند تا اين مبلغ را پرداخت كنند.
* پيروي دولت اوباما از سياستهاي دولتهاي پيشين
حبس كردن مهاجران در آمريكا در طول ده سال اخير به شدت افزايش يافته است؛ از "ظرفيت بازداشت روزانه " 10000 نفر در سال 1996 تا بيش از 30000 نفر در حال حاضر. دولت اوباما نيز در اين زمينه سياستهاي دولتهاي قبلي را دنبال كرده است. افزايش در تعداد مهاجران بازداشتي در طول 15 سال اخير به حدي زياده بوده است كه مقامات آمريكايي مجبور شدهاند تا با حدود 350 زندان از شهرهاي ديگر و همچنين زندانهاي دولتي به منظور بازداشت مهاجران مذاكره كنند.
* همكاري مقامات آمريكايي با پيمانكارها در اين كشور براي كسب درآمد از طريق بازداشت مهاجران
سازمان عفو ملل تخمين زده است كه حدود 67 درصد از بازداشتشدگان در اين زندانها قرار دارند و ساير آنان نيز در ساختمانهاي بازداشت مخفي مهاجران و زندانهايي هستند كه توسط پيمانكار و براي كسب منافع فعاليت ميكنند؛ گفته ميشود درآمد اين زندانها به ازاي هر فرد، روزانه 60 تا 90 دلار است.
* تجارت بازداشت مهاجران غير قانوني در درون آمريكا و كشورهاي ديگر
اداره اين زندانها به عنوان يك منبع درآمد به طور روز افزوني مورد توجه دولتهاي كم درآمد قرار گرفته است. بنا به گزارش روزنامه "دنور پست " در ماه آوريل گذشته " "تري ماكتا "، كلانتر شهر "الپاسو "، منبع جديدي براي درآمد يافته است: مهاجران غير قانوني ". وي به طور متوسط فضاي زندان براي 150 مهاجر در هر شب را به اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك قرض ميدهد. او همچنين حدود 17 تن از نمايندگانش را به آموزشگاه وزارتي "پندرگراف " فرستاده است تا بياموزند كه چگونه "بدون منتظر ماندن براي مأموران فدرال، تبعيد افراد را آغاز كنند ". بنا به گزارشها، اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك هر شب به ازاي هر مهاجر 40/62 دلار همراه با مقدار مايلهاي جابهجايي به اين زندان پرداخت ميكنند. اين مبلغ ده درصد از بودجه ساليانه زندان و شهر الپاسو را معادل با 6/3 ميليون دلار تشكيل ميدهد.
* اعتصاب غذاي زندانيان در يك مركز فدرال بازداشتگاهي با تكذيب وزارت امنيت داخلي مبني بر بدرفتاري با زندانيان مواجه شد
شرايط مراكز بازداشتگاهي مهاجران روز به روز موجب افزايش عصبانيت و اقدامات شديد در اين زندانها ميشود. بازداشتشدگان اداره اجراي قوانين مهاجرت و گمرك در "مركز فدرال بازداشتگاهي واريك " در "منهتن جنوبي "، در تاريخ 19 ژانويه، دست به اعتصاب غذا زدند. بنا به گزارش روزنامه "نيويورك تايمز "، يكي از بازداشتشدگان جامايكايي در يكي از خوابگاههاي "واريك " گزارش داد كه در زندان "ناگهان غوغايي به پا شد "؛ زندانيان از پيروي از قوانين برنامهريزي شده سر باز زدند و با پخش كردن برگههايي به سياستها و اقدامات درون زندان اعراض كردند. گروه پليس ويژه اسوات (SWAT) ه محل آمد و با استفاده از اسپري اشكآور و ضرب و شتم زندانيان به اين اعتراضات پايان داد؛ اعتراضاتي كه ظاهراً به وسيله زندانياني آغاز شده بود كه از وقوع اعتراضات مشابه در زندانهاي ديگر مطلع شده بودند. برخي از زندانيان به سلولهاي انفرادي منتقل شدند و برخي نيز به مراكز بازداشت در ديگر ايالتها منتقل شدند. وزارت امنيت داخلي نيز تكذيبنامه معروف خود را در رابطه با بدرفتاري با بازداشتشدگان منتشر كرد.
خبرگزاري فارس،
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com