ناشنیده های هسته ای+ اسناد تخلف حسن روحانی از نظر رهبر انقلاب

گروه سیاسی ـ علی باقری معاون امنیت بین‌الملل دبیر شورای عالی امنیت ملی در سخنانی در جمع دانشجویان دانشگاه تهران که عصر سه‌شنبه هفته گذشته برگزار شد، در نقد دیپلماسی هسته‌ای ایران در دولت اصلاحات و کتاب دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی که سال گذشته با عنوان "امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای" منتشرشده، گفت: من لازم میدانم که چند نکته را به عنوان تذکر یا یک مقدمه خیلی کوتاه عرض کنم ولی نباید برداشت اشتباه، ناصواب و بهره برداری از صحبت های من در این جلسه شود، لازم میدانم که امروز بگویم در مورد چه نمی خواهیم صحبت کنیم و در مورد چه می خواهیم صحبت کنیم.

به گزارش بولتن نیوز، وی تصریح کرد: ما با یک واقعیتی در عرصه ی سیاست خارجی مواجه هستیم که این واقعیت بیش از ده سال است که وجود دارد و در اینباره دو رویکرد، دو گفتمان و دو نگرش و نگاه به این موضوع در طول این ده سال وجود داشته و تجربه شده است.

معاون دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی کشورمان افزود: دو نگاه و نگرش حالا به تعبیری که دوستان در موضوع این جلسه قرار داده اند، سازش و مقاومت پیامدهایی داشته است، ما به دنبال این هستیم ببینیم که پیامدهای رویکرد معروف به سازش حالا هرچی که اسمش رو می خواهند بگذارند که من می گذارم همان رویکرد" مقاومت"، ارزیابی مان در این خصوص چیست و چه دستاوردی در آن زمان داشته ایم و چه دستاوردی امروز داریم.

وی با بیان اینکه باید بر این اساس، آینده‌ی پیش رویمان را طراحی کنیم، ادامه داد: در این رابطه می‌خواهیم به برخی از سئوالات و ابهاماتی که بعضا مطرح شده و یا مطرح می شود که در جامعه وجود دارد پاسخ دهم، آن هم براساس مستنداتی که وجود دارد، نه براساس دیدگاههای شخصی یا فردی، که به برخی از این سئوالات اشاره می کنم.

باقری با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری در ابتدای نوروز امسال اظهار داشت: با توجه به فرمایشات حضرت آقا در نوروز امسال در مورد اینکه دولت آینده باید مجموعه ای از نقاط قوت گذشته باشد و نقاط ضعف دولت گذشته را نداشته باشد، به نظرمن، موضوع هسته ای می تواند یک مصداق موردی بسیار خوب، زنده و شفاف باشد و ببینم که واقعا نقاط قوت کدام اند و نقاط ضعف کدام؟ و بعضا به خاطر برخی ناآگاهی ها و برخی تمایلات جناحی، برخی نخواهند پسرفتها را به عنوان پیشرفت قلمداد کنند و آن را در واقع تعامل و گفتگو و مذاکره جلوه دهند و پیشرفت ها را به عنوان سرسختی، لجاجت و یک دندگی معرفی کنند.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان تاکید کرد: خب طبیعتا وقتی که به روند گذشته نگاه کنیم موضوع ما گفتگوهای با سه کشور اروپایی که در دوران دولت اصلاحات بود، مطرح خواهد شد که مسئولیتش با دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی بوده و اگر اسمی از ایشان برده می شود به جهت مسئولیت وی و کتابی است که ایشان تالیف کرده و دستاورد ها و فضای آن موقع را ترسیم کردند و هیچ بحث شخصی با ایشان یا کس دیگری نخواهیم داشت، ممکن است در جلسه بعدی بنشینیم و بحث کنیم ولی در این جلسه بحثی نخواهیم داشت.

وی خاطرنشان کرد: یک تیمی هم همراه ایشان بود که قاعدتا آن تیم مسئولیت عملکرد خودش را خواهد داشت و آن تیم هم شناخته شده و روند کنونی نیزمشخص است که مسئولیتش با اقای دکتر جلیلی است و بحثهایی هم که مطرح می‌کنیم هیچ تعریف و تمجیدی از شخصیت ایشان نخواهد بود و تنها واقعیتی است که در صحنه وجود دارد، ولی هرچند اگر لازم باشد در مورد ایشان صحبت می‌کنیم که این در یک جلسه دیگر خواهد بود.

*ظلم به مقامات عالی نظام

وی با بیان اینکه یک سوال دیگر مطرح است که ایا روند گذشته تحت نظارت و تایید مقام معظم رهبری بوده است یا خیر، اظهار داشت: اگر تحت نظارت مقام معظم رهبری بوده به چه صورت بوده است؟ چرا که برخی افراد که در آن زمان متولی آن امور بودند تمام ناکامی های خود را برای اینکه بتوانند توجیه کنند به طور ظالمانه به مقامات عالی نظام که منظورشان مقام معظم رهبری است، منصوب می کنند که در این باره هم صحبت خواهیم کرد.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در ادامه سوالات دیگر را این‌گونه تشریح کرد: روند گذشته موفق بوده است یا خیر؟ آیا در گذشته واقعا مذاکراتی بین ایران و سه کشور اروپایی صورت گرفته است؟ در گذشته چه امتیازی از طرف اروپایی‌ها گرفته شده است؟ منافع و امنیت ملی‌مان در گذشته تامین شد یا خیر؟

باقری خاطرنشان کرد: اینها به نظر من سوالاتی است که در روند این بحث خود شما به پاسخ آن دست پیدا می کنید بدون اینکه من اشاره ای داشته باشم. اما در دو مورد من نمیخواهم صحبت کنم و ازاین جهت تاکید دارم که برداشت اشتباه نشود 1) درمورد عملکرد جناب اقای دبیراسبق شورای امنیت ملی که مسئول مذاکره با سه کشور اروپایی بودند و2) در موضوع هسته ای هم نمیخواهم عملکرد ایشان را ارزیابی کنم و عمدتا به گفتمان میپردازیم که آن گفتمان به دنبال چه بود و چه چیزی بدست آورد و چه چیزی را ازدست داد.

وی تاکید کرد: به نظرمن کاری که در دوره گذشته شد محصول دو دوره سازندگی و اصلاحات بود و هر دو باید یا به قولی افتخار کنند یا مسئولیتش را بپذیرند و دو تیم مذاکره کننده که من نمیخواهم اسم ببرم کسانی بودند که در دوره سازندگی و اصلاحات مسئولیتهای موثری در سیاست خارجی وبه طور مشخص در موضوع هسته ای داشتند و نکته دوم که نمی خواهیم به آن بپردازیم موضوع کتاب دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی است کتابی که ایشان تالیف کردند بیش از هزار صفحه در این باره مطلب نوشتند که در بحث امروز من قطعا از آن بهره برداری خواهد شد چرا که ایشون سندی را منتشر و خود مدعی ان دوره بوده اند که قاعدتا حرفهای ایشان برای خودش قابلیت استناد خواهد بود اما اینکه ایا این کتاب درست بوده که منتشر بشود یا خیر؟ و اینکه همه موارد این کتاب درست است یا خیر؟ بحثی نیست که من بخواهم در اینجا به ان بپردازیم وان بحث جای دیگری است که حالا کسانی که مسئول این کار هستند به ان خواهند پرداخت.

باقری با بیان اینکه ما دو قسمت بحث خواهیم داشت، ادامه داد: یک مروری بر روند گفتگوها در طول نزدیک به سه سال که با کشورهای اروپایی انجام شد که بررسی ما در طول این دوره مستندی است که دراین کتاب منتشر شده و هیچ بحثی خارج از آن در بحث امروز ما نیست ولی این بحث اغنایی میباشد و هیچ ادعایی مطرح نشده است و هرچیزی که پذیرفته شده است از سوی طرف مدعی این جریان براساس استنادات ما بر روی آن بحث خواهد شد.

*ناشنیده‌های هسته‌ای

باقری با بیان اینکه ما در این جلسه ناگفته ای را نداریم که بگوییم بلکه بیشتر ناشنیده ها است، تصریح کرد: وقتی شما دقت می کنید می بینید که همه‌ آنها گفته شده اما شنیده نشده است و چیز جدیدی نخواهد بود ولی واقعیت این است که در طی سیاست خارجی کشور ما وجود داشته و ما چندسالی با ان درگیر بوده ایم ونکته آخر اینکه هدف اصلی ما اینست که پرده ها را از روی ابهامات برداریم چراکه برخی مخصوصا در این ایام که به هرحال دوره ی جولان افکار مختلف سیاسی برای عرصه انتخابات است با عبارات مبهم ایجاد سوال و اشکال می کنند و در روند مقاومتی که یا خود آگاه یا ناخوداگاه بر دوران بازگشت به گذشته تاکید می کنند که یا واقعا اطلاع ندارند یا اگر عمدی هست آنها هم در این مسیر هستند.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهار داشت: ما باید واقعیات را برای جامعه نخبه خود روشن کنیم، باید روشن باشد اینکه گفته میشود مثلا خوب است 20% را داشته باشیم ولی قطعنامه نداشته باشیم، باید دید این حرف چقدر با واقعیت منطبق است.

