چرا لبخند و اخم مسری است؟

گروه روانشناسی: لبخند شما باعث می‌شود افرادی که در کنار شما هستند احساس بهتری داشته باشند، زیرا به صورت آگاهانه یا ناآگاهانه همراه با شما لبخند می‌زنند. شواهد نشان می‌دهد که نوعی توانایی غریزی تقلید حالت چهره افراد به ما امکان می‌دهد که با آن‌ها همدلی کرده یا حتی احساسات آن‌ها را تجربه کنیم. اگر قادر به منعکس کردن چهره دیگران نباشیم توانایی ما در درک کردن و واکنش نشان دادن به حالات آن‌ها بسیار محدود می‌شود.


 در این مقاله پاولا نیدنتال (Paula Niedenthal) و آدرین وود (Adrienne Wood) دو روان‌شناس اجتماعی دانشگاه ویسکانسین و همکارانشان توضیح داده‌اند که چگونه افراد در برخوردهای اجتماعی برای بروز واکنش‌های احساسی حالت چهره دیگران را تقلید می‌کنند.

به عنوان مثال اگر در کنار دوستی باشید که ناراحت به نظر می‌رسد، شما هم ناخودآگاه چهره غمگین به خود می‌گیرید. تقلید حالت چهره دوستتان، با یادآوری زمان‌هایی که خود شما احساس غم و اندوه داشته‌اید کمک می کند تا احساس او را بهتر درک کنید. دریافت این مفاهیم احساسی از چهره فرد مقابل تنها چند صدم ثانیه طول می‌کشد.

نیدنتال می‌گوید: "انعکاس احساس طرف مقابل در شما، باعث ایجاد نوعی قضاوت می‌شود و در نتیجه شما تصمیم می‌گیرید که به آن فرد نزدیک شوید یا از او دوری کنید. واکنش احساسی شما به چهره، با اطلاعاتی که از مفهموم آن به شما می‌دهد دید شما از آن چهره را تغییر می‌دهد."

در صورت عدم توانایی در تقلید احساسات دیگران، توانایی فرد در درک احساسات آن‌ها مختل می شود و حتی چیزی به سادگی استفاده طولانی مدت از پستانک هم می‌تواند موجب این اختلال شود. این یکی از مشکلات شایع بیمارانی است که از بیماری‌های حرکتی مرکزی یا محیطی مانند فلج صورت بر اثر سکته یا فلج بل یا حتی فلج صورت بدلیل جراحی پلاستیک رنج می‌برند. نیدنتال این نکته را نیز متذکر می‌شود که این مشکل در کسانی که دچار فلج مادرزاد هستند، مشاهده نمی شود زیرا کسی که هرگز توانایی تقلید حالات چهره دیگران را نداشته است، حتما روش دیگری را برای تفسیر احساسات توسعه داده است.

افرادی مانند افراد مبتلا به اوتیسم که دچار اختلالات اجتماعی مربوط به تقلید و یا تشخیص احساسات هستند مشکلات مشابهی را تجربه می‌کنند. برخی از علائم اوتیسم مانند عدم تقلید چهره ممکن است تا حدودی به دلیل خودداری از ارتباط چشم در چشم باشد.

هدف بعدی نیدنتال این است که مکانیسم مغزی درک چهره را شناسایی کند. او می‌گوید درک بهتر ساز وکار شبیه‌سازی حسی‌حرکتی راهکارهای بهتری را برای درمان بیماری‌های مربوط به آن پیش پای ما می‌گذارد.

منبع: sciencedaily.com