حمایت داریوش مهرجویی از مسعود کیمیایی

به گزارش بولتن نیوز، حرف و حدیث هایی که از هنگام جدی شدن تولید این فیلم تا پایان و نمایشش در جشنواره شنیده شد، برای نخستین بار بود که سینمای ایران شاهد این حجم از حاشیه سازی و مشکلات در ارتباط با یک فیلم سینمایی را تجربه می کرد!

با نگاهی به روزشمار و مسایل مربوط به مراحل پیش تولید، تولید و پس از تولید فیلم سینمایی «قاتل اهلی» می توان تصویری کمتر دیده شده از فضایی را مشاهده کرد که به واسطه حضور برخی از عوامل تولید به وجود آمده است.

دعواها و کش و قوس های فراوانی که پس از تدارکات تبلیغاتی قوچانی سرمایه گذار و البته تهیه کننده فیلم، در پیرامون پروژه «قاتل اهلی» انجام شد توان فکری و هنری مسعود کیمیایی به عنوان خالق و آفریننده اش، دچار مشکلاتی عدیده شد…

این قضایا با شکواییه ای که مسعود کیمیایی برای خانه سینما و شورای عالی داوری این تشکل صنفی فرستاد ابعاد تازه ای به خود گرفت.

ورود مدیر عامل خانه سینما به همراه دو تن دیگر از کارشناسان سینمایی، باعث شد تا رأی حکمیت و داوری، به نفع کیمیایی صادر شود… .

انتقاد قوچانی نسبت به طولانی شدن زمان فیلم و هماهنگی او با تدوینگر فیلم (بهرام دهقانی) برای انجام تدوین بدون حضور مسعود کیمیایی، هر چند که پس از مدتی توسط قوچانی تکذیب و اعلام شد که فیلم را تنها «راف کات» کرده اند، اما این روزها با شنیده شدن موضوع فیلم نسخه تهیه کننده (؟!) به نظر می رسد مونتاژ یاد شده نه «راف کات» بلکه «فاین کات» بوده است!

به هر حال و با ادامه برخی جوسازی های رسانه ای علیه فیلم «قاتل اهلی» قابل پیش بینی بود که سرانجام این فیلم چندان به خیر و خوشی ختم نگردد و دامنه آن تا مدت ها پس از نمایش فیلم در جشنواره نیز همچنان ادامه داشته باشد!

مهم است که با رسانه ای شدن این اختلافات و آگاهی مردم و علاقه مندانه به سینمای ایران از زیر و بم داستان پروژه «قاتل اهلی»، به قضاوت صحیح افکار عمومی از آخرین ساخته مسعود کیمیایی منجر شود، اما شکل مهم تر آن لزوم ورود مدیریت ارشد سینمایی برای پیشگیری از ادامه روند تخریبی و بازیچه قرار گرفتن اعتبار پنجاه ساله فیلمسازی چون کیمیایی است. این حکمیت و ورود مدیریتی خواهد توانست فضای امیدبخشی را در سینمای ایران پررنگ تر کند.

سینمای ایران مدت هاست که نیاز اساسی به یک بازنگری در شیوه های نظارتی دارد. با حضور مدیریت سینمایی به این مقوله، باید نگاه جدیدی به شیوه های ورود «تازه واردان» به عنوان دستورالعمل مورد استفاده قرار گیرد.

ایمن سازی فضای امید باید همراه با «سرند» کردن نحوه و شیوه های ورود افرادی به سینما باشد که احتمال دارد حضورشان هم هویت فرهنگی و هنری سینمای ایران را با خطرات جدی مواجه ساخته و زمینه را برای ورود جماعتی که بهره چندانی از «سواد سینمایی» و «منش هنری» ندارند مهیا سازد… .

این تلقی اشتباه باید و حتماً اصلاح شود که ورود افرادی که «پول» و «سرمایه» و شمارش تعداد ویلاهای خارج از کشورشان تصور اشتباهی از ارجحیت و برتری جایگاه شان به آنها بدهد به سینما باید با تابلوی ایست روبرو شود!