وی تاکید کرد: ما در دوره نخست که دوره مذاکرات و تعامل ما با سه کشور اروپایی که براساس مستندات این کتاب بیش از هزار صفحه ای وجود دارد با عنوان دیپلماسی امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای بحث را جلو می بریم.

باقری اظهار داشت: موضوع هسته ای کشورمان در سال 81 با مصاحبه ای که یکی از اعضای منافقین در واشنگتن انجام داد، مطرح شد که انها ادعا کردند که ایران یک سری فعالیت های مخفی دارد که ازانجا در واقع این موضوع به عنوان یک موضوع مهم در عرصه سیاست خارجی ما مطرح شد حالا ببینیم در این روند بحثهایی که طرف مقابل ما یعنی سه کشور ارپایی مطرح کردند که تا آخر این دوره گفتگوها بوده و چه کارهایی صورت گرفته است.

وی ادامه داد: حدود یکسال بعد اروپایی ها نامه ای را به وزیر خارجه ما می نویسند و از ایشان در خواست میکنند که ایران پرتکل الحاقی را بپذیرد و کلیه فعالیتهای هسته ای خود را تعلیق کند که در 15 مرداد 82 وزرای خارجی انگلیس، آلمان و فرانسه این کار را انجام میدهند و در همین مقطع ما دو کار انجام میدهیم که، 1) نگاه مثبتمان را در این مورد اعلام می کنیم و پروتکل را توسط رییس جمهور وقت را می پذیریم و 2) برای مذاکره با آژانس اعلام امادگی می کنیم.

معاون دبیرشورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهار داشت: در 21 شهریور82 یعنی 18 روز پس ازاینکه ما یک رویکرد تعاملی نشان دادیم این سه کشور اروپایی اولین قطعنامه علیه فعالیتهای هسته ای ایران را به شورای حکام آژانس ارائه می کنند و در آن جلسه با اجماع به تصویب میرسد. (نکته مهم این است که در مجامع بین المللی یک یا چند کشور باید به اصطلاح بانی یا اسپانسر قطع نامه شوند و قطع نامه را می دهند و بقیه یا اسپانسر میشوند یا انرا همراهی میکنند و رای میدهند.)

* پذیرش همه تکالیف

وی ادامه داد: این سه کشور اروپایی بانی قطعنامه علیه ایران شدند که در یک بحث عمده به آن می پردازیم که یکی بحث تعلیق فعالیت های غنی سازی و بازفراوری است که از ایران خواسته شده و دیگری اجرای بدون قید و شرط پروتکل تا زمانیکه بخواهد تصویب شود، بعد از اینکه در واقع با رویکرد تقابلی اروپایی ها طرف ایرانی وارد مذاکره با آنها می شود نتیجه این مذاکره توافق سعد آباد می شود و توجیه می اورند، چرا با اروپایی ها مذاکره کردیم و توافق نامه سعد آباد را امضا کردیم این است که دو دلیل عمده می آورند که 1) ما می خواستیم کشور را از خطر ورود پرونده ایران به شورای امنیت برهانیم و 2) نمی خواستیم مواردی که در قطعنامه شورای حکام بود را بپذیریم و ما می خواستیم که موارد کمتر را بپذیریم چون مواردی که در شورای حکام بود بیشتر بود و ما نباید به انها تن بدهیم و بر این اساس وارد گفتگوها شدیم.

باقری خاطرنشان کرد: ایران در این توافق یکسری تعهداتی می دهد و طرف غربی هم یکسری تعهداتی می دهد، ایران تعهد اولش این است که به رژیم عدم اشاعه متعهد می شود و معاهده ان پی تی یکی مربوط به یکی ازمعاهدات عدم اشاعه است و معاهده رژیم عدم اشاعه مجموعه ای از معاهدات است که ما فقط جزو یکی از ان ان پی تی هستیم.

وی تاکید کرد: ما با این تعهد همه تکالیف مربوط به همه معاهدات عدم اشاعه را پذیرفتیم بدون اینکه از حقوق آن برخوردار باشیم و متعهد می‌شویم که پروتکل الحاقی را امضا کنیم و همچنین متعهد می‌شویم که فرایند تسریع پروتکل الحاقی را آغاز کنیم تا زمان تسریع پروتکل را اجرا کنیم و متعهد به تعلیق همه فعالیت‌های غنی سازی موارد آژانس می‌شویم و این موارد را مطرح می‌کنیم.

باقری با بیان اینکه تعهدات سه کشور اروپایی در مقابل به این شرح است، افزود: 1) شناسایی حق ایران در برخورداری از استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای مطابق معاده ان پی . تی،( دقت کنید اروپایی ها اینجا حقوق ایران در معاده ان . پی . تی را به رسمیت شناختند و حق ایران را در برخورداری از حق استفاده از انرژی هسته ای به رسمیت شناختند.)

* پیشروی غرب، عقب نشینی ایران

وی در ادامه افزود: دوم اینکه آنها متعهد می‌شوند که وضعیت کنونی توسط شورای حکام باید مورد رسیدگی قرار بگیرد و این خیلی چیز خاصی نیست و باید شورای حکام تصمیم گیری کند، و در اخر آنها می گویند ایران باید نگرانی‌های بین المللی را از جمله نگرانی این سه کشور را رفع کند در غیر این صورت سازوکار و ضابطه ای ندارد، ولی فرض کنید اگر نگرانی رفع شود، ایران می‌تواند انتظار داشته باشد که در دسترسی آسانتری به تکنولوژی‌ها پیشرفته داشته باشد و سه کشور اروپایی این سه انتظار ایران را تایید خواهند کرد.( یعنی اینکه تعهدات اروپایی ها تایید انتظار ایران در آن زمان است، نه اینکه تکنولوژی را در اختیار ایران قرار دهند.)

باقری با بیان اینکه ما دو هدف عمده از توافق سعد آباد داریم، افزود: 1)آنها تعهد بدهند در موضوع شورای امنیت که تعهدی هم ندادند 2) این بود که ما می‌خواستیم فرار کنیم از مصادیق تعلیق در قطعنامه شورای حکام که آن هم حاصل نشد، چرا؟ چون ما خودمان به عین آوردیم که تعلیق همه فعالیت های غنی سازی براساس تایید آژانس خواهد بود و آژانس هم تایید انجام داده و در واقع اگر می‌خواستیم تعلیق را انجام دهیم با آژانس طرف می‌شویم چرا رفتیم با سه کشور اروپایی طرف شدیم؟

وی تاکید کرد: در دو هفته بعد از توافق سعد آباد مقام معظم رهبری در دیداری که با کارگزاران داشتند، فرمودند " اگر قرار باشد دشمنان و مراکز قدرت زیاده خواهی کنند و سنگر به سنگر جلو بیایند و ما هم عقب نشینی کنیم این شیوه تسلیم به هیچ وجه درست نیست و اجازه چنین کاری هم داده نخواهد شد ." این دقیقا نتیجه 5 ساعت توافق سعد آباد است و آنها که در واقع مصادر می کنند نگاه رهبری را در این خصوص، جای تامل است چرا که نگاه ایشان چند روز بعد از توافق سعد آباد این بود.

باقری ادامه داد: ما توافق سعد آباد را امضا می کنیم و مسیر ادامه پیدا می کند، 19 ابان همان سال ما رویکرد تعاملی می گیریم و نامه می دهیم به آژانس که ما پروتکل را می پذیریم و 30 ابان شورای حکام آژانس این موضوع را تایید می کند که ایران نامه زده و پروتکل الحاقی را امضا می کند در واقع یک مرحله باید امضا کنند و مرحله بعد تصویب است که مرحله امضا در دولت و تصویب توسط مجلس صورت می گیرد.

معاون دبیر جلیلی تصریح کرد: 5 روز بعد یعنی 5 آذر 82 سه کشور اروپایی قطعنامه دیگری در شورای حکام علیه ما تصویب می کنند که دقیقا می شود 5 روز بعد از اینکه ما پروتکل الحاقی را امضا کردیم و شورای حکام آن را تایید کرده است که درواقع می شود رویکرد تعاملی ما برای تقابل بیشتر، از طرف مقابل این تقابل را کی انجام داده است؟ همین سه کشور اروپایی که توافق سعد آباد را امضا کرده اند نه کس دیگر.

* اروپایی‌ها اصلا تعهدی نداده بودند

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان افزود: در 27 آذرماه می رویم. در بروکسل جلسه ای که بین ایران و سه کشور اروپایی برگزار می شود دوباره چیزی دیگری تصویب می شود ما یک سری تعهدات می دهیم و آنها یکسری تعهدات می دهد، تعهداتی که در سعدآباد داده و علاوه بر آن 1)تعلیق مونتاژ سانتریفوژها،2) تعلیق آزمایش سانتریفوژها ،3) تعلیق ساخت داخلی سانتریفوژها،4) تعلیق فعالیت های غنی سازی در همه تاسیسات موجود در ایران.

ما اگر بخواهیم تعلیق کنیم عملا به این معنا خواهد بود که بازرسان آژانس باید بیایند و همه مراکز را پلمپ کنند و برای اینکه پلمپ انجام شود ما باید مراکز قطعه سازی خود را در سراسر ایران به آژانس نشان دهیم و این کاری است که مثلا شاید اگر چندین سال دستگاه‌های جاسوسی تلاش می کردند، موفق نمی‌شدند و ما آن را دو دستی تقدیم آنها کردیم.

