کد خبر: ۲۶۳۸۶۱
تاریخ انتشار:
یولتن تئاتر (17 خرداد)؛

اجرای «سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش ویادداشت یک سینماگر بر«فهرست»

همزمان با بالاگرفتن ابهامات در برگزاری جشنواره تئاتر مقاومت، اجرای هنرمندان نمایش های «سینماهای من» با حضور «مسعود کیمیایی» و «فهرست» برگزار شد و این درحالی است که «رضا فیاضی» از مشکلات «زن و شوهری با قامت متوسط» گفت.
«سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش و یادداشت یک سینماگر بر «فهرست»
گروه موسیقی، حرف‌های حفیظ‌الله رفیعی در رابطه با نحوه جدید برگزاری جشنواره بسیار خوب و زیبا هستند، اما آیا این این حرف‌های زیبا به صورت گسترده و جریان ساز عملیاتی می‌شوند؟

به گزارش بولتن نیوز، ابهام جدید در نحوه برگزاری جشنواره تئاتر مقاومت، گزارشی از عدم حضور «اندیشه فولادوند» و تعطیلی موقت نمایش «ایرلند نباید جای بدی هم باشه»، آغاز اجرای نمایش «سینماهای من» به کارگردانی «محمد رحمانیان» و به افتخار «مسعود کیمیایی»، اظهارات «رضا فیاضی» درباره مشکلات «زن و شوهری با قامت متوسط» و درنهایت یادداشت «امید بنکدار» درباره نمایش «فهرست» به کارگردانی «رضا ثروتی» سرخط مهمترین اخبار «بولتن تئاتر» امروز هفدهم خردادماه را به خود اختصاص داد.

برای مشاهده دیگر اخبار فرهنک و هنر اینجا کلیک کنید!

ابهام جدید در نحوه برگزاری جشنواره تئاتر مقاومت

روز گذشته پس از یادداشتی مبنی بر شرایط نامعلوم پانزدهمین جشنواره تئاتر مقاومت و احتمال برگزار نشدن این جشنواره، حفیظ الله رفیعی، مدیر عامل انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس برگزاری اعلام کرد که جشنواره در حال برگزار شدن است.

رفیعی پیش از این نیز از معطوف کردن جشنواره به سمت اجراهای عموم سخن گفته بود اما هیچگاه ساز و کار اصلی آن را بیان نکرده است، اما سوالی که ذهن اغلب هنرمندان را مشغول کرده این است که آثاری که رفیعی از آن‌ها یاد می‌کند، چگونه انتخاب شده‌اند و طی چه فراخوانی برای اجراهای عموم تئاتر مقاومت به این انجمن مراجعه کرده‌اند؟

«سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش و یادداشت یک سینماگر بر «فهرست»

آنچه مسلم است بزرگترین مشکل تئاتر کشور عدم تداوم در اجراهای عموم است و در این بین رفیعی ادعا کرده که 200 گروه نمایشی با بنیاد فرهنگی روایت ارتباط دارند، 200 گروه. این ایده که جشنواره تئاتر مقاومت به صورت اجرای عموم در طول سال برگزار شود، اتفاقی مبارک و جریان ساز در عرصه تئاتر کشور به ویژه تئاتر مقاومت است، اما مسئله اصلی اینجاست که آیا بنیاد فرهنگی روایت به تنهای قدرت پشتیبانی از این جریان عظیم را دارد؟ قرار است که گروه ها با چه شرایط با این بنیاد همکاری کنند؟ بودجه خاصی ترتیب داده شده است؟ محتواهای خاصی دیده شده؟ آیا با توجه به اینکه جشنواره پیش از این بین المللی بوده، بحث دیپلماسی فرهنگی در رابطه با اعزام گروه‌های نمایشی به خارج از کشور دیده شده است؟ و بسیاری سوالات دیگر که نیازمند پاسخگویی صریح است و این پاسخگویی البته می‌تواند در قالب همان فراخوان مرسوم صورت گیرد.

