چند نفر از زنان و مردان ایرانی با غیرایرانی ها ازدواج می کنند؟

گروه اقتصادی،تهرانی ها و استان های مرزی، در صدر ازدواج با اتباع بیگانه هستند. براساس آمار سازمان ثبت احوال کشور، سال گذشته، 1409 نفر از زنان و مردان ایرانی با غیرایرانی ها ازدواج کرده اند. البته به گفته کارشناسان، بیشترین میزان ازدواج‌های بدون پروانه زناشویی با اتباع بیگانه در مناطق مرزی و دورافتاده است که عدم اطلاع از قوانین مهم‌ترین عامل در وقوع این نوع ازدواج‌هاست.

به گزارش بولتن نیوز،علی اکبر محزون، مدیرکل دفتر اطلاعات آمار و جمعیتی و مهاجرت سازمان ثبت احوال کشور می گوید: «براساس آمارهای جمع آوری شده پایگاه اطلاعات جمعیتی کشور، ازدواج زنان ایرانی با مردان غیر ایرانی که در داخل کشور هستند در سال 92، 749 مورد به ثبت رسیده است که این آمار نسبت به آمار کل ازدواج های انجام شده در سال گذشته یک به هزار است.»

به گزارش مهر، استان های مرزی بیشترین آمار این ازدواج ها را به خود اختصاص داده اند بطوریکه تهران به دلیل جمعیت بالا با 164 مورد، خوزستان با 69 مورد، خراسان رضوی با 66 مورد، قم بدلیل مهاجرتهای غیر ایرانی با 61 مورد و آذربایجان غربی با 51 مورد بیشترین ازدواج های زنان ایرانی با اتباع خارجی را به خود اختصاص داده اند. به عبارتی تنها در پنج استان کشور، 411 زن ایرانی با مرد غیرایرانی ازدواج کرده اند. از میان بیشترین ازدواجهای زنان ایرانی با اتباع بیگانه یعنی  170 مورد در سن 30 تا 34 سالگی و 150 مورد آن هم در سن 25 تا 29 سالگی به ثبت رسیده است. ازدواج بیشتر مردان غیر ایرانی هم تقریبا در همین رنج سنی می گذرد. 151 مورد آن در سن 30 تا 34 سال و 131 مورد نیز در سن 25 تا 29 سال انجام شده است.

این در حالی است که پیشتر براساس گزارش های منتشر شده، گفته می شد در سال 90 حدود 500 هزار ایرانی با اتباع خارجی ازدواج کرده‌اند که از این آمار حدود 300 هزار نفر زن و مابقی مردان بوده اند. اما مشکل اساسی در این میان، ثبت قانونی نشدن و پیامدهای منفی زیاد این ازدواج هاست.

طبق آمار رسمی سال 90، فقط ۳۰ هزار زن ایرانی با مردان افغانی ازدواج کرده اند که اگر به آمارهای غیررسمی استناد شود این تعداد ازدواج ها بیشتر هم می شود. البته از سال ۸۵ ازدواج اتباع خارجی با دختران و زنان ایرانی می باید با اجازه وزارت امور خارجه ایران انجام شود و این همان جنبه روشن و معلوم قضیه است. در حالی که تعداد زیادی از این ازدواج ها ثبت نمی شود.

با این حال براساس گزارش سازمان ثبت احوال، آمار ازدواج مردان ایرانی با زنان غیرایرانی هم اعلام شده است. به این ترتیب، سال گذشته 660 مورد ازدواج مربوط به مردان ایرانی با زنان اتباع بیگانه به ثبت رسیده است. خراسان رضوی با 108 مورد، خوزستان با 87 مورد، تهران با 73 مورد ، ایلام با 42 مورد و استان گلستان با 41 مورد بیشترین ازدواج ها ی مردان ایرانی با زنان بیگانه را به خود اختصاص داده اند. یعنی تقریبا نصف ازدواج مردان ایرانی با زنان غیرایرانی تنها در پنج استان کشور اتفاق افتاده است.

با یک حساب سرانگشتی، جمع 749 زن و 660 مرد ازدواج کرده با غیرایرانی ها، حدود 1409مورد می شود. در هر حال، به گفته محزون، در 200 مورد از این ازدواجهای ثبت شده مردان 25 تا 29 سال و 157 مورد هم مردان 20 تا 24 سال سن و زنان غیر ایرانی نیز در 217 مورد 20 تا 24 سال سن داشتند.

اما مشکل ازدواج این گروه ها زمانی شروع می شود که به گفته مدیرکل دفتر اطلاعات آمار و جمعیتی و مهاجرت سازمان ثبت احوال کشور فرزندان حاصل از این ازدواج ها به دلیل غیر ایرانی بودن از شناسنامه و تبع آن از حقوق شهروندی محروم هستند و تابعیت ایرانی نمی توانند داشته باشند.

با این حال، در سال ۸۵ مجلس شورای اسلامی طرحی را تحت عنوان «تابعیت ایرانی فرزندان حاصل از ازدواج مادر ایرانی و پدر خارجی» در دستور کار خود قرار داد. براساس قانون تعیین تکلیف فرزندان حاصل از زنان ایرانی و مردان خارجی که در سال 85 از سوی نمایندگان مجلس به تصویب رسید  فرزندان حاصل از ازدواجها باید تا سن 18 سالگی صبر کنند و پس از آن یکسال مهلت دارند که برای تابعیت ایرانی و دریافت مدارک و شناسنامه اقدام کنند اما تا قبل از این سن از مدرسه، آموزش، خدمات سلامت ، بیمه و ... محروم هستند.

یعنی این بچه ها تا سن هجده سالگی بی سواد باقی می مانند و هیچ بیمه ای هم برای درمان آن وجود ندارد. در حالی که سال 90، اداره کل اتباع خارجی استانداری تهران اعلام کرد، «۳۲ هزار کودک بدون هویت و شناسنامه حاصل ازدواج زنان و دختران ایرانی با اتباع بیگانه» در کشور وجود دارد. به این ترتیب، 32 هزار کودک تا سن هجده سالگی از درس خواندن و بیمه و آموزش محروم می مانند.

این کودکان که اغلب از پدران افغانی هستند نه شناسنامه دارند و نه می توانند تابعیت ایرانی داشته باشند و از هیچ حقوق قانونی برخوردار نیستند. بسیاری از این کودکان پدرانشان در افغانستان به سر می برند و هیچ تعهدی نسبت به آن ها ندارند.

جامعه شناسان هشدار می دهند از نظر تابعیت، حداکثر مردان خارجی ازدواج کرده با زنان ایرانی را مردان تبعه افغانستان و سپس اتباع عراقی تشکیل می دهند. آنان بر این باورند که وجود بحران‌های اجتماعی و سیاسی در این کشورها و بازبودن درهای کشور بر روی مهاجران و آوارگان از عوامل عمده مهاجرت وسیع و گسترده این افراد به ایران بوده که متاسفانه به علت تداوم بحران در کشورهای مبدا، فراهم‌بودن شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در ایران، حضور مهاجران در کشور تداوم پیدا کرده و زنان ایرانی به گمان رسیدن به آرزوهای واهی، تن به ازدواج با این افراد می دهند.