معاون جلیلی ادامه داد: سه کشور اروپایی تعهد دادند که 1) تلاش سه کشوربرای شناساندن تلاش های ایران در جلسه آتی شورای حکام، ( این متن بروکسل برگرفته از کتاب رئیس اسبق شورای عالی امنیت ملی کشورمان است )،2). تلاش سه کشور درباره گزارش مدیر کل آژانس که در گزارش خود به شورای حکام اگر صلاح می داند طبق پادمان و پروتکل عمل کند و در اینجا است که می گویند که آیا سه کشور اروپایی اصلا تعهدی داده اند که بخواهند آن را نقص کنند چراکه اصلا بندگان خدا تعهدی نداند ولی ما تعهدات ریز و جزئی به آنها دادیم.

باقری افزود: بعد از توافق بروکسل و به روایت خوش بینانه اش تعامل از سوی ما و به روایت واقع بینانه اش عقب نشینی از طرف ما، تقابل آنها بیشتر می شود و 19 روز پس از امضای توافقنامه بروکسل سومین قطعنامه را این سه کشور اروپایی به شورای حکام برده و تصویب کردند، یعنی حداقل ما درتوافق بروکسل از آنها نمی پرسیم که آقای سه کشور اروپایی که ما داریم با شما صحبت می کنیم و توافق می کنیم حداقل شما در شورای حکام و در قطعنامه ای که می خواهند علیه ما صادر کنند رای ندهید یا حداقل شما بانی قطعنامه نباشید ولی هیچ کدام از این کارها انجام نمی شود و آنها متعهد نمی شوند.

معاون دبیر عالی شورای امنیت ملی کشورمان افزود: ما دست خودمان را در عرصه فنی بسته و همه را تعلیق و تعطیل کردیم فقط صرفا به اصطلاح داریم تعامل می کنیم اینجاست که این سوالی که مطرح کردم در ذهن شما نقش می بیند که ایا ما داریم مذاکره می کنیم و اینکه طرف مقابل، هر چه بگوید ما می‌پذیریم و بعد به ما اردنگی می زنند که آیا این می شود مذاکره؟

وی با اشاره به کتاب روحانی خاطرنشان کرد: اول خرداد 83 ما باید براساس پروتکل الحاقی برنامه های هسته ای خود را براساس ده سال آینده ارائه دهیم و این کار را در اول خرداد 83 ارائه دادیم و بیش از هزار صفحه فعالیت های کلی و آتی خودمان را در آژانس ارائه کردیم، به خاطر همین کار یک دستمزد به ما ندادند و 29 خرداد چهارمین قطعنامه علیه ایران توسط کشورهای اروپایی تصویب شد و ما در اوایل همین دوره به مدت 2 سال عضو شورای حکام آژانس بوده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی یک بار عضو شورای حکام آژانس بودیم.

* اجماع ایران علیه ایران!

باقری ادامه داد: نکته جالب این است زمانی که ما عضو شورای حکام هستیم قطعنامه ای در شورای حکام صادر می شود و این قطعنامه با اجماع به تصویب می رسد و وقتی که بررسی می کنیم که چطور می شود که خودمان عضو آن هستیم علیه خودمان رای بدهیم، می بینیم کهبه نماینده ایران گفته اند از جلسه بیرون برود، رویه آژانس این است که شورای حکام باید با اجماع تصویب شود شما اگر آنجا باشید و رای غیر موافق بدهید رویه آژانس دچار اختلال می شود، شما باید بیرون بروید تا قطعنامه با اجماع تصویب شود و بر ادعاهای غربی ها مبنی بر اینکه جامعه بین المللی نسبت به فعالیت های هسته ایران ابراز نگرانی می کنند، خودمان یک مهر تائید می زنیم.

وی بابیان اینکه در دوره جدید که اولین قطعنامه ای که می خواستند علیه ایران تصویب کنند کشور ونزوئلا بود که درخواست رای گیری کرد و اولین قطعنامه جدید با رای منفی ونزئولا تصویب شد، گفت : آخرین قطعنامه ای هم که ما داشتیم در شورای حکام حدود دو سال پیش بود از 35 عضو، 10 عضو رای ندادند یعنی در آن دوره به اصطلاح طلایی مذاکراتی و دیپلماسی فعال هسته ای، خودمان علیه خودمان به اجماع پیوستیم و در این دوره که ادعا می کنند که ما میانه‌ای با تعامل نداریم، قطعنامه آنها با این وضع تصویب می شود چراکه تقریبا 21 عضو شورای حکام یا غربی هستند یا وابسته به غرب و می توانند رای اکثریت کرسی را تصویب کنند ولی به هر حال اینکه ما تلاش کنیم و نگذاریم مجامع بین المللی علیه ما اجماع کنند این خودش موضوعیت دارد.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهار داشت: در دوران تیم اسبق هسته‌ای: ما بعد از این قطعنامه که در مقطع تابستان بود و سپس در ماه اوت، که آنها خیلی وقت مذاکره نداشتند، بعد از اینکه به استراحت پرداختند و شهریورماه که رفتند سرکار در شورای حکام یک قطعنامه دیگر علیه ما تصویب کردند که باز توسط این سه کشور اروپایی صورت گرفت.

باقری با بیان اینکه در 6 آبان 83 ، مقام معظم رهبری 5 موضوع را مطرح کردند، اظهار داشت: 1) :غربی ها می گویند که شما باید غنی سازی را تعلیق بلند مدت کنید چرا؟ به چه دلیل ؟ چه ربطی بین شفاف سازی یا تعلیق یا توقف غنی سازی است؟ اینها با هم چه ارتباطی دارند؟ با این زیادی گویی‌ها و حرف های دوران استعمار مگر می شود ملتی را از حق و حقوق و خواسته خود محروم کرد؟ طرف های مذاکره کننده بدانند ملت ایران زنده است و ملت زنده اهل منطق، حرکت، تعامل و دفاع است.

وی افزود: این در واقع فرمایشات مقام معظم رهبری در جمع علنی بود که موضع‌شان را مطرح کردند، در 6 ابان 83 ما در دورانی هستیم که می خواهد توافقی شکل بگیرد به نام پاریس که در این توافق آن طرف یک پیشنهاد داده و ما هم یک پیشنهاد جالب می ‌دهیم به این صورت که پیشنهادی که خود ایران داده به عنوان یک اقدام دیگر برای اعتمادسازی ایران کلیه فعالیت های داوطلبانه غنی‌سازی و بازفراوری را تعلیق می‌کند و آن چیزی نبود که آنها بگویند و ما بپذیریم، بلکه پیشنهاد خودمان بود.

معاون جلیلی تاکید کرد: در واقع سعد آباد باقی است و ادامه امضای پروتکل الحاقی را تصویب کرده و تعلیق فعالیت های غنی سازی با حضور موافتنامه ترتیبات دراز مدت میان دو طرف منعقد شده و تعلیق تمام فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی و تعلیق برای مادامی که مذاکرات برای توافق دو طرف پیش می رود، ادامه خواهد داشت.

* ضمانت عینی

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ادامه داد: اما طرف اروپایی تعهد می دهد که با حمایت از مدیر کل چنانچه در چارچوب توافقات پادمان به پروتکل الحاقی شورای حکام گزارش دهد،( یعنی اینکه اگر مدیرکل بخواهد در چارچوب توافقات پادمان با پروتکل الحاقی درباره ما گزارش دهد آنها از آن حمایت می کنند، مثلا یک لیوان آب می گذارند در مقابل وی تا طرف خوب گزارش دهد )، حمایت از مدیر کل برای دعوت از ایران برای پیوستن به گروه کارشناسانه رهیافت های چند جانبه چرخه سوخت هسته ای، حمایت از سرگیری مذاکرات درباره موافقتنامه تجاری با اتحادیه اروپا، اگر معلوم شود که اینها تعلیق را حتما انجام داده سه کشور اروپایی از مذاکرات ایران و اروپا حمایت می کنند که نتیجه‌اش این می شود که مثلا سه کشور اروپایی می گویند ما می خواستیم اما 25 کشور دیگر این کار را انجام دادند،‌ حمایت از آغاز مذاکرات الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی که این هم برای ما فایده دارد یا ندارد یک بحث جدا است( عملا هیچ چیز را به عنوان تعهد طرف اروپایی نمی‌پذیرد ).

باقری با بیان اینکه دو تا موضوع دیگر در توافق پاریس مطرح است، خاطرنشان کرد: موضوعی که تحت عنوان ضمانت های عینی که در توافق پاریس به آن تأکید می‌شود این است که این ضمانت های عینی در برنامه های اصلی ایران صرفا برای اهداف صلح آمیز است یعنی ما باید کاری کنیم که طرف مقابل تضمین عینی داشته باشد که برنامه های هسته ای ایران صلح‌آمیز است و دوم اینکه آنها متعهد می شوند با ضمانت های محکم در همکاری های تکنولوژی هسته ای، اقتصادی و موضوعات امنیتی تعهدات محکم بدهند.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهار داشت: از ما هزینه های عینی خواستند و ما از آنها هزینه های محکم خواستیم، ضمانت محکم یعنی چه؟ یعنی که حتما داده شود، ضمانت عینی یعنی اینکه منجر به نتیجه و عمل خواهد شد.