هرچند که رفیعی برگزار نشدن جشنواره تئاتر مقاومت را تکذیب کرده است و از جشنواره‌ای سیال در طول سال سخن می‌گوید، اما آنچه قابل لمس و مورد توجه است، وضعیت نامشخصی است که انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس با آن دست به گریبان است و شاید ساماندهی به این وضعیت نیازمند ورود متولی اصلی جشنواره تئاتر مقاومت، یعنی سردار نقدی است؛ رئیس سازمان بسیج مستضعفین که طی دوره‌های گذشته جشنواره همواره تاکید به سزای و تحسین‌برانگیزی در عدالت فرهنگی و پراکندگی اجراهای تئاتر با محوریت دفاع مقدس و مقاومت داشته است. آن طور که توسط رفیعی اعلام شده در آستانه پانزدهمین جشنواره تئاتر مقاومت با ساز و کاری جدید در این عرصه وارد شده است، ساز و کاری که البته باید دانست که سازمان بسیج به تنهایی نمی‌تواند آن را جلو ببرد و نیازمند همراهی عملی و نه فرمایشی نهادهایی همچون وزارت ارشاد، شهرداری تهران و حوزه هنری است.

اکنون و با اظهار نظرهای متفاوت مدیران بنیاد فرهنگی روایت و نوع پیشبرد کارها  از سوی سازمان بسیج باعث شده وضعیت جشنواره تئاتر مقاومت با هر شکلی که مدنظر سیاست‌گذاران آن هست دچار ابهامی عجیب شود، ابهامی که مشخص نیست قرار است هنرمندان و مردم را به چه سمتی سوق دهد. همان طور که پیش از این همه اشاره شد، سردار نقدی می‌تواند کلید حل مشکلات این جشنواره باشد، چراکه حرف‌های حفیظ‌الله رفیعی در رابطه با نحوه جدید برگزاری جشنواره بسیار خوب و زیبا هستند، اما آیا این این حرف‌های زیبا به صورت گسترده و جریان ساز عملیاتی می‌شوند؟

اندیشه فولادوند نیامد / نمایش تعطیل شد

تهیه‌کننده نمایش «ایرلند نباید جای بدی هم باشه» از اجرا نشدن این اثر به دلیل عدم تعهد یکی از بازیگران گروه خبر داد.

درحالی که قرار بود «ایرلند نباید جای بدی هم باشه» از 17 خردادماه در فرهنگسرای ارسباران با بازی صحنه تینو صالحی، سید جواد یحیوی، پژمان جمشیدی، فاطیما بهارمست، اندیشه فولادوند، بانی پال شومون، محمدرضا ایمانیان و الهام شعبانی(به ترتیب ورود به صحنه) به صحنه برود، آوا فیاض اعلام کرد، اندیشه فولادوند (بازیگر سینما) که قرار بود با دومین تجربه تئاتر خود در نمایش «ایرلند نباید جای بدی هم باشه» به کارگردانی فواد خراباتی حضور داشته باشد، در تاریخ 10 خرداد ماه (یک هقته پیش از آغاز اجرا) در تمرین حاضر نشد و سپس عدم تمایل خود را به ادامه این پروژه اعلام کرد.

«سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش و یادداشت یک سینماگر بر «فهرست»او افزود: عدم تعهد این بازیگر در حالی است که یک ماه با گروه نمایش تمرین کرده، عکاسی تبلیغاتی انجام داده، تست گریم انجام شده و حتی در صفحه شخصی اینستاگرام خود نمایش را تبلیغ کرده بود. همچنین با وجود قرارداد مکتوب این بازیگر، تماس‌های پی در پی عوامل اجرایی و تقاضا برای تجدید نظر وی و توضیح آنکه اگر این بازیگر نباشد در مهلت 6 روزه، امکان تعویض بازیگر و شکل گیری تمرین از ابتدا وجود ندارد و این موضوع نیازمند حداقل یک ماه دیگر تمرین است و نیز ضرر مالی تهیه‌کننده را به همراه دارد به نتیجه‌ای نرسید.

