ايرانيان خارج نشين به سبزها محل نميگذارند
تجمع 5 نفره عناصر ضدانقلاب در مقابل سفارت ايران در لاهه هلند، يك ركورد تازه را در برپايي افتضاح از سوي اپوزيسيون رقم زد.
تجمع 5 نفره عناصر ضدانقلاب در مقابل سفارت ايران در لاهه هلند، يك ركورد تازه را در برپايي افتضاح از سوي اپوزيسيون رقم زد. هلند يكي از پايگاه هاي فعاليت ضدانقلاب در اروپا به شمار مي رود و براي تجمع ضد ايراني اخير در هلند تبليغات فراواني صورت گرفته بود.
اين نمايش به قدري افتضاح بود كه حتي اعتراض راديوزمانه (ارگان دولتي هلند براي اپوزيسيون ضد انقلاب) را هم به دنبال داشت. راديو زمانه در حالي كه عكس تجمع 5 نفره را منتشر كرده بود، با گشاده دستي نوشت: گردهمايي مقابل سفارت جمهوري اسلامي در لاهه با حضور 30 نفر [!؟] و گردهمايي دوم با حضور 100 نفر[!؟] برگزار شد. اين شمار شركت كنندگان در حالي بود كه بر پايه اطلاعات مركز آمار هلند، 32 هزار ايراني در اين كشور زندگي مي كنند. در دهه 1990 در حالي كه جمعيت ايراني ها در هلند به مراتب كمتر بود، شمار بيشتري از آنها در راهپيمايي ها شركت مي كردند و گاه تعدادشان به چند صد نفر مي رسيد. اكنون كاهش شمار شركت كنندگان به ويژه در هفته هاي اخير، ذهن بسياري از مخالفان فعال را در هلند به خود مشغول كرده است.
اين رسانه وابسته به دولت هلند به جاي اشاره به وفاداري اكثريت ايرانيان مقيم كشورهاي ديگر به كشور و نظام خود كه باعث مي شود دعوت ضدانقلاب را تحريم كنند، به توجيهات قابل تأملي متوسل شد و از قول يكي از عناصر ضدانقلاب گفت: اينكه چرا ايرانيان مقيم خارج در چنين تجمعاتي شركت نمي كنند، به نظر من خيلي بي تفاوت شده اند. چون فكر مي كنند براي آنها اتفاقي نيفتاده و بي تفاوت شده اند. چرا بايد از خانه هاي گرم شان بيرون بيايند و در جايي بايستند كه هوا سرد است! يا فكر مي كنند اگر جلوي سفارت بيايند، شايد از آنها عكس يا فيلم بگيرند و ديگر نتوانند براي تعطيلات به ايران بروند. اين در حالي است كه بسياري از آنها روزي كه به هلند آمده اند يكي از جملاتي كه به كار برده اند حتماً اين بوده كه اگر من به ايران برگردم، مرا بلافاصله زنداني و اعدام مي كنند. به خاطر همين هم موفق شده اند در هلند جواب مثبت بگيرند، ولي الان كه جواب هاي شان را گرفته اند و گذرنامه هاي هلندي در جيب شان است، همه چيز را فراموش كرده اند؛ اينجا زندگي شان را مي كنند و اصلا بي خيال همه شده اند. اين واقعاً جاي شرم دارد.
اين عضو اپوزيسيون كه براي دولت هلند كار مي كند، اضافه كرد: كشورهاي دنيا احتمالا به رژيم ايران غبطه مي خورند چرا كه مخالفاني دارد كه اين قدر بي تفاوتند!
يكي ديگر از همين مواجب بگيران دولت هلند درباره آب رفتن تعداد اعضاي اپوزيسيون در تجمعات گفت: موج نخست كساني كه به اروپا آمدند تقريباً پناهنده بودند و در گردهمايي ها شركت مي كردند اما بعدها وقتي اعلام شد پناهنده ها مي توانند به ايران برگردند، لازمه اش اين بود كه نامه هايي را امضا كنند و به نوعي «غلط كردم» بگويند. نتيجه اين بود كه به نوعي اسير جمهوري اسلامي در خارج كشور شدند. يعني حاكميت جمهوري اسلامي را در خارج از كشور هم بالاي سر خودشان حس مي كنند. جرأت اين را ندارند كه به راحتي در گردهمايي هاي اعتراضي شركت كنند يا حتي پاي يك فراخوان براي جلوگيري از اعدام در ايران را امضا كنند. حالا هم بعضي ها با عينك و گاه پوشاندن روي خود در حركات اعتراضي شركت مي كنند.راديوزمانه و اپوزيسيون همكار آن در اين گزارش توضيح نداده اند كه اگر اپوزيسيون خارج نشين تا اين اندازه بي بخار و هراسان است چگونه از هم قطاران خود توقع دارند كه به تحريك خارجي، وارد معارضه با جمهوري اسلامي شوند و براي فاكتورسازي اپوزيسيون خارج نشين، در داخل هزينه بدهند؟!