وی با بیان اینکه قرار شد مدیر کل از اینکه ما برویم در آن گروه، از ما حمایت کند چه معنی خواهد داشت؟ ادامه داد: این اولا یک گروه مشورتی است و جایگاه حقوقی ندارد و به مدیر کل مشورت می دهد برای این که سه دستور کاری که باز نویسنده به ان اشاره کرده است که 1) هیچ کشوری از این پس حق تولید سوخت را ندارد و صرفا کشورهایی که در حال تولید سوخت هستند، می توانند به تولید خود ادامه دهند.(یعنی اینکه ما در جمعی رفتیم و تاکید کردیم که وارد نشویم، 2). سوخت به اندازه کافی در جهان وجود دارد بنابراین نیاز به تامین سوخت در مراکز جدید جهان نیست 3.) بانک تامین سوخت تعیین شود و این بانک نیاز کشورها را تامین کند، یعنی اینکه ایران چرخه سوخت نداشته باشد این می شود افتخار ما، به این افتخار می کنیم که توانستیم از اروپایی ها تعهدی بگیرم که ما را بپذیرند، عضو گروهی بکنند که بنشینیم و نتیجه این شود.

* تضمین عینی از نظر غرب

وی افزود: تضمین عینی یعنی چه؟ یعنی بعد از اینکه توافق پاریس به نتیجه نمی‌رسد و توافقنامه امضا می شود، دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی سفری به اروپا می‌کند و با روسای جمهور فرانسه و آلمان دیدار می کند و رئیس جمهور فرانسه به آن می گوید که روسیه، چین و انگلیس اجازه نمی دهند که ایران از سوخت هسته ای استفاده کند، سپس وی به آلمان رفته و با فیشر دیدار می کند، وزیر خارجه آلمان می گوید که قرارداد ما تضمین عینی به معنای عدم شروع غنی سازی است و وی (روحانی) می گوید در مذاکرات سعد آباد گفتید که حداقل تعلیق یک سال خواهد بود، فیشر می گوید در مذاکرات گفتیم که فعلا از مدت تعلیق چیزی نباشد، نمی خواهیم وقت کشی کنیم شما اگر به سمت ما حرکت کنید، همین امروز مسئله تمام می شود. او گفت برای رسیدن به راه حل میانه ایده ای را مطرح کنید، فیشر گفت: صرفا از دو نظر نگاه می کنیم ما می خواهیم از دو جهت مخالف حرکت کنیم و از دو نقطه میانه برویم که امکان ندارد.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ادامه داد: دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی در ملاقات با صدر اعظم آلمان اظهار می‌کند که این مسئله در ایران به راه حل و غرور ملی تبدیل شده است و اگر راه حل مورد رضایت مردم نباشد پایدار نیست و صدر اعظم آلمان در پاسخ می گوید با کمال احترام به ملت ایران به شما می گویم مردم شما اطلاعاتی از مسائل اتمی ندارند و اگر رهبری خردمند به مردم خود بگوید که این امر به لحاظ سیاسی و اقتصادی به سرانجام نیست، آنها خواهند پذیرفت. اگر بتوانید انصراف داوطلبانه از غنی سازی را برای مردم خود توضیح دهید، جهان به شما اعتماد خواهد کرد و ملت شما از مزایای زیادی از جمله مزایای اقتصادی بهره مند خواهند شد و من راه حل دیگری را نمی‌شناسم .

باقری ادامه داد: ایشان(روحانی) می گوید همانطور که کشورهای عضو ان پی تی حق استفاده از سوخت را دارند، ما هم حق داریم و اجازه تحقیر ایران را نمی‌دهیم. صدر اعظم آلمان می‌گوید مسئله معاهده بین المللی نیست مهم این است از طریق اتحادیه اروپا جهان به ایران اعتماد کند و بدون این اعتماد توسط اروپا و جهان امکان حل مسئله وجود ندارد چراکه انصراف از غنی سازی ما را از تمامی مشکلات بعدی نجات می دهد و من نمی‌دانم راه حل دیگری وجود داشته باشد. ایشان (روحانی) می گوید: شما می خواهید ما سوخت تولید نکنیم یا سلاح هسته ای؟ اساس ان پی تی این است که کشورها بتوانند از فعالیت های صلح آمیز هسته ای استفاده کنند و صدر اعظم آلمان در پاسخ می گوید: ما هر دو از نظر سیاسی افراد بالغی هستیم و برای ادامه این کار تنها یک راه حل وجود دارد و واقعا ادامه کار تنها انصراف است، پس تعطیل کنید. باقری خاطرنشان کرد: یعنی عملا تضمین عینی تعطیل شد.

* ادامه سازش

وی با بیان اینکه روحانی نامه ای را برای وزیر سه کشور اروپایی می نویسند، ادامه داد: می گویند این توافق پاریس ر اکه امضا کردید درست است ولی ما درکمان از توافق پاریس اینها است:1. شناسایی حقوق ایران و اعمال آن تحت ان . پی . تی، 2. گزارش مدیر کل آژانس به شورای حکام به معنای نقطه شروع تدوین پرونده در آژانس، 3. تعهد سه کشور اروپایی مبنی بر اینکه پرونده هسته ای ما به شورای امنیت ارجاع خواهد شد یا نه؟، 4. در مورد قطعنامه نوامبر به طور کاملا شفاف باید با ایران مشورت کرد و در هیچ بندی که به مفهوم مارشه اشاره کند نباید در این برنامه اشاره شود.(مفهوم مارشه این است که در قطعنامه می خواستند که ایران مثلا اگر حرکت دیگری ازش سر بزند به جای شورای حکام پرونده اش به شورای امنیت برود.)

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهار داشت: آخرین موضوع درک ما از توافق پاریس این است که تعلیق یو سی اف در اصفهان به معنای اجتناب از قالب کردن کیک زرد است چراکه اصفهان جز غنی سازی نیست و ما متاسفانه پذیرفتیم که این کار را انجام دهیم و ایشان در واقع توجیه می کنند که ما برداشتمان این است که یک مقداری فضا را باز کنیم و اتفاقی که در پاریس افتاده را ترمیم کنیم که سه کشور اروپایی نیز فورا جواب آن را می دهند که دیدگاه ما این است که متن پاریس بدون شرایط تنها مرجع است و انتظاراتی که شما دارید بگذارید دم کوزه و آبش را بخورید، با همین وضعیت ما باید تعامل را بیشتر کنیم؟!

باقری ادامه داد: نتیجه تعلیق فعالیت های یو سی اف اصفهان، باز هم تصویب قطعنامه علیه فعالیت های کشورمان است.

وی تصریح کرد: در 4 فروردین 84 برای تعیین تضمین عینی، ایران طرحی را به سه کشور اروپایی میدهد.( تمام مستندات ما از این کتاب است و درست و غلط هم با خود نویسنده کتاب است ) که ما این پیشنهادها را خودمان مطرح کردیم؛ 1)محدود کردن برنامه ی غنی سازی ایران، 2) چرخه سوخت باز در مقابل چرخه سوخت بسته یعنی اینکه ما با این توان که در داخل داریم، وابسته به خارج شود و دیگر آن را انجام ندهیم و ما اینجا میپذیریم که چرخه سوخت را علی رغم اینکه حق ما است و علی رغم اینکه توانایی آن را داریم، بپذیریم، 3)تعیین سطح غنی سازی در سطح غنای پایین،4) محدود کردن دامنه برنامه غنی سازی صرفا محدود به سوخت برای تولید ‌آن،( بالاخره ما یک کشور هسته ای هستیم و ممکن است بخواهیم اقلام هسته ای تولید و صادر کنیم که اینجا می‌پذیریم که فقط نیازهای داخلی خودمان را برطرف کنیم یعنی تبدیل فوری همه اورانیوم غنی شده به لوله سوخت، تسریع پروتکل الحاقی، حضور مستمر بازرسان در محل تاسییسات غنی سازی و تبدیل آن که آن را به سه کشوراروپایی در فروردین ماه می دهیم.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان افزود: در4 خرداد 84 آخرین مذاکرات با وزرای خارجه با سه کشور اروپایی اغاز می شود که در آن زمان سولانا نیز به اینها پیوسته بود و ایران خواستار این می شود که که شما قرار بود طرحی را که در راستای تواق پاریس بدهید و چرا ان را نمی‌دهید؟ غربی ها می گویند باید در این مورد بحث شود و شما نباید یو سی اف اصفهان را دست بزنید و همان که در پاریس بود را ادامه دهید.

باقری در ادامه مطالب کتاب(حسن روحانی) اظهار داشت: وزیر خارجه انگلیس می گوید ما می توانیم فهرستی طولانی از اقدامات خود در کار بلند مدت با ایران ارائه دهیم و در پاسخ ایشان(روحانی) می گوید آیا طرحی را که می خواهید ادامه دهید، حاوی غنی سازی در ایران هست یا خیر؟ وزیر خارجه انگلیس می گوید موضع ما در حال حاضر این است، که به ایران تکنولوژی هسته ای بدهیم ( اینها در تعهداتشان اعلام کرده بودند که ما به ایران تکنولوژی می دهیم)، وزیر خارجه انگلیس ادامه می دهد که در زمینه غنی سازی در داخل ایران ما هیچ تعهدی از قبل نمی توانیم بدهیم، یعنی اگر شما می خواهید غنی سازی داشته باشید این امر امکان پذیر نیست ولی اگر بیرون باشد بحث چیزی دیگری خواهد بود و دستیابی به آن چیزی است که ما می خواهیم.