آوا فیاض، تهیه کننده این نمایش ادامه داد: با وجود بندی در قرارداد مکتوب که بازیگر را مقید می‌سازد فقط در این پروژه حضور داشته باشد و حضور وی در پروژه‌های موازی نیازمند مجوز کتبی از گروه نمایش است، خانم فولادوند نه تنها در یک فیلم سینمایی به کارگردانی محمدرضا رحمانی مشغول شدند، بلکه پس از دو هفته از شروع تمرینات بازی در سریال «تنهایی لیلا» به کارگردانی محمدحسین لطیفی را نیز پذیرفتند. با این حال با وجود کمی وقت، فشار تمرینات و تبلیغات نمایش که آغاز شده بود، گروه نمایش تمامی تلاش خود را برای هماهنگی زمان‌های فراغت محدود خانم فولادوند با 7 بازیگر دیگر انجام دادند، اما متاسفانه ایشان بعد از یک ماه تمرین با بیان دلایلی عدم تعهد خود را توجیه کردند.

او در بخش دیگری از این گفت‌وگو خاطرنشان کرد: قطعا هر بازیگری حق دارد به فکر سابقه و کیفیت کارهایی که انجام می‌دهد باشد، اما این موضوع می‌تواند قبل از عقد قرارداد مورد ارزیابی قرار گیرد نه پس از گذشت یک ماه از تمرین و در هفته ماقبل اجرا! ضمن اینکه در تئاتر به ندرت قرارداد مکتوب وجود دارد و گروه‌های تئاتری به حرف‌های شفاهی یکدیگر نیز اعتماد می کنند.

نماینده گروه نمایش درخصوص وضعیت اجرای این کار اضافه کرد: این نمایش با توجه به هماهنگی سالن و تغییر در زمان اجرا احتمالا وقفه‌ای یک یا دوماهه خواهد داشت که به لحاظ حقوقی پروژه‌ای جدید محسوب می‌شود و متاسفانه احتمال دارد به جز خانم فولادوند تغییرات دیگری نیز در گروه بازیگری به وجود بیاید، چون برخی از بازیگران به پروژه‌های دیگر تعهد دارند.

او همچنین از تعطیل شدن این پروژه و بر باد رفتن زحمات گروهی 20 نفره ابراز تاسف و بیان کرد: گروه اجرایی از تمامی تماشاگران و هنردوستان بابت این اتفاق پوزش می‌طلبد.

این درحالی است که تا این لحظه «اندیشه فولادوند» نسبت به حواشی به وجود آمده در این خصوص واکنشی نشان نداده است.

نمایش«ایرلند نباید جای بدی هم باشه» که برگردانی است از نمایشنامه "چلاق آینیشمان" نوشته مارتین مک دونا و ترجمه زهره جواهری قرار بود به کارگردانی فواد خراباتی از 17 خرداد ماه تا 2 مرداد 93 در سالن بزرگ فرهنگسرای ارسباران به روی صحنه برود.

آوا فیاض و تیوال (تهیه کننده)/خسرو نقیبی (دراماتورژ)/کیانوش اخباری (مدیر هنری)/سارا شاهرودیان (دستیار کارگردان)/ارشام مودبیان (آهنگساز)/امیرحسین دوانی (طراح صحنه)/الهام شعبانی(طراح لباس)/تینا بخشی(طراح گریم)/سینا افشار(طراح پوستر و بروشور)/امیر حسین بزرگ زادگان(عکاس)/دنیا راد(ساخت فیلم پشت صحنه)/کمیل بابایی و پیمان لسان(گروه تولید)/مریم پوراحمدی (مدیر روابط عمومی)/تبلیغات(گروه هنری پاسپارتو) سایر عوامل این نمایش بودند.

با تجلیل از صنف لابراتوار فیلم؛ «سینماهای من» به افتخار مسعود کیمیایی به صحنه رفت
نمایش «سینماهای من» به نویسندگی و کارگردانی محمد رحمانیان شامگاه ۱۶ خردادماه با حضور هنرمندان سینما و تئاتر و چهره هایی چون مسعود کیمیایی به صحنه رفت.

