آيا نگین‌ها به چشم آسیب می‌زنند؟

مجله سیب سبز: از وسايل زيبايى که در چند سال اخیر رونق زیادی پیدا کرده و در کشور ما هم به مرور طرفداران خاص خود را پیدا کرده‌ است نگین‌ها هستند؛ نگين‌هایی که روى پوست صورت، ناخن، دندان و حتی چشم کاشته می‌شوند. این نگین‌ها به شكل‌ها و جنس‌هاى مختلفی وجود دارند ولی عمدتا جنس آنها برليان، كريستال و طلا  است تا ریسک حساسیت را به حداقل برسانند، البته این نگین‌ها هم مانند تمامی زیورآلات، با قیمت‌ها و هزینه‌های مختلف و از نظر کیفی در محدوده وسیعی قابل تهیه هستند، هرچند جنس نگین به موضع مورداستفاده هم بستگی دارد. در اینجا می‌‌خواهیم درمورد کاشت نگین در سه موضعی که این روزها توجه بیشتری را به خود معطوف کرده، صحبت کنیم؛ دندان، لب و چشم. در ابتدا توضیحاتی را درمورد روش کاشت و جنس نگین‌‌ها گفته‌ایم و در ادامه نظر پزشکان متخصص را درمورد کاشت این نگین‌ها جویا شده‌ایم.

جواهر یا نگین چشم از ماده‌ای خنثی ساخته شده تا هیچ‌گونه حساسیتی به وجود نیاید. اندازه نگین چشم حدود 5/3 میلی‌متر است و قوسی مشابه انحنای کره چشم دارد. در جهان جواهر چشم در انواع و اشکال مختلفی وجود دارد. مثلا در ایران در بیمارستان چشم پزشکی نور،  نگین‌های چشمی به اشکال قلب، ستاره و کلید سل وجود دارد که می‌توان در چشم قرار داد.

عمل جراحی قرار دادن نگین در چشم تحت بی‌حسی موضعی (قطره بی‌حس کننده)، با حفظ شرایط استریل و با استفاده از میکروسکوپ جراحی انجام می‌شود و زمان عمل کمتر از 10 تا 15 دقیقه است. بعد از عمل، به مدت یک هفته از آنتی‌بیوتیک موضعی استفاده می‌شود. طی هفته اول بعد از عمل، چشم در اطراف نگین کاشته شده کمی قرمز خواهد بود. بعد از دو تا سه هفته سفیدی چشم معمولا به حالت عادی باز می‌گردد. همچنین توصیه می‌شود تا یک ماه بعد از عمل،  از لنز تماسی استفاده نشود.

1. از آنجایی که بافت شفاف و سطحی چشم (ملتحمه) کاملا نگین را می‌پوشاند، احتمال آلودگی میکروبی آن بسیار کم است اما در هر صورت، به هر علت و در هر زمان که لازم باشد، چشم‌پزشک به‌راحتی و بدون هیچ‌گونه عارضه‌ای می‌تواند نگین را خارج كند.2. جواهر یا نگین چشم کوچک‌ترین اخلالی در فعالیت عادی چشم ایجاد نمی‌کند. همچنین برخی افراد تصور می‌کنند که قرار دادن جواهر در چشم باعث می‌شود تا فرد همواره در چشم خود احساس ناراحتی و وجود جسم خارجی داشته باشد، اما از آنجا که جواهر در زیر ملتحمه قرار می‌گیرد، به هیچ عنوان احساس ناراحتی نخواهد داشت.3. یک نکته مهم را فراموش نکنید: جواهر یا نگین چشم باید توسط چشم‌پزشکی که در این زمینه تجربه کافی دارد در چشم شما قرار داده شود.

جواهر یا نگین در زیر سطحی‌ترین لایه سفیدی چشم که ملتحمه یا conjunctiva نام دارد، قرار داده می‌شود. ملتحمه همان لایه نازک و شفافی است که روی سفیدی چشم را می‌پوشاند و رگ‌های ریز خونی در آن دیده ‌می‌شود. این محل کاشت بسیار سطحی است و درنتیجه بدن نگین را به‌عنوان یک جسم خارجی شناسایی نمی‌کند. همچنین از آنجا که عضلات مرتبط با حرکت چشم بسیار عقب‌‌تر از موضع نگین یعنی ملتحمه هستند، این نگین‌ها هیچ خللی در حرکت چشم به وجود نمی‌آورند. علاوه بر اینها معمولا نگین را از جنس‌هایی خنثی انتخاب می‌کنند که حساسیت‌زا نباشند. با همه اینها نمی‌توان گفت که این کار بدون هیچ‌گونه عوارضی است. به هر صورت وقتی ملتحمه باز می‌شود تا نگین در آن قرار داده‌ شود کار پرریسکی است و توصیه نمی‌شود. باید یادمان باشد که چشم مثل دست یا پا نیست که اگر آسیبی به آن وارد شود به‌راحتی بهبود پیدا کند.

نگین‌ها جنس و شکل‌های متفاوتی دارند. این نگین‌ها از جنس طلا، کریستال‌های گران‌قیمت و کریستال‌های ارزان‌قیمت، اشکال پلاستیکی تزئینی و براق هستند که هر کدام به نحوی نمای زیبایی به لبخند می‌دهند.

بعضی نگین‌ها كریستالی هستند (سفید یا رنگی). این‌گونه نگین‌ها یك سطح صاف در زیر دارند كه از آن سمت توسط چسب‌های مخصوص به سطح دندان می‌چسبد. از انواع دیگر نگین‌ها نمونه‌های طلاست كه به اشكال متفاوت فرم داده شده‌اند كه بنا به سلیقه شخصی انتخاب می‌شوند. بعضی دیگر از آنها، نگین به همراه طلاست كه در وسط شكل خاصی از جنس طلا یك نگین كریستال وجود دارد. 