وی ادامه داد: وزیر خارجه آلمان می‌گوید: اگر شما فکر می کردید ما می گوییم شما می توانید غنی سازی داشته باشد اشتباه می کردید و ایشان(روحانی) یک نامه ای را به سه وزیر می نویسد که جالب است که در واقع هم متن پاراگراف و پاسخ سه وزیر را ملاحظه کنید؛ ایشان می گویند پس از دوره طولانی مذاکرات و تمامی اقدامات برای ما اعتماد سازی و انعطاف پذیری که داریم هیچ توجیهی وجود ندارد برای اینکه شما بتوانید از پیشنهادی که برای طرفین قابل قبول باشد خودداری نمایید و در عوض چیزی را عرضه کنید که ما انتخاب دیگری جز رد آن نداریم، (این حرف را چه کسی می گوید، کسی که مسئول بوده و همش تعامل کرده و به اصطلاح کار می کرده و نتیجه اش را دارید ملاحظه می کنید) و سه وزیر هم پاسخ خیلی صریح می دهند که مذاکرات شما می تواند با متن و روح توافقنامه پاریس انجام شود و ما اینجا تضمین عینی را پذیرفتیم و تضمین عینی اینکه شما چرخه سوخت نباید داشته باشد و این بحث را در گفتگوها هم گفتند تضمین عینی موقعی است که اگر شما هم بخواهید منحرف شوید نتوانید و این موقعی است که شما حتما دانش هسته ای هم نداشته باشید.

* امضای درخواست اروپایی‌ها

باقری خاطرنشان کرد: یکی از مسئولین اروپایی که در مذاکرات آن زمان بود می گوید در جلسه مذاکره زمانیکه بحث هزینه های عینی می شود اشاره می کند به ساعتی که در اتاق بوده و می گوید این ساعت را نگاه کنید و ما که می گوییم که شما ضمانت عینی بدهید این است که اول باید جلوی این عقربه های ساعت را بگیرید یعنی اینکه فعالیت های خود را تعلیق کنید و دوم اینکه باید اجزای این ساعت را از هم جدا و تفکیک کنید و سوم سیگاری که در دستش بوده را در زیرسیگاری فشار داده و خاموش می‌کند و می‌گوید سوم باید همه چیز را این‌گونه تخریب کنید، (این در واقع نتیجه این روندی است که در آن مقطع عده ای پیگیری می کردند).

وی تاکید کرد: تیم هسته‌ای گذشته در ابتدا می‌گوید مذاکره می‌کند تا قطعنامه شورای حکام اجرا نشود، اما بعد به جایی می‌رسیم که تمام فعالیت‌های غنی‌سازی را تعلیق می‌کنیم و هیچ تعهد ملموسی را نیز اروپایی‌ها دریافت نمی‌کنیم.

باقری افزود: در مرداد 84 ایران به سه کشور اروپایی پیشنهادات خود را می دهد که این پیشنهادات مفصل است، ایران باید متعهد شود که هیچ فعالیتی در زمینه چرخه سوخت هسته ای نداشته باشد؟ آنها چه تعهدی می دهند؟ شما چه کار می کنید؟! آنها در مقابل می گویند که ما 1) از عضویت ایران در سازمان ملل و تجارت جهانی حمایت سیاسی می کنیم، 2) تقویت همکاری در عرصه های راه آهن، هوایی، زلزله شناسی، زیرساخت، دریایی، کشاورزی، صنعت توریسم، که اینها هیچ تعهدی نیست.

معاون جلیلی خاطرنشان کرد: یعنی سه کشور اروپایی با ایران، برای ایجاد گروهی به منظور شناسایی جایگزین‌هایی برای تاسیسات و تجهیزات که فقط کاربرد غیرنظامی داشته باشد همکاری می کنند (یعنی اینکه باز این ها چه کار می کنند برای ما مهم نیست، ممکن است آنها در اتاق خودشان بنشیند و دعا کنند که ایران به تکنولوژی هسته ای دست پیدا کند)، همچنین این گروه می تواند حوزه جدیدی را برای استخدام دانشمندان، تکنسین ها و کارگرانی که برای چنین تجهیزاتی استخدام می شوند در داخل ایران برای آنها کار پیدا کند.

وی با اشاره به دیدارش با معاون سولانا در مرداد 1387 گفت: کوپر در آن ملاقات به من گفت که ما اشتباه کردیم که در پیشنهادمان به موضوعاتی از جمله فراهم کردن کار برای متخصصان و کارگران ایرانی که در زمینه هسته‌ای فعالیت می‌کنند، اشاره کردیم. آن زمان هرچه ما می‌گفتیم، شما می‌پذیرفتید. جالب است که او در این رابطه عذرخواهی می‌کند ولی کسانی که این بلاها را سر ملت ایران آوردند، طلبکار هم هستند. حتی البرادعی در کتابش به این مساله و پیشنهادی که اروپایی‌ها به ایران می‌دهند، اشاره می‌کند که این پیشنهاد علاوه بر این که لحن توهین‌آمیز و متکبرانه‌ای داشت، ناچیز هم بود. آقای روحانی در مرداد سال 84 به البرادعی نامه‌ای می‌نویسد و پیشنهاد اروپا به ایران را توهین به ملت‌مان می‌خواند و خواستار عذرخواهی سه کشور اروپایی از ملت ایران می‌شود اما باید گفت کسانی که اروپایی‌ها را به این‌جا کشاندند باید پوزش بخواهند نه آقای البرادعی.

باقری مذاکرات قبلی را مذاکره ندانست و گفت:این که منافع یک کشور را به تاراج بگذارند، می‌شود مذاکره یا تامین منافع ملت مذاکره است، این طرح تا جایی پیش رفته بود که قول می داد اروپایی ها دانشمندان ایرانی را تا جایی که غنی سازی نکردند تحت پوشش قرار دهد، (من منظورم فرد نیست جریان هایی است که طرف این موضوع هستند که متاسفانه در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابه ازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات و اعتمادهای خود را افزایش داد و تنها در عوض آن با قول های انجام نشده و درخواست های بیشتر روبرو شدند، قول هایی که کشورهای اروپایی در توافق سعد آباد درباره همکاری های هسته ای و منع گسترش و امنیت منطقه ای دادند، هنوز حتی بررسی هم نشده است.)

* مذاکره یا تاراج منافع ملت؟

معاون دبیر عالی امنیت ملی کشورمان خاطرنشان کرد: چرا پس این روند را جلو رفته اید؟ پس این روند روند مذاکراتی نبوده به این می گویید مذاکره! شما منافع یک ملت را به تاراج گذاشته اید به این می گوید مذاکره؟ کسانی که از جلسه گفت وگو بیرون بیایند به هم دست بدهند و بخندند شما به این می گویید مذاکره یا تامین منافع ملت؟ ما دو تا بحث دیگر داریم یک بحث روندی است که در این دوره 1+5 صورت گرفت و دیگری بحث های ابهامات در مورد آن ها است، 3 نکته را لازم می دانم که بگویم و آن بحثی است که منتصب می شود به این که آنها در آن مقطع با اذن رهبری آن اقدامات را انجام می دانند یا خیر؟ براساس مستنداتی که در کتاب خود ایشان است.

باقری با رجوع به کتاب دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی تاکید کرد: ایشان می گوید که قبل از توافق سعد آباد در ملاقات حضوری با مقام معظم رهبری جزئیات را مطرح کردم و معظم له در این ملاقات با تعلیق در حد بازدهی نطنز موافقت کردند که فرض بگیریم درست باشد و طبق این گزارش مقام معظم رهبری با تعلیق در حد گازدهی موافقت کردند (این ادعای ایشان است و نظر من نیست) خب می‌بینیم توافق سعد آباد چه بوده ؟ در توافق سعد آباد دولت ایران داوطلبانه تصمیم گرفته است که همه فعالیت های غنی سازی اورانیوم را باز فراوری و به صورتی که آژانس دستور داده تعلیق نمایند و اگر گزارش ایشان درست باشد که رهبری با تعلیق گاز دهی موافقت کردند پس شما به آن عمل نکردید، باز در کتاب خود ایشان جمله ای دارد که به وزرای خارجه سعد آباد تاکید کردیم که در مقام عمل تنها گاز دهی تعلیق نخواهد شد، هر چند بیانیه توافق سعد آباد کمی متفاوت است، پس یعنی شما خلاف عمل کردید.