شامگاه ۱۶خردادماه نمایش «سینماهای من» میزبان هنرمندان سینما و تئاتر بود. این نمایش که در ۴ اپیزود به صحنه رفت، روایتی نوستالژیک از سالن های سینما و فیلم های اکران شده در این سینماها بود. 

«سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش و یادداشت یک سینماگر بر «فهرست»

در هر کدام از این اپیزودها که در مقطع زمانی متفاوتی نسبت به یکدیگر روایت می شد، از برخی فیلم ها و بازیگران سینمای ایران و جهان یاد شد؛ از فیلم هایی چون «شهر موش ها»، «پاتال و آرزوهای کوچک»، «دزد عروسک ها» تا فیلم هایی چون «هامون»، «باشو غریبه کوچک»، «سرب»، «ناخدا خورشید»، «افق» و «کانیمانگا» و از بازیگرانی چون فخری خوروش، هما روستا، زنده یاد رقیه چهره آزاد، سوسن تسلیمی، پروانه معصومی، فاطمه معتمدآریا و فریماه فرجامی تا آلن دلون، مارلون براندو، برژیت باردو و رابرت ردفورد.

بیان دیالوگ های برخی از فیلم های ایرانی و خارجی و همچنین ذکر سخنان و اشعاری از احمدرضا احمدی، زنده یاد محمدعلی سپانلو و مرحوم بیژن الهی از دیگر موضوعات نوستالژیک نمایش «سینماهای من» بود.

در راستای تقویت فضای نوستالژیک اثر، برخی قطعات موسیقایی و نوستالژیک مربوط به آثار سینمایی با نوازندگی پیانو توسط سامان احتشامی اجرا شد.

در پایان اجرای نمایش «سینماهای من» در شامگاه ۱۶ خردادماه، محمد رحمانیان روی صحنه رفت و گفت: اجرای امشب برای من اجرای سختی بود زیرا در مقابل هنرمندان با سابقه نمایش را به صحنه بردیم. 

وی در ادامه ضمن تشکر از صنف کارگردانان، بازیگران و طراحان صحنه سینما، از اعضای صنف لابراتوار فیلم و تلاش این صنف در سینمای ایران قدردانی کرد و خواستار حضور اعضای این صنف بر روی صحنه شد. 

تورج منصوری در حین حضور اعضای صنف لابراتوار فیلم بر صحنه سالن، تاکید کرد: اگر تلاش این عزیزان در پشت صحنه سینما و نگهداری از فیلم ها نبود، ما نمی توانستیم آثار سینمایی مان را به دیگران نشان دهیم.

در ادامه اکبر عالمی که به عنوان یکی از فعالان عرصه لابراتوار فیلم روی صحنه رفته بود، ضمن اینکه احساساتی شده بود، یادآور شد: ما با دیدن «سینما پارادیزو» صدها بار گریه کردیم اما امشب با قلم محمد رحمانیان و بازی ستارگان درخشان این نمایش، شبی متفاوت برای من و هم نسلان من رقم خورد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه رحمانیان از فیلم هایی در این نمایش استفاده کرده که برای نسل جوان و حتی دانش آموختگان مقطع دکترا نیز نا آشناست نظیر فیلمی از آربی اوانسیان که از آثار موج نوی سینمای ایران بود، این نگاه را از ویژگی های نمایش «سینماهای من» دانست.

عالمی در پایان سخنان خود گفت که رحمانیان در این اثر نام مبارک مسعود کیمیایی را به کار برده است. رحمانیان نیز در ادامه این سخن اکبر عالمی، از عبارت «نام مبارک مسعود کیمیایی» استفاده کرد و از حاضران در سالن خواست تا به افتخار کیمیایی، این کارگردان با سابقه سینمای ایران را تشویق کنند.

ابوالحسن داوودی، تهمینه میلانی، محمد نیک بین، مسعود فروتن، سیروس الوند، بهزاد عبدی، غلامرضا موسوی، یدالله صمدی، محمد آلادپوش، سیف اله صمدیان، فرشته صدرعرفایی، مرضیه برومند، جواد طوسی، رسول صدرعاملی، محمد متوسلیانی، محمد سریر، بهرام عظیمی و پولاد کیمیایی از جمله مهمانان اجرای «سینماهای من» در شامگاه ۱۶ خردادماه بودند.