نگین‌هایی را که قصد دارید روی دندان‌تان بچسبانید، از شرکت‌های سازنده معتبر و تایید شده، تهیه کنید. «بازار کاوه» در ایران که بورس لوازم دندانپزشکی در ایران است، مکانی است که شما می‌توانید در آن  مجموعه‌ای از نگین‌ها در رنگ‌ها و جنس‌های گوناگون و ساخت شرکت‌های مختلف را پیدا کنید. فراموش نکنید که کیفیت نگین و جنس کریستال آن در ظاهر زیبای آن، دوام و بهداشت آن موثر است. اگر در خرید نگین تخصص ندارید، می‌توانید از دندانپزشک‌تان بخواهید که این نگین را برای‌تان تهیه کند.  

برای چسباندن نگین نیازی به تراش دندان وجود ندارد و فقط نگین با چسب ویژه به سطح دندان می‌چسبد. در این روش نگين يا به‌صورت يكبار مصرف يا به مدت زمان طولاني چسبانده می‌شود. آنهايي كه يكبار مصرف هستند، به‌مدت ۶ ماه تا يك‌سال كارايي خواهند داشت و افراد مي‌توانند اين نوع نگين‌ها را توسط يك وسيله نوك تيز از دندان جدا سازند، ولي نگين‌هايي كه به صورت دائمي روي دندان نصب مي‌شوند، فقط بايد توسط پزشك متخصص جدا شوند، در غير اين صورت به دندان‌ها آسيب جدي وارد مي‌شود.

كاشت نگين به بافت دندان آسيبي نمي‌رساند اما به مرور زمان باعث پوسيدگي دندان مي‌شود. نگين‌هايي كه روي دندان كار گذاشته مي‌شوند، دارای انواع و اقسام هستند، جنس آن‌ها بستگي به انتخاب و سليقه افراد دارد.  استفاده از ژل اسيد فسفريك از عوارض كاشت نگين روي دندان‌هاست چراکه اين اسيد باعث آسيب رساندن به ميناي دندان شده و به‌تدريج باعث تغيير رنگ دندان مي‌شود.  نازك شدن ميناي دندان يكي ديگر از عوارض کاشت نگين است و مشاهده شده‌ که کاشت نگين در بعضي موارد ترك‌هاي ميكروسكوپي را ايجاد مي‌كند كه باعث شكستگي دندان مي‌شود. نگين کاشته شده روي دندان با مسواك زدن از بين نمي‌رود و بايد توسط دندانپزشك برداشته شود در غير اين صورت ممکن است باعث شکستگي دندان شود. مهم این است که مردم بدانند کاشت نگين توسط آرايشگران غيرمجاز است و می‌تواند عوارضی را به همراه داشته باشد.

این روزها قرار دادن حلقه‌هايي در مرکز لب پاييني، محبوب بعضی از جوان‌هاست. البته گاهي اين زيورآلات در گوشه لب فوقاني نيز کار گذاشته مي‌شود، اما باید بدانید سوراخ کردن‌های مرتبط به دهان(Oral Piercing) مانند سوراخ کردن لب و زبان  برای سلامت خطرناک است چون دهان حاوی میلیون‌ها باکتری است و عفونت‌ها و تورم در دهان خصوصا هنگامی که زبان سوراخ شود، رخ می‌دهد.

محققان انجمن دندانپزشکی آمریکا نسبت به خطرات بالقوه سوراخ کردن‌های دهانی هشدار داده‌اند و عوارضی که انجام این کار می‌تواند درپی داشته باشد را این‌گونه برشمرده‌اند:

آسیب به لثه‌ها، ترک خوردن یا خراشیده شدن دندان‌ها یا آسیب به دندان‌های پر کرده

حساسیت به فلزات مورداستفاده در وسایلی که آویزان می‌شود

افزایش تولید بزاق که می‌تواند منجر به سرازیر شدن آب دهان شود

ایجاد خلل در گرفتن عکس‌های دندان با اشعه X

اسـتفـاده از نگــین‌های تزیینی پوستی در نواحی چون پرده بینی، شکم ، لب و کنار ابرو، خطر بروز عفونت و آلرژی را درپی دارد. در واقع این نگین‌ها همه عوارض جسم خارجی را به همراه دارند، از این‌رو سیستم ایمنی بدن در برابر این وسایل (به‌عنوان جسم خارجی) واکنش دفاعی برای دفع جسم خارجی نشان می‌دهد که این واکنش‌ها به‌صورت التهاب و ترشح محدود به آن ناحیه تظاهر می‌کند. حتی ممکن است در برخی افراد با واکنش‌های شدید سیستم ایمنی این التهاب‌ها یا به اصطلاح اگزما به سایر نقاط بدن سرایت کند. 

همچنین عفونت مقاوم به درمان یا عفونت‌های تکرار شونده از دیگر عوارض استفاده از نگین‌های پوستی است و برخی از این عفونت‌ها مانند سل پوستی غیرعادی است. اسکار یا جوشگاه ناشی از زخم از دیگر عوارض این نگین‌هاست و باید بدانید برخی پوست‌ها نسبت به زخم و جراحت واکنش غیرعادی نشان می‌دهند و محل زخم ضخیم و کلفت یا اصطلاحا کلوئیدی می‌شود که گاهی با خارش اذیت‌کننده برای فرد همراه است. ناگفته نماند که همیشه خطر انتقال انواع عفونت‌ها اعم از هپاتیت و ایدز با ورود جسم خارجی به بدن وجود دارد. یادتان نرود که چنین محل‌هایی غالبا پرخون و پر از اعصاب حسی هستند و بنابراین کاشت نگین در آنها برای فرد دردآور است.