باقری افزود: روحانی یک جای دیگر در کتاب می‌گوید، برای توافق پاریس نظام خطوط قرمز را تعیین کرده است که این خطوط قرمز 10 تا است ولی مهم این است که این 10 تا که ایشان می گویند جز خطوط قرمز بوده؟ که اعلام می کنند که ما قبل از توافق پاریس یک پیشنهادی دادیم به سه کشور اروپایی،( به پیشنهاد ایران توجه کنید و به ده خطوط قرمزی که نظام گذاشته به روایت ایشان)،‌ ، تنها سه خط قرمز مدنظر قرار می‌گیرد و اروپایی‌ها هم همان سه تا را قبول می‌کنند حتی آن بنده خداها هم به ما احترام گذاشتند و همان انها را قبول کردند، چگونه است که تیم گذشته خرابکاری‌های خودشان را به مقامات عالی به این شکل منصوب می‌کنند. نظام شروطی را برای توافق پاریس می‌گذارد که هفت شرط است که دروغ و راستش هم با خود ایشان است و من نمی خواهم قضاوت کنم، البته قضیه اش را می دانیم و اسنادش هم وجود دارد ولی ما اختیار نداریم اسرار نظام را مطرح کنیم.

وی تاکید کرد: در جای دیگر ایشان می گویند نظام یک شروطی را گذاشت برای توافق خارجی که حرفش حق است، پس خطوط قرمز اگرمربوط به تایید مقامات عالی نظام است پس باید در خروجی تایید شود و اگر تایید نشد شما نباید موافقت کنید، باز هم من تاکید می کنم اینها همش به روایت خود ایشان است. در جایی می آورند که در توافق پاریس طبق مصوبه خود سران نظام عمل شد که هم توافق پاریس در خود این کتاب نیز وجود دارد، البته اینها را که می‌گویم بعضی ها اگر بخواهند جدی برخورد کنیم و حقوقی، در این چهارتا یکی خط می خورد در توافق پاریس این طوری است که مدام مذاکره است و تعلیق درواقع یک عنصر ضروری است که در این دوره مهم آنها متعهد نشدند که صرفا در این مقطع موضوعات را حل کنیم.

باقری افزود: اما در توافق پاریس، تنها چهار شرط مدنظر قرار می‌گیرد. سوال این است که چرا همه خطوط قرمز تعیین شده در این بیانیه لحاظ نمی‌شود؟ مگر مذاکره چند روز است؟ چند سال است؟ چند قرن است ؟ خود ایشان می گویند که با ما شرط کردند که دوران مذاکره شش الی هفت ماه باشد ولی در توافق پاریس نیامده است.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری در 13 دی 86 در دیدار با دانشجویان یزد اظهار داشت: ایشان فرمودند" چند گزاره بر مسئله هسته ای وجود دارد، آمریکایی در همین چندماه بیش اصرار کردند که باید ایران کلیه فعالیت های هسته اش را کنار بگذارد و دقیقا کاری که باید می کردند انجام دهند و بعد به جایی رسیدند که گفتند ایران در همین حد که هست، توقف کند".

وی ادامه داد: ببینیدکه فاصله اینها خیلی زیاد است یک روزی بود که اینها حاضر نبودند 5 عدد سانتریفوژ را تحمل کنند، مسئولین گفتگو و مذاکره با اروپا حاضر شده بودند 20 تا سانتیفیوژ را نگه دارند آنها گفتند نمی شود. اینها واقعیت است حتی گفته بودند شما اجازه بدهید ما 2 تا سانتیفیوژ در منطقه شیشه ای در دانشگاه بگذاریم و وارد جزئیات نشویم ولی دانشجویان بدانند که سانتیفوژ این است و این است که اجازه ندادند و خیلی توهین آمیز بود.

* وقتی که سولانا یک سانتریفیوژ هم نمی‌داد

باقری در ادامه افزود: سولانا می گوید طرف ایرانی به من زنگ زد و وقتی وارد اتاقم شدم و در داخل دستشویی تلفنم را جواب دادم ایشون گفتند بگذارید چند تا سانتیفوژ نصب کنیم که گفتم یک سانتیفوژ هم اجازه نمی دهم و این حرفی است که سولانا در آذر 86 در گفتگو با دکتر جلیلی گفت: آقای جلیلی ما یک زمانی حاضر نبودیم که شما یک سانتیفوژ داشته باشید ولی شما امروز آنقدر دارید که ما از شما می خواهیم از این جلوتر نروید،( یعنی این روند تعاملی یا سازش نتیجه اش این شد ولی آن روند نتیجه اش آن شد) و آنها گفته بودند نمی شود ما گفتیم حداقل 5 تا گفته بودند نمی شود، اگر می گفتند یکی باز هم میگفتند نمی شود اما امروز سه هزار تا سانتیفیوژ داریم که کار می کنند.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در ادامه به بخش دیگری‌ از فرمایشات مقام معظم رهبری اشاره کرد. حضرت آقا فرمودند: من همان وقت در جلسه مسئولین گفتم اگر بخواهند به این روند ادامه دهند بنده خودم وارد میدان می شوم و همین کار را هم کردم و بنده گفتم که این روند عقب نشینی باید متوقف شود و تبدیل شود به روند پیشرفتی و اولین قدم‌اش هم باید در دولتی انجام گیرد که درآن عقب نشینی انجام گرفت و همین کار هم شد و در دولت قبل اولین قدم به سمت پیشرفت برداشته شد و تصمیم گرفته شد که کارخانه یو اسی اف در اصفهان راه اندازی شود و همین هم شد و چیزهایی است که خواهید دید و همان نقطه ایجاد یاس دشمن است.

باقری ادامه داد: رسیدند به کارخانه یو سی اف اصفهان گفتند این را هم باید تعطیل کنید و این مقدمات اولیه است، بنده آن وقت به مسئولین گفتم که اگر این حرف را گوش دهید فردا خواهند گفت باید معادن اورانیوم را هم تعلیق کنید در این کشور همه چیز را تعطیل کنید تا خاطر جمع شویم که شما نمی خواهید بمب اتمی بسازید.

* ورود اشتون

باقری با اشاره به آغاز مذاکرات ایران و 1+5 از مقطعی که کاترین اشتون به عنوان نماینده 1+5 در مذاکرات شرکت کرد، گفت: برای اینکه در این دوران به جمع بندی ملموسی برسیم من از دوره ای که کاترین اشتون مسئول مذاکره کننده تیم اروپایی شد، شروع می کنم.

وی ادامه داد: ایشان در آذر 89 که مذاکرات در ژنو 3 انجام شد، مسئولیت هماهنگ کننده گروه 1+5 را برعهده داشتند که وارد عرصه گفت وگوها شوند و در آن مقطع ایران یک پیشنهادی را مطرح کرد به عنوان پیشنهاد گفت وگو برای همکاری، که این اولین موضوعی بود که آنها مطرح کردند که راهبرد دو مسیری یعنی گفت و گو و فشار که گفت و گو می کنیم و اگر چیزی به دست نیاوردیم در گفت و گو، با فشار تحمیل خواهیم کرد این بحث مطرح شد که این راهبرد غلطی است و شما باید این را کنار بگذارید لذا ما گفت و گو برای همکاری را مطرح کردیم که بیاییم با هم بنشینیم و گفت وگو کنیم که چکار باید کرد.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان تاکید کرد: در واقع اشتون این عبارت را پذیرفت که گفت وگو برای همکاری و برای یافتن زمینه های مشترک، پیشنهاد ما ولی ماهیتش همان بود که این نکته خیلی مهم بود چون ایده ای که ما مطرح کرده بودیم برای همکاری میان هفت کشور در اینجا به طور جدی تصویب شد و کلید خورد و اینکه آنها چقدر متعهد بودند یک بحث دیگری است که ما چه استفاده ای از آن کردیم که به آن اشاره می کنم.

وی افزود: ما درسطح بعدی مواجه هستیم با گفت وگوهایی که در چندماه بعد در استانبول برگزار شد، در استانبول اگر خاطرتان باشد ما چندی قبل موضوعی را داشتیم به عنوان تامین سوخت راکتور تحقیقاتی تهران، که به آژانس نامه نوشتیم که این راکتور تحقیقاتی تهران که رادیو دارو برای بیماران تولید می کند نیازمند سوخت است و شما سوخت رابرای ما تامین کنید انها هم در واقع این ایده را مطرح کردند که ما حاضر هستیم به جای اینکه سوخت را به شما بفروشیم تبادل سوخت کنیم و شما اورنیوم غنی شده5/3 درصد و 5 درصد را به ما بدهید به مقداری که مورد نیاز است برای سوخت راکتور ؛ یعنی سوخت با غنای پایین بدهیم و سوخت 20 درصد بگیریم که در نهایت این مساله به نتیجه نرسید و ما به سمت تولید سوخت 20 درصد حرکت کردیم و در واقع فرمول قرار داد سوخت از اینجا شکل گرفت.