کیهان
اين نمايش به قدري افتضاح بود كه حتي اعتراض راديوزمانه (ارگان دولتي هلند براي اپوزيسيون ضد انقلاب) را هم به دنبال داشت. راديو زمانه در حالي كه عكس تجمع 5 نفره را منتشر كرده بود، با گشاده دستي نوشت: گردهمايي مقابل سفارت جمهوري اسلامي در لاهه با حضور 30 نفر [!؟] و گردهمايي دوم با حضور 100 نفر[!؟] برگزار شد. اين شمار شركت كنندگان در حالي بود كه بر پايه اطلاعات مركز آمار هلند، 32 هزار ايراني در اين كشور زندگي مي كنند. در دهه 1990 در حالي كه جمعيت ايراني ها در هلند به مراتب كمتر بود، شمار بيشتري از آنها در راهپيمايي ها شركت مي كردند و گاه تعدادشان به چند صد نفر مي رسيد. اكنون كاهش شمار شركت كنندگان به ويژه در هفته هاي اخير، ذهن بسياري از مخالفان فعال را در هلند به خود مشغول كرده است.
اين رسانه وابسته به دولت هلند به جاي اشاره به وفاداري اكثريت ايرانيان مقيم كشورهاي ديگر به كشور و نظام خود كه باعث مي شود دعوت ضدانقلاب را تحريم كنند، به توجيهات قابل تأملي متوسل شد و از قول يكي از عناصر ضدانقلاب گفت: اينكه چرا ايرانيان مقيم خارج در چنين تجمعاتي شركت نمي كنند، به نظر من خيلي بي تفاوت شده اند. چون فكر مي كنند براي آنها اتفاقي نيفتاده و بي تفاوت شده اند. چرا بايد از خانه هاي گرم شان بيرون بيايند و در جايي بايستند كه هوا سرد است! يا فكر مي كنند اگر جلوي سفارت بيايند، شايد از آنها عكس يا فيلم بگيرند و ديگر نتوانند براي تعطيلات به ايران بروند. اين در حالي است كه بسياري از آنها روزي كه به هلند آمده اند يكي از جملاتي كه به كار برده اند حتماً اين بوده كه اگر من به ايران برگردم، مرا بلافاصله زنداني و اعدام مي كنند. به خاطر همين هم موفق شده اند در هلند جواب مثبت بگيرند، ولي الان كه جواب هاي شان را گرفته اند و گذرنامه هاي هلندي در جيب شان است، همه چيز را فراموش كرده اند؛ اينجا زندگي شان را مي كنند و اصلا بي خيال همه شده اند. اين واقعاً جاي شرم دارد.
اين عضو اپوزيسيون كه براي دولت هلند كار مي كند، اضافه كرد: كشورهاي دنيا احتمالا به رژيم ايران غبطه مي خورند چرا كه مخالفاني دارد كه اين قدر بي تفاوتند!
يكي ديگر از همين مواجب بگيران دولت هلند درباره آب رفتن تعداد اعضاي اپوزيسيون در تجمعات گفت: موج نخست كساني كه به اروپا آمدند تقريباً پناهنده بودند و در گردهمايي ها شركت مي كردند اما بعدها وقتي اعلام شد پناهنده ها مي توانند به ايران برگردند، لازمه اش اين بود كه نامه هايي را امضا كنند و به نوعي «غلط كردم» بگويند. نتيجه اين بود كه به نوعي اسير جمهوري اسلامي در خارج كشور شدند. يعني حاكميت جمهوري اسلامي را در خارج از كشور هم بالاي سر خودشان حس مي كنند. جرأت اين را ندارند كه به راحتي در گردهمايي هاي اعتراضي شركت كنند يا حتي پاي يك فراخوان براي جلوگيري از اعدام در ايران را امضا كنند. حالا هم بعضي ها با عينك و گاه پوشاندن روي خود در حركات اعتراضي شركت مي كنند.راديوزمانه و اپوزيسيون همكار آن در اين گزارش توضيح نداده اند كه اگر اپوزيسيون خارج نشين تا اين اندازه بي بخار و هراسان است چگونه از هم قطاران خود توقع دارند كه به تحريك خارجي، وارد معارضه با جمهوري اسلامي شوند و براي فاكتورسازي اپوزيسيون خارج نشين، در داخل هزينه بدهند؟!
کیهان
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