رضا فیاضی: مشکلات «زن و شوهری با قامت متوسط»/ بازیگری که در حسرت نقش ماند

رضا فیاضی با اشاره به اجرای نمایش «زن و شوهری با قامت متوسط» با حضور حامد بهداد و میترا حجار در آینده ای نزدیک در تالار استاد انتظامی از علاقه به اجرای نمایش «لیرناشاه» سخن گفت.

رضا فیاضی بایزگر و کارگردان تئاتر و تلویزیون درباره روی صحنه بردن نمایش «زن و شوهری با قامت متوسط» گفت: اجرای نمایش «زن و شوهری با قامت متوسط» که از نوشته های خودم است طبق مذاکراتی که با خانه هنرمندان انجام شده قرار است در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان به صحنه برود. در حال حاضر مقدمات در حال انجام است اما هنوز زمان اجرای این نمایش مشخص نشده است.

«سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش و یادداشت یک سینماگر بر «فهرست»وی ادامه داد: این اثر نمایشی دو پرسوناژ دارد و برای بازی با حامد بهداد و میترا حجار صحبت کرده ام. در حال حاضز زمان اجرای این نمایش باید با هماهنگی که با حامد بهداد و البته سالن استاد انتظامی صورت می گیرد، تعیین شود. امیدوارم که شرایط کاری بهداد برای حضور در این اثر نمایشی مناسب باشد.

بازیگر سریال «قصه های تابه تا» درباره داستان این نمایش توضیح داد: نمایش «زن و شوهری با قامت متوسط» درباره زندگی زن و شوهری است که معضلاتی دارند. این دو سال ها در کنار هم زندگی می کنند اما هیچ اتفاقی در زندگی شان نمی افتد و در روزمرگی روزگار می گذارنند. بحران آخر داستان از اینجا آغاز می شود که ماشینی قرار است بیاید و آنها را با خود به جایی ببرد...

فیاضی درباره نمایشنامه دیگری که نوشته و آماده انتشار دارد، بیان کرد: نمایشنامه «لیرناشاه» را همچون «زن و شوهری با قامت متوسط» آماده انتشار دارم. این اثر نمایشی کاری پر پرسوناژ است و هادی مرزبان نیز علاقمند بود آن را روی صحنه ببرد که به دلیل شرایط مالی نامناسبی که این روزها در تئاتر وجود دارد، ترجیح داد نمایش دیگری را اجرا کند. خودم هم سال هاست که علاقمند هستم این نمایش را به صحنه ببرم اما متاسفانه شرایط به گونه ای است که نمی توان به راحتی این نمایش را اجرا کرد.

این بازیگر تئاتر درباره داستان نمایش «لیرناشاه» گفت: در این نمایش زندگی بازیگری به تصویر کشیده می شود که در دوران جوانی ایفای نقش «شاه لیر» به او پیشنهاد می شود اما علی‌رغم اینکه او برای این نمایش تمرین زیادی می کند اما بازیگر دیگری را جایگزینش می کنند. سال ها بعد که او به بازیگر معروف و ثروتمندی تبدیل شده هنوز در حسرت ایفای نقش شاه لیر است اما این بار می خواهد این نقش را در زندگی واقعی اش ایفا کند دریغ از اینکه خودش ویژگی های شاه لیر را پیدا کرده اما اطرافیانش مثل اطرافیان و دختران شاه لیر عمل نمی کنند.

وی در پایان درباره دیگر فعالیت هایش متذکر شد: به تازگی به جمع بازیگران سریال تلویزیونی «کیمیا» به کارگردانی جواد افشار پیوسته ام که قرار است در خارج از کشور با این گروه همراه باشم. تصویربرداری قسمت های خارج از ایران احتمالا در تاجیکستان انجام می شود و گروه نیز به زودی راهی خواهند شد.