باقری ادامه داد: یک سری مذاکرات هم بین ایران و سه کشور طرف مقابل آمریکا،‌ روسیه و فرانسه در کنار آژانس در وین شکل گرفت که آن هم به نتیجه نرسید و بعد ما رفتیم به سمت تولید 20 درصد و اینکه خودمان صفحات سوخت را تولید کنیم، در اینجا ما 20 درصد را تولید کردیم ولی هنوز صفحه ای را نساختیم و به آن توانمندی نرسیده ایم چون تجربه اول بود. در این مقطع گفت و گوهای استانبول 1 برگزار شد و در استانبول1 آنها آمدند یک پیشنهادی را مطرح کردند. در همان قالب پیشنهادی که در وین مطرح کرده بودند برای تبادل سوخت، که این پیشنهاد سه ویژگی داشت که در آن جلسه مطرح شد، ویژگی اول این بود که به اصطلاح برای اینکه بخواهند سوخت را به ما تحویل دهند یک سری شروطی را گذاشتند و این شروط به گونه ای بود که آیا سوخت به دستمان می رسد یا خیر؟

معاون جلیلی تاکید کرد: برای اینکه بتوانیم سوخت را به موقع دریافت کنیم آنها پیشنهاد دیگری دادند که خوب نبود. یعنی عملا رادیو دارو به دست ما نمی ‌رسید، نکته دیگر در پیشنهاد آنها هم که مشکل داشت این بود که غربی ها در وین به ما گفته بودند که یک ساله سوخت راکتور را تحویل می دهیم اما پس از دو سال در استانبول 1 گفتند که معلوم نیست و این پیشنهاد را وقتی ارائه کردند که با واکنش مثبت طرف ایرانی مواجه نشد و نکته ای را آقای دکتر جلیلی در آن جلسه گفتند که فرض کنید که ما این پیشنهاد شما را بپذیریم و شما فرض کنید به ما سوخت راکتور تهران را می دهید، رادیو دارو هم می دهید، ولی در مقابلش پولش را می گیرید پس اینجا یر به یر می شویم، حالا یه کار دیگر هم ما انجام می دهیم و این است که ما 1200 کیلو از مواد 5/3 تا 5 درصد را می فرستیم به خارج چراکه شما ادعا می کنید که نگرانی هایتان باید رفع شود.

* لازمه گفت‌وگو برای همکاری از نگاه جلیلی

باقری افزود: وقتی نگرانی شما رفع شد چه به دست می‌آوریم هیچی؟ یعنی در عرصه فنی با هم برابر می شویم و در عرصه سیاسی شما یک چیز را به دست می آورید ولی نگرانی ما رفع نمی شود که بحث تحریم ها است ودکتر جلیلی گفتند اگر ما می خواهیم گفت وگو برای همکاری داشته باشیم همانطور که در ژنو هم توافق کردیم این همکاری دو لازمه دارد، که لازمه اول این است که شما ان پی تی را به معنای واقعی گفتگوها بپذیرید و لازمه دومش هم این است که در واقع از دشمنی و خصومت با ملت ایران دوری کنید.

وی ادامه داد: اینها دیدند با این موضوع نمی توانند منطقی برخورد کنند و پاسخ بدهند گفتند که ایران پیش شرط گذاشته است و ما پیش شرط از سوی ایران را نمی پذیریم. در واقع این پیش شرط نیست وقتی که ما در ان. پی. تی عضو هستیم. در واقع این جلسه با ناراحتی تمام شد و نکته مهم اش این بود که اشتون در آخرین جمله اش گفت: ما نمی توانیم پیش شرط‌های شما را بپذیریم، ما ایده هایمان را روی میز گذاشته ایم و جدی هستیم و درهایمان باز است و خطوط تلفن نیز باز است، این معنی اش این بود که این طرحی که داریم همین است، آقای دکتر جلیلی هم در همین مقطع صحبت های خودشان را ارائه کرد و آخرین صحبتهایش این بود که هر گاه اراده‌ای وجود داشت تا حقوق ملت ایران را بپذیرد و آنچه را که موجب تقابل است رفع نماید درها باز است و تلفن ها نیز باز است اگر یک وقت شما خواستید و پذیرفتید ما در خدمت هستیم نخواستید التماس دعا، که در واقع جلسه با ناراحتی تمام شد و آنها خداحافظی هم نکردند.

معاون جلیلی تاکید کرد: بعضی ها گفتند این چه طرز مذاکره است و اینطوری که نمی شود مذاکره کرد، مذاکره همیشه این نیست که همه آخرش کف بزنند، مذاکره برای تامین منافع ملی است اگر منافع ملی با سلام و صلوات باشد و یا اگر با دعوا باشد شوخی ندارد ولی عده ای می خواهند در این کشور همه چیز را به بازی بگیرند.

باقری ادامه داد: حدود 20 روز بعد یعنی 24 بهمن اشتون نامه ای به دکتر جلیلی نوشت در این نامه اعلام آمادگی کرد برای از سرگیری مذاکرات که البته محتوایش هم مهم بود ولی نکته مهم این بود که خودش برگشت و نامه نوشت و در 13 تیر نامه دیگری اشتون به دکتر جلیلی نوشت که هدف ما احترام به حق ایران در قالب معاهده ان . پی . تی است و این همان چیزی بود که انها می گفتند پیش شرط است که در واقع بین استانبول 1 و 2 که حدودا 15 ماه گذشت 4 نامه نوشتند که در سه نامه اشتون چیزی که در استانبول 1 می گفت پیش شرط، در نامه‌ها به آن اذعان کرد.

وی ادامه داد :در استانبول 2 شرمن اولین باری بود که در جلسه گفت وگوها شرکت می کرد و پیام اوباما مبنی بر اینکه ما از حق ایران برای استفاده صلح آمیز در چهارچوب ان . پی . تی حمایت می کنیم، ما اینجا نیستیم تا ایران را مستثنی کنیم، را آورده بود.

باقری افزود: اشتون هم باز بحث نامه ها را مطرح می کند، یکی از عوامل اصلی ما در پیشرفت در این زمینه پیشرفت فعالیت های فنی هسته ای ما است ولی ما در دوره قبل کل آن را بسته و کنار گذاشته بودیم، مثل اینکه فردی بخواهد به زور در جبهه ای سلاح خود را کنار بگذارد و بخواهد گفت وگو کند ولی طرف مقابل با توپ و تانک آن را بزند.

وی تاکید کرد: گفتیم ما در چارچوب تحولات و مقرراتی که با آژانس داریم کار خود را انجام می دهیم ولی اجازه نمی دهیم این بحث جلوی آن را بگیرد، در بغداد اینها یک پیشنهاد در سه فاز داشتند، تعطیلی فردو ، توقف غنی سازی 20 درصد و انتقال مواد 20 درصد به خارج از تهران و گفتند اگر شما انها را انجام دهید خوب می شود و در مقابل شما می توانید برای سوخت راکتور تهران و رادیو دارو با ما همکاری داشته باشید.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ادامه داد: در مقابل این اقدامات، آنها مابه‌ازاهایی را مطرح کرده بودند، از جمله همکاری در زمینه ساخت راکتور آب سبک و غیره که بسیار ناچیز، کوچک و نامتوازن بود.

باقری افزود: مابه‌ازاهای پیشنهاد شده نگرانی‌های ما که همان لغو تحریم‌ها بود را رفع نمی‌کرد. از این رو ما در مسکو پیشنهادی را تدوین و ارائه کردیم که در 5 گام طراحی شده بود و اعلام کردیم در مقابل انجام اقدامات در فاز یک مورد پیشنهاد آن‌ها همه تحریم‌ها باید لغو شود،آن‌ها متوجه شدند که مابه‌ازاهای ارائه شده‌شان اشکال جدی داردو ایران درباره همکاری‌های فراتر از تعهداتش مشکلی ندارد اما باید مابه‌ازای خاص خود را داشته باشد که در پیشنهادمان در مسکو به آن اشاره شد .

وی ادامه داد: از مسکو تا آلماتی چند تا تحول رخ داد که در این 9 ماه جلسات کارشناسی بود. یکی از بحث ها تحریم نفتی های اروپایی ها بود ودیگری بحث تشدید تحریم های مالی و بانکی و گسترش تحریم های یکجانبه آمریکا بود.

معاون جلیلی تاکید کرد: بیانات مقام معظم رهبری در 19 بهمن و راهپیمایی 22 بهمن اثر ملموسی در گفتگو ها گذاشت، نتیجه این روند چه بود؟ آنها نگاهشان این بود که تاخیر انداختن در گفتگوها ، می توند این دستادورد را برای آنها به دست بیاورد که تشدید فشار علیه ایران، باعث عقب نشینی ایران شود و همان طور که در گزارش سالانه امریکا وجود تحریم ها دو هدف اصلی داشت و تغییر محاسبات رهبری ایران در مذاکرات و سیاست های هسته ای و فشار به مردم ایران برای آشوب اجتماعی و خود غرب به این جمع بندی رسید که این هدف ناموفق بوده است .

* اولین تغییر در غرب

وی اظهار داشت: سه نکته در پیشنهاد آلماتی وجود داشت. در پیشنهاد آلماتی، غربی ها همان پیشنهاد بغداد را دادند ولی تغییری در آن حاصل شده بود این اولین باری بود که غربی ها چیزی را تغییر داده بودند، انها درخواست های خود، ما به ازاها و دوره زمانی را تغییر دادند.

باقری ادامه داد: 1).تغییر خواسته خود یعنی توقف غنی سازی هسته ای را که در مذاکرات بغداد خواسته بودند را به حالت تعلیق درآوردند، 2) تعطیلی فردو، به کاهش آمادگی فردو رسید،3) انتقال مواد 20 درصد به تبدیل به اکسید که یا در خارج تولید شود یا به 5 درصد در داخل تبدیل شود.( در سعد آباد ، بروکسل – پاریس تغییر می دادند علیه ما ولی برای خودشان را تشدید می‌کردند) و تغییر در ما به ازاها هر موقعی که بحث تحریم شود و می گفتند در قطعنامه ها آمده است.

معاون دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهار داشت: این تغییرات حاصل عنایت حضرت حق ، امام زمان(عج) و مقام معظم رهبری است و نمی شود تدابیر مذاکره کننده را فراموش کرد و آنهایی که ادعا می کنند که مذاکره نمی شود، در واقع در آن زمان مذاکره نمی شد ولی الان مذاکره جدی است و آلماتی 2 نشان داد که ما اهل مذاکره هستیم و آنها مشکل دارند چراکه آنها گفتند باید با پایتخت های خود مشورت کنیم.

وی خاطرنشان کرد: در آلماتی 2 هم این چارچوب پیگیری شد و گفتند با اصلاحاتی حاضریم بپذیریم اما مشروط به اینکه مابه ازاهای که مورد نظر ما هم است را بشنوید. ولی نتیجه این بحث این شد که وقتی با پیشنهاداتی مواجه شدند گفتند ما می رویم مشورت می کنیم و ما منتظر آنها هستیم، در واقع روند گذشته و کنونی با هم قابل مقایسه نیست چراکه در ورند گذشته ما به هیچ وجه مذاکره نداشتیم و روندی بود که منافع ملی و امنیت ملی به طور جدی مخدوش شد و واژه های مجعولی را قبول کردیم که پذیرش این واژه ها باعث ارجاع موضوع پرونده ما به شورای امنیت شد و ما با پذیرش واژه تعلیق و اجرای آن به این مساله مشروعیت دادیمو صرفا برای اینکه تعلیق را انجام ندادیم، پرونده ما به شورای امنیت رفت، در صورتی که اولا الزامی ندارد و در دوره گذشته عرصه فنی به طور کلی تعطیل شد و در نهایت طرف مقابل به ما گفت که کل چرخه سوخت را جمع کنیم. این موضوعی است که آقای روحانی در کتابش به نام "امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌یی" به آن اذعان کرده است.

* حربه‌های ایران برای فشار به غرب

باقری در ادامه در پایان به سوالات دانشجویان پاسخ داد، وی در پاسخ به سوالی مبنی بر که ایران برای اعمال فشار در مقابل هجمه مخالفانش در عرصه بین‌المللی چه اقداماتی را انجام می‌دهد؟ افزود: مکانیزم‌های مختلفی هم آژانس و هم در مجامع عمومی وجود دارد و ما از تمام توان خود در عرصه های دیگر استفاده می کنیم، از جمله رژیم صهیونیستی که عضو ان . پی . تی نیست و در حال اشاعه سلاح هسته ای است و علیه او باید تمام ابزارهای سیاسی و رسانه ای ایجاد شود تا در یک حالت انزوا قرار بگیرد تا حامیان آنها نتواند از این رژیم حمایت کنند چرا که آمریکا و کشورهای غربی برای منافع خودشان خیلی پروا ندارند که مخالفت کنند و این یک دستور کار در سیاست خارجی ما است که باید به طور جدی دنبال می شود و در ژنو و مجامع بین المللی پیگیری شود و ما در حال یادگیری هستیم و با کشورهای منطقه و غیر متعهدها و دیگر کشورهای رایزنی کنیم.

باقری در پاسخ به سوال دانشجوی دیگری مبنی بر این که متاسفانه در فضای رسانه‌ای جای بحث و گفت‌وگو درباره " مقاومت" و " سازش" در موضوع هسته‌ای خالی است، و باید روشنگری شود، گفت: بله این حرف درستی است که خالی است ولی این ویژگی وجود دارد که چرا که جامعه نخبه ما در این زمینه هیچ حرفی نمی‌زند، باید برخی که در این زمینه ها دغدغه دارند و علاقه دارند براساس گفته های کسی که خودش طراح و مدیر آن دوره بوده و مدافع هم هست و شما هم نقدش کنید و باید کمک کرد چرا که افکار عمومی ما به این موضوع نیاز دارد و همه مردم حوصله بررسی کارشناسانه را به طور مفصل ندارند و جامعه دانشگاهی باید فعالیت و نوآوری‌ها را بیشتر کند تا نقش راهبردی خودش را به خوبی ایفا کند.

وی در ادامه اظهار داشت: یک بحث این است که متاسفانه بعضا گزارش های نادرست و غیرواقعی درباره گذشته تهیه می شود و به عنوان سند قرار می گیرد، در کتاب ایشان(روحانی) یکی دو مسئله وجود دارد که در صفحه 53 مشخص است که در اینجا خود ایشان در جایی می ‌گویند من در گزارشی که دادم این را گفتم و در جای دیگر خودش یک جور دیگر می گوید و آنرا نقص می کند.

معاون جلیلی تصریح: چیزی که در گزارش گفته است را من نمی گویم حرف ایشان است و درستی و غلط بودن آن هم با خودش. ایشان در گزارشی در اواخر فروردین 84 که خیلی مفصل است می گوید میل به این هدف که کلیه فعالیت های هسته ای ایران که کاملا صلح آمیز است با برنامه ریزی دقیق و حساب شده تا یکی دو سال آینده امکان پذیر است یعنی اطمینان می دهد به مسئولین که این روند نتیجه می‌دهد و فقط یکی دوسال باید صبر کرد تا به نتیجه برسد در جای دیگر تاکید می کند برخی مسئولین بر این عقیده بودند که مسئله هسته ای ازطریق مذاکرات با اروپا به حل و فصل نخواهد رسید و چنین انتظار داشتند که یکی دوساله به نتیجه نهایی برسد روشن بود که پرونده ای با مخفی کاری هیجده سال از دید آژانس و غرب نمیتوانست یکی دو ساله تعیین تکلیف شود و البرادعی بارها گفته بود که تایید کاملا صلح امیز فعالیت های هسته ای هر کشوری حتی در صورت تصویب و اجرای پروتکل الحاقی روندی زمان بر است و در مورد ایران که از دید آژانس بعد از 18 سال هنوز فعالیت های اعلام نشده و راست ازمایی را آغاز کرده بود و تائید نهایی کاملا صلح امیز بودن، زمان بیشتری میطلبد.

باقری افزود: در مورد ژاپن که در واقع همسو با خود آنها بود راست آزمایی اولیه آن حدود 5 سال طول کشید و راست آزمایی جامع آن حدود 40 سال، و اینکه بروند بگو و بخند کنند تا مذاکرات جلو برود صحیح نیست.

وی در پاسخ به سوال دانشجویان مبنی بر اینکه که برخی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری آینده به‌صراحت از تغییر در دیپلماسی هسته‌یی و روندی که در چند سال گذشته پیگیری شده است، صحبت می‌کنند، اظهار داشت: من نمی توانم به ساحت نامزدها جسارت کنم ولی شما می گویید ما این روند را قبول نداریم چه کار باید بکنیم؟ آیا منظورتان این است که به گذشته بر گردیم یا اینکه می خواهید خیلی جلوتر بروید، نباید عوام فریبی کنید و اگر قبول ندارید، بگویید چه کار می خواهید بکنید؟

خوب اینکه یکی بیاید و بگوید من ایده بهتری دارم و مسیری که 3 سه سال طول می کشد را من دو روزه می توانم بروم خوب است اما باید بگوید ایده اش چیست؟

* زمان به ضرر ما نیست

باقری ادامه داد: قاعدتا روشنگری در جامعه نخبگان و دانشگاهی ما در این عرصه ها اجازه نمی دهد تا نامزدها حرف مبهمی بزنند و این ضرورت تام است و در صحنه بودن همین جا(دانشگاه) است و باید حرف منطقی زد، نه اینکه یکی بیاید و زمانیکه می بیند فضا اینطوری است، بگوید 20 درصد را می شود داشت بدون تحریم و هنر این است که هسته ای بشویم بدون قطعنامه. امکان دارد که بجنگیم و خون از دماغ کسی هم نیاید، بله باید بجنگیم ولی چطور؟ در واقع همان تیمی که آن بلا را سر کشور درآورده است عقبه همین آقایان کار می کنند، اینها مشهود است و چیزی مخفی نیست و باید واضح و شفاف صحبت کنند نه ایکه کلاه بگذارند سرملت.

معاون جلیلی ادامه داد: شما یک ایده ای بدهید و شاید یکی ایده دیگر بدهد که برگردیم به آن دوران، اما اگر تعدیل کنیم گفت وگوهای خود را و برگردیم به گذشته به نظر من لازم نیست تجربه کنیم چرا که ما این را یک بار تجربه کرده ایم. زمانی که ما تعلیق کردیم فعالیت های غنی سازی را فشار وارد کردند و ما به دنبال آنها به این کشور و آن کشور دویدیم اما الان زمان به ضرر ما نیست اگر به ضرر ما باشد به ضرر آنها هم هست چون در همین حالی که آنها فشار می آورند ما هم داریم پیشرفت می کنیم و در زمان گذشته فقط آنها فشار وارد می کردند. اگر اکنون زمان به ضرر ما باشد به ضرر آن‌ها هم هست. اگر آن‌ها فشار می‌آورند ما هم از طرفی داریم پیشرفت فنی‌مان را می‌کنیم.

وی تاکید کرد: پیشرفت‌های فنی ما با قوت در چارچوب تعهدات‌مان ادامه دارد و معتقدم روند انتخابات و نتیجه آن روند پیشرفت فنی‌مان را تقویت خواهد کرد.