امید بنکدار از «فهرست» نوشت؛ لذت شرکت در یک آیین کهن در جغرافیایی دور و ناشناخته
امید بنکدار کارگردان سینما و تلویزیون در یادداشتی عنوان کرد نمایش «فهرست» و دیگر آثار رضا ثروتی لذت شرکت در یک آیین کهن در جغرافیایی دور و ناشناخته را به مخاطب منتقل می کند.

نمایش «فهرست» به کارگردانی رضا ثروتی اجرای رسمی خود را از امروز یکشنبه ۱۷ خرداد ماه در تالار حافظ آغاز می کند. این نمایش برداشتی آزاد از نمایشنامه «فهرست» اثر تادئوش روژویچ و برگردان محمدرضا خاکی است. «فهرست» روایت رهبر ارکستری است که درصدد ساخت قطعه‌ای برای مردگان است؛ قطعه‌ای که او را به انزوا می‌کشاند و با مردگانش مواجه می‌کند.

به بهانه اجرای این اثر نمایشی امید بنکدار کارگردان سینما و تلویزیون یادداشتی را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است.

«سینماهای من» به افتخار کیمیایی، غیبت «اندیشه فولادوند» در یک نمایش و یادداشت یک سینماگر بر «فهرست»«از بابک حمیدیان همیشه سپاسگزارم. نه فقط به خاطر اخلاق حرفه ای و روحیه خاص و نازک بینی اش به بازیگری و هنر و نه حتی به خاطر تجربه خوشایند همکاری مان در دو پروژه مختلف. بیشتر به این خاطر که با دعوتش لذت تماشای نمایش «مکبث» را مدیون او هستم. دِین بزرگ ترم به او بابت آشنا شدنم با رضا ثروتی است؛ کارگردانی که آفاق تازه ای از هنر نمایش را به رویم گشود و پس از «مکبث» همواره منتظر اجرای کار بعدی اش بوده ام و به عنوان یک مخاطب مشتاق به تماشای کارهایش نشسته ام.

استفاده خلاقه از نور و صدا و موسیقی، حضور درخشان عنصر تخیل، بازی های فرارئالیستی و اعجاب آور بازیگران و فضاسازی منحصر به فرد نمایش های ثروتی تجربه ای شگفت انگیز است که تاکنون مانندش را ندیده ام. جهانگرد جوانی که از اروپا به ایران آمده بود، می گفت که همه چیز را می شود تعریف کرد و عکس گرفت اما احساسی که از بودن در فضاهای باستانی ایران داشته ام نه در عکس و نه در کلام قابل بیان نیست. نمایش های رضا ثروتی هم به نوعی همین کیفیت را دارند: تا در سالن حاضر نشده و روی صندلی ننشسته باشی و جادوی نمایش تو را مسحور نکرده باشد نمی توانی آن احساس را تجربه کنی. آن احساس غریب و لذتبخشی که شاید بتوان به شرکت در یک آیین کهن در جغرافیایی دور و ناشناخته تشبیهش کرد.

از بابک حمیدیان همیشه سپاسگزارم و همین طور از رضا ثروتی برای این که کار می کند، می کوشد، می نویسد، تصویر می آفریند و نمایش می سازد. برای این که در هر نمایش چالش تازه ای می آزماید و تجربه های پیشین اش را به بازی می گیرد و از آنها فراتر می رود. برای این که از بازیگرانش کنش ها و رفتارها و ژست هایی استخراج می کند تا محدوده های توانایی شان را به نامحدودیت تبدیل کند.

این بار با نمایش «فهرست» او بزرگترین چالش خود را به صحنه آورده است. معرفی چند ده بازیگر مستعد و توانا و حیرت‌آور با بازی هایی که در یاد خواهد ماند و عبور از مرزهایی که حتی مرگ را هم در بر می گیرد.

رضا ثروتی عزیز همیشه از تو سپاسگزارم. عاشقانه تحسینت می کنم و در عین حال از تو بیزارم! چرا که آنچه می آفرینی بی تردید غبطه برانگیز است ...»

انتهای پیام